Pomarańczowy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Pomarańcza (łac. Citrus sinensis) - drzewo owocowe z rodzaju Citrus z rodziny Rutovye. Roślina pochodzi z południowych Chin. Dziś pomarańcza jest uprawiana na całym wybrzeżu Morza Śródziemnego, a także w Ameryce Południowej i Środkowej. W Rosji uprawia się go głównie w szklarniach i warunkach wewnętrznych.

Charakterystyka kultury

Pomarańcza to wiecznie zielone drzewo o wysokości do 12 m, o gęstej, zwartej koronie i pędach wyposażonych w dość duże ciernie. Pomarańcze uprawiane w pomieszczeniu osiągają wysokość 2-2,5 cm System korzeniowy roślin jest powierzchowny, w przeciwieństwie do innych upraw owocowych, na korzeniach nie ma włośników, co utrudnia karmienie. Zamiast włosów pomarańcze na końcach korzeni tworzą osobliwe pochwy z koloniami grzybów glebowych. Ta społeczność nazywa się mikoryzą.

Liście kultury są skórzaste, ciemnozielone z połyskiem, owalne, zaostrzone na końcach, ząbkowane lub pofalowane na brzegach. Liście są wyposażone w ogonki z małymi uskrzydlonymi wyrostkami. Po potarciu liście wydzielają specyficzny zapach, podobny do zapachu kwiatów. Kwiaty są duże, białe lub czerwonawe, zebrane w kwiatostany racemose po 6 sztuk. Płatki są wydłużone, jajowate. Kwitnienie jest krótkie, trwa tylko 2-3 dni. Owoce mają budowę zbliżoną do jagód, mogą być szeroko owalne lub okrągłe. Skórka jest gruba, szorstka i ma kolor od zielonego do pomarańczowego, a nawet czerwonawego. Miąższ jest sypki, słodko-słodko-kwaśny lub gorzko-kwaśny.

Cechy uprawy w Rosji

W Rosji technika uprawy pomarańczy na otwartym polu nie uzyskała właściwej dystrybucji, najczęściej uprawia się je w szklarniach lub w warunkach wewnętrznych. Obecnie istnieje ogromna liczba odmian odpornych na zimno, które można uprawiać w wielu regionach Federacji Rosyjskiej. W optymalnych warunkach uprawy i pielęgnacji rośliny dają dobre plony owoców.

Reprodukcja i sadzenie

Pomarańcze są rozmnażane przez nasiona i środki wegetatywne. Dzięki metodzie nasiennej rośliny zaczynają owocować dopiero w wieku 7-12 lat. Metoda nasienna jest zła, ponieważ nowe osobniki nie zachowują cech roślin matecznych, często tworzą zakrzywione małe owoce, które nie różnią się specjalnymi cechami smakowymi. Dlatego ta metoda jest wykorzystywana do pozyskiwania nowych odmian i uprawy podkładek. Najlepsze efekty dają sadzonki, rozmnażanie warstwami powietrza, pączkowanie i szczepienie. W takim przypadku pomarańcze zaczynają owocować przez 2-3 lata. Jako wywar najczęściej używa się grejpfruta, cytryny itp.

Siew nasion pomarańczy odbywa się natychmiast po wydobyciu ich z owocu. Nasiona wysiewa się w pojemnikach o wysokości ok. 15 cm, wypełnionych torfem, obornikiem, ziemią i piaskiem w stosunku 1: 1: 2: 1. Głębokość siewu wynosi 1-1,5 cm Sadzonki pojawiają się w 30-40 dniu. Nurkowanie sadzonek odbywa się, gdy osiągną wysokość 15-17 cm, zaleca się sadzenie sadzonek na otwartym terenie wczesną wiosną. Kołnierz korzeniowy sadzonki powinien znajdować się 3-4 cm poniżej poziomu gleby. Zaraz po posadzeniu rośliny obficie oblewa się ciepłą, osiadłą wodą, a strefę przyłodygową ściółkuje się torfem lub próchnicą.

Opieka

Dbanie o pomarańczę polega na regularnym rozluźnianiu i podlewaniu. Ściółkowanie jest niezbędne, mulcz zapobiega przegrzewaniu się korzeni i zatrzymuje wilgoć przez dłuższy czas. Młode rośliny potrzebują cieniowania przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Top dressing ma pozytywny wpływ na rozwój kultury, przede wszystkim rośliny wymagają nawozów azotowych, fosforowych i potasowych, zachęca się do wprowadzania preparatów kalcynowanych. Wśród substancji organicznych preferowane powinny być kompost i gnijący obornik. Niezbędne jest również przycinanie sanitarne i formacyjne. Technika formowania jest bardziej zależna od warunków klimatycznych. Na zimę rośliny pokrywa się włókniną, a strefę przy pniu ściółkuje się grubą warstwą torfu.