Oczar Czary

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Na tle ponurych chmur późnej jesieni, wśród nagich gałęzi krzewów i drzew triumfują żółte, pomarańczowe lub czerwone pająkowate kwiaty krzewu o nazwie „Oczar wirginijski”. Ich delikatny zapach rozchodzi się w mroźnym powietrzu, otaczając krzew i nadając ogrodowi magiczną aureolę

Nawyk

Oczar wirginijski zwykle kwitnie wczesną wiosną, kiedy inne rośliny wciąż obserwują swoje zimowe marzenia. Ale jeden z nich, oczar wirginijski, rozpuszcza żółte kwiaty jesienią, kiedy liście rośliny zaczynają opadać.

Oczar wirginijski to wolno rosnący krzew, który osiąga wysokość trzech metrów i nie wymaga przycinania. Jego jasnoszara kora, łodygi i liście znajdują szerokie zastosowanie w kosmetyce i medycynie.

Młode, ciemnozielone liście, przypominające swym owalem i wielkością liście orzecha laskowego, mają rdzawobrązowy włosek ułożony wzdłuż dolnej części liścia. Jesień maluje je na żółto i czerwonawo, zamieniając liście w żywą dekorację ogrodu. Rdzawobrązowe włoski znikają, zanim pożółkłe liście opuszczą pędy, narażając je na zabawne żółte kwiaty z długimi, skręconymi płatkami. Pęczki kilku kwiatów gęsto przylegają do nagich pędów, ożywiając szary jesienny ogród.

Mrozoodporność kwiatów oczaru wirginijskiego jest niesamowita. W jednym z ogrodów botanicznych w Wielkiej Brytanii zaobserwowano następujący obraz: w nocy, przy temperaturze minus osiemnastu stopni, płatki kurczyły się i stwardniały. W ciągu dnia temperatura wzrosła, dochodząc do zera, a płatki rozmroziły się i ponownie otworzyły.

Naukowcy od dawna ustalili, że rośliny, podobnie jak ludzie, mogą doświadczać stresu. Oczar wirginijski ma niesamowitą reakcję na stres. Jej hybrydowe gatunki o pomarańczowych i czerwonych płatkach, po doświadczeniu stresu, nagle kwitną zupełnie nieodpowiednio, malując płatki na żółto.

Owoc oczaru wirginijskiego to przypominające orzech pudełko z dwoma lśniącymi nasionami umieszczonymi w środku. Nie są jadalne, chociaż niektóre źródła mają odmienne zdanie. Ze względu na późne kwitnienie rośliny, orzechy dojrzewają następnego lata, co dało ludziom powód do nazywania oczaru wirginijskiego nazwami takimi jak „orzech czarownicy” lub „oczar wirginijski”. Daje to roślinie jeszcze więcej tajemniczości i szczególnego uroku.

Rozwój

Oczar wirginijski uwielbia miejsca nasłonecznione, ale nie za gorące i nie zacienione. Gleba preferuje żyzne i wilgotne gliniaste, ale bez stojącej wody, zwłaszcza w zimnych porach roku. Aby utrzymać luźność gleby i ją nakarmić, zaleca się wiosną i jesienią ściółkowanie kompostem.

Krzew nie wymaga cięcia. Ale jeśli chcesz nadać mu pewien zwarty kształt i większy blask kwitnienia, przycinanie należy przeprowadzić po kwitnących roślinach, które wiosną nadają żółty strój, a te kwitnące jesienią należy przycinać wczesną wiosną.

Oczar wirginijski rozmnaża się przez nasiona, sadzonki i szczepienie.

Roślina jest odporna na szkodniki i prawie nie ma na nią wpływu. Ale grzyby miodowe lubią osiedlać się na oczaru wirginijskim.

Zastosowanie w medycynie i kosmetologii

Bogata zawartość olejku eterycznego w owocach oczaru wirginijskiego, zawartość substancji ściągających w łodygach, korze i liściach krzewu sprawiły, że roślina ta stała się cennym surowcem leczniczym dla leków, a także atrakcyjną dla przemysłu perfumeryjnego. Ze względu na wymienione właściwości rośliny oczar wirginijski stał się stałym elementem europejskich „ogrodów farmaceutycznych”.

Liście i kora na leki są zbierane jesienią. Stosuje się je w postaci suchej, herbaty, nalewek i ekstraktów, przygotowywane są maści.

Jako środek zwężający naczynia krwionośne stosuje się preparaty z oczaru wirginijskiego na żylaki; aby zatrzymać krwawienie wewnętrzne i z nosa.

Leki znajdują zastosowanie w leczeniu problemów skórnych, a także w kosmetologii.

Przeciwwskazania: nie przekraczać zalecanej dawki, aby uniknąć obniżenia ciśnienia krwi, problemów z układem pokarmowym.