2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Ziemniaki, pomidory, papryka, petunie i inni przedstawiciele rodziny roślin Solanaceae zadomowili się w naszym życiu tak mocno, że nawet nie sądzi się, że około 200 lat temu nasi przodkowie nie podejrzewali ich istnienia lub urządzali zamieszki, nie chcąc przestrzegać cesarskich dekretów o uprawie tych roślin. Wiele ciekawostek przydarzyło się roślinom, zanim stały się powszechnym pożywieniem
Ziemniak
Długa droga do naszych żołądków
Droga do naszego stołu „drugiego chleba” rosyjskiego konsumenta nie była łatwa. Ziemniaki, urodzone na ziemiach Ameryki Południowej, musiały pokonać niespokojne przestrzenie oceaniczne, a następnie powoli przedostać się na terytorium krajów europejskich i Rosji.
Oczywiście wielkość roślin okopowych, które, jak odkryli naukowcy, wcale nie są roślinami okopowymi, ale łodygą rośliny, która zmieniła swój wygląd w celu przechowywania składników odżywczych do wykorzystania w przyszłości, w naturze była dziesięciokrotnie mniejsza. To dzięki wysiłkom ludzkich rąk i pomysłowości czasami rosną dziś ziemniaki, czasami ważące do 3 kilogramów.
Ponad 3 tysiące lat temu skromne ziemniaki zawierały substancje toksyczne, z których jedną była solanina. Hodowcy osiągnęli uwolnienie ziemniaków z trucizn. Ale jeśli ogrodnik gapi się i pozwala bulwom leżeć na słońcu, to pokrywa je zielona warstwa, niebezpieczna dla ludzkiego ciała, ponieważ w tej warstwie znajduje się trująca solanina. Dlatego nie warto oszczędzać, ale przed wysłaniem ziemniaków do garnka lub patelni należy odciąć zieloną warstwę.
„Suszone mięso bez chuno, czym jest życie bez miłości”
Legendarni Indianie nie wiedzieli o solaninie, ale najwyraźniej przez gorzkie doświadczenia byli przekonani, że nie warto od razu jeść bulw i dlatego poddawali je naturalnej obróbce. Nie kopali piwnic i piwnic do przechowywania bulw, ale oddawali je siłom natury, rozpraszając je na ziemi pod błogosławionym niebem.
Sezonowe deszcze moczyły bulwy wodą, promienie słoneczne suszyły je, a lekkie nocne przymrozki zamrażały ziemniaki, z których wysychają, stając się jeszcze mniejsze. Z drugiej strony uzyskane procedury wpłynęły korzystnie na jakość produktu. Bulwy stały się miękkie, straciły trucizny, stając się doskonałym dodatkiem do suszonego mięsa.
Piszą, że Indianie mieli nawet powiedzenie: „Suszone mięso bez chuno (tzw. ziemniaki gotowe do spożycia), że życie jest bez miłości”. Jak widać, miłość zdobiła życie tysiące lat temu, a mięso i ziemniaki z powodzeniem spożywano razem (i nadal je się), wbrew wnioskom współczesnych naukowców o fizjologicznej niezgodności tych produktów.
Żywność i medycyna
W XIX wieku ziemniaki mocno zadomowiły się na stołach jadalnych Europy i Rosji, a następnie przeniosły się do Ameryki Północnej.
Okresowe nieurodzaje, wywołujące głód w europejskich miastach i krajach, nie stały się tak straszne, ponieważ ludzi ratowały ziemniaki, bezpretensjonalne do warunków uprawy, dające dobre plony.
Wydawałoby się, co może być tak atrakcyjnego w ziemniaku, który ma 70 procent wody i 20 procent skrobi? Ale przecież człowiek składa się również z 60 procent wody, której zapasy muszą być stale uzupełniane. Tu przydają się ziemniaki.
A nawet o skrobi, czyli o węglowodanach, które dają energię ludzkiemu ciału, a mówienie o tym jest jakoś zbyteczne.
Pozostałe 10 procent zawiera również witaminy, w tym witaminę C, która uratowała przed szkorbutem mieszkających na północy kraju bohaterów opowieści Jacka Londona. To prawda, że wymagało to świeżego soku z ziemniaków, ponieważ ziemniaki tracą część swoich rezerw witaminowych w gorących potrawach.
Streszczenie
Jemy pyszne ziemniaki, zapominając powiedzieć „Dziękuję!” natura za hojny prezent.
Ale na przykład w Rumunii wzniesiono pomnik ziemniaka, a w Brukseli muzeum ziemniaków, które emituje utwór muzyczny Bacha poświęcony ziemniakowi.
Zalecana:
Śmieszne „kulki” Z Nasion
Z jakiegoś powodu uważa się, i tak często jest to napisane na etykietach, że dalie z nasion są roślinami jednorocznymi. Ludzie wierzą w te stwierdzenia. Ale to jest dalekie od prawdy
Śmieszne BBW Hawthorn Leafworm
Tłuszczowiec głóg jest wszechobecnym szkodnikiem, który uszkadza gruszki, jabłonie, głóg, jarzębina, owoce pestkowe, a także gatunki leśne i liściaste. Najlepiej czuje się na nielicznych plantacjach. Pasożyty te dość mocno uszkadzają kwitnące pąki i kwiaty z pąkami. Ekspozycja koron drzew na niektórych uprawach sięga niekiedy nawet 90%. A na śliwkach i gruszach z jabłoniami grubaski głogi uszkadzają niedojrzałe owoce i jajniki, deformują
Śmieszne Dziecko ćmy Jabłkowej
Baby ćma jabłoniowa to niezwykle zabawny szkodnik, występujący głównie w strefach stepowych i leśno-stepowych. Szczególnie licznie występuje w regionach południowych. Szkodzi głównie jabłoniom, ale czasami jego inwazje mogą również ucierpieć na innych uprawach owocowych. Jeśli liczba tych szkodliwych pasożytów w ogrodzie jest szczególnie wysoka, plony mogą spaść nawet o 60%, a nawet więcej
Śmieszne Solanaceae (zakończenie)
Wśród roślin, które odziedziczyliśmy po Indianach amerykańskich, była roślinna odpłata dla bladych twarzy za triumfalny marsz przez obce terytoria. Nazywał się „Tabak”. Powoli, ale pewnie kumulowała się zemsta zniszczonej cywilizacji, by przez wieki zacząć uderzać we wroga od środka
Śmieszne Psiankowate (ciąg Dalszy)
Wszystko, co nowe, zawsze z trudem przesuwa się w życiu ludzi. Droga do stołu w refektarzu była długa nie tylko dla ziemniaków, ale także dla innych roślin z rodziny Solanaceae. Częściową winą były trujące substancje znajdujące się w zielonych owocach. Ale człowiekowi udało się „oswoić” trucizny, urozmaicając swój stół smacznymi i, jak się okazało, przydatnymi dla organizmu warzywami
