Radość Dla Garncarza, A Kłopoty Dla Ogrodnika

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Tylko rzeźbiarz lub garncarz będzie zadowolony z glinianej ziemi. A dla zwykłego ogrodnika znalezienie glinianego obszaru w swoim ogrodzie nie jest szczególnie przyjemną wiadomością. Ale okazuje się, że z taką glebą można się zaprzyjaźnić. Jak to zrobić?

Gleba bogata w złoża gliny jest kopalnią złota dla garncarzy i rzeźbiarzy. Glina, lepka i lepka, znajduje zastosowanie u rzemieślników, ale ogrodnicy w ogóle jej nie lubią. Jednak nie wszyscy ogrodnicy denerwują się, gdy mają do czynienia z gliniastą glebą. Doświadczeni ogrodnicy znają tajniki uprawy wielu pięknych kwiatów, krzewów i drzew, które nie są uszkadzane przez obecność gliny w glebie, na przykład: canna, echinacea purpurea, słonecznik itp.

Gleba gliniana bardzo różni się od innych rodzajów gleby. Zawiera wiele składników mineralnych i składników odżywczych niezbędnych roślinom. Mokry jest bardzo śliski i lepki. Wypiekana na słońcu glina twardnieje i nie nadaje się do modelowania, a tym bardziej w ogrodzie do uprawy roślin.

Aby zaprzyjaźnić się z glebą gliniastą, trzeba wcześniej przygotować miejsce do sadzenia i zadbać o dobre nawodnienie. Lepiej sadzić w takiej glebie wiosną, ponieważ gleba jest miękka i ciepła o tej porze roku. Ważne jest, aby upewnić się, że wystarczająco się rozgrzał, a nadmiar wilgoci odparował, w przeciwnym razie w takiej glebie tworzą się grudki, które niekorzystnie wpływają na rośliny: szkodzą korzeniom, zatrzymują wilgoć i składniki odżywcze. Aby uniknąć stagnacji wody, wskazane jest oczyszczenie gliniastego obszaru z wszelkiego rodzaju nierówności. Jednocześnie łóżka powinny być zlokalizowane z warunkami do dobrego odprowadzania nadmiaru wilgoci.

Jeśli masz trudności z wykopaniem całej powierzchni glinianego ogrodu, nie powinieneś się zbytnio przejmować. Określ miejsce na miejscu, w którym najlepiej sadzić rośliny, i wykop dla nich tylko pojedyncze dołki. Ale najpierw nie zapomnij nawozić ich wapnem, torfem i innymi nawozami organicznymi. Warto unikać torfu zbyt czerwonego, brązowawego ze względu na nadmierną zawartość żelaza, które może szkodzić uprawom ogrodniczym.

Doły do sadzenia powinny być wystarczająco głębokie, aby zmieściły się w nich nie tylko górny opatrunek, ale także korzenie sadzonek były przestronne. W przeciwnym razie trudno będzie im „wykopać” dla siebie dodatkową przestrzeń w twardej glinie.

Podczas kopania dziur należy koniecznie sprawdzić, które mają boki. Jeśli świecą, oznacza to, że wilgoć nie może zostać wchłonięta przez glebę. Aby temu zapobiec, możesz użyć ręcznego „kultywatora” - trójzębu, tworzącego małe rowki wokół otworu do sadzenia. Te rowki na gładkiej powierzchni gleby służą jako drenaż i pomagają glebie wchłaniać wilgoć.

Jeśli lato jest bardzo suche, bardzo ważne jest, aby gleba była wilgotna. W tym celu najlepiej zastosować ściółkowanie (o grubości nie większej niż 5 cm). Dobrze nasączony wodą chochoł jest niezbędny roślinom w letniej porze suchej, ponieważ nie pozwala glebie na warunki pogodowe, zamarzanie i wypłukiwanie, wzbogaca ją w niezbędne dla roślin pierwiastki śladowe, zapobiega wzrostowi chwastów i nie dopuszcza do wilgoci odparować. Ściółkę należy umieszczać w pewnej odległości od pni roślin lub pni drzew, ponieważ podczas procesu rozkładu wytwarza się ciepło, które może szkodzić roślinom.

Na zimę przekopuje się ziemię z zawartością gliny, co roku zwiększając głębokość o 1-2 cm i zachowując kształt brył. Wskazane jest, aby mieć na to czas przed rozpoczęciem deszczów. Takie podejście pomoże zapobiec wysychaniu gleby i szybciej nagrzeje się na wiosnę. Ale przed sadzeniem należy go ponownie wykopać. Jeśli gleba jest już bardzo twarda, możesz dodać pokruszoną cegłę, słomę, małe gałęzie, skrawki kory, spalone chwasty.

Oto kilka przykładów upraw, które rozwijają się na gliniastej glebie i nie wymagają dużej konserwacji:

* wieloletnie:

aster, astilba, rudbeckia, pełzająca wytrwała, koreopziza, pełzająca floks, baptizia, gaura, hosta, lantana;

* rośliny bulwiaste:

lilia canna, narcyz, liliowiec, mlecz, miskant, dzika róża, jeżówka purpurowa, szałwia, stokrotka i słonecznik;

* krzewy:

karp dychotomiczny, płonący krzew, aronia czarna, pigwa japońska, berberys japoński, bez pospolity, pęcherz, pięciornik, dereń czerwony, spiria, kalina, ostrokrzew, oczar wirginijski;

* drzewa:

grusza bradford, judaszowiec wschodni, jabłonie, klony, dęby, wierzby i brzozy.