Wielotwarzowa I Legendarna Euphorbia

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Pod tą apetyczną nazwą kryje się wiele rodzajów roślin, z których naczyń płynie biały, mleczny sok, w dużych ilościach toksyczny i zagrażający życiu. Przy odpowiednim dawkowaniu sok zamienia się w gojenie, pomagając osobie w walce z wieloma dolegliwościami. Wielu przedstawicieli tego rodzaju jest bardzo dekoracyjnych i od dawna jest „oswojonych” przez osobę, która uwielbia dekorować ziemię klombami. Wiele gatunków zgadza się rosnąć w doniczkach, stając się częścią domowego wnętrza

Aby opowiedzieć o wszystkich przedstawicielach rodzaju Euphorbia, liczących w swoich szeregach do dwóch tysięcy gatunków i występujących w różnych częściach naszej planety, musisz napisać pracę wielotomową. Dlatego skupimy się tylko na kilku typach. W zależności od warunków życia forma roślin z rodzaju Euphorbia waha się od karłowatych roślin jednorocznych tworzących zielone dywany na ziemi po wysokie drzewa.

Charakterystyczne cechy roślin z rodzaju

Co łączy botaników w tak zróżnicowanym zbiorowisku roślinnym, łącząc je w jeden rodzaj? Główną różnicą między przedstawicielami rodzaju a innymi gatunkami roślin jest unikalna struktura kwiatowa, zwana „cyacją”. Kwiaty mleczne nie mają działek kielicha i korony płatków. Narząd żeński, słupek, to kwiat żeński, a pojedynczy pręcik to kwiat męski. Jasne „łóżko” kwiatu, które można pomylić z płatkami kwiatów, to w rzeczywistości tylko przylistki, czasami określane jako „opakowanie”.

Lepki biały sok, często dość toksyczny, przepływa przez naczynia większości gatunków z rodzaju. Chociaż podobny sok można zaobserwować w innych roślinach. Wiele gatunków jest uzbrojonych w kolczaste ciernie, co jest typowe dla wielu roślin, które nie mają nic wspólnego z rodzajem Euphorbia.

Nazwa botaniczna rodzaju

Łacińska nazwa rodzaju „Euphorbia” upamiętnia greckiego lekarza imieniem Euphorbos, który żył w I wieku p.n.e. i był osobistym lekarzem króla Numidii (dziś są to północne ziemie Algierii i Tunezji). Euphorbos napisał o jednym z gatunków Euphorbia jako źródle silnego środka przeczyszczającego. Jego patron, król Juba II, wykształcony i płodny pisarz, który od najmłodszych lat był przyjacielem przyszłego cesarza rzymskiego Cezara Augusta, nazwał ten rodzaj Milkweed imieniem swojego lekarza, aby nie pozostawać w tyle za swoim słynnym przyjacielem w szlachcie. Faktem jest, że brat Euphorbosa był osobistym lekarzem Cezara Augusta. Po pomyślnym wyleczeniu cesarza z choroby zyskał sławę w Cesarstwie Rzymskim, a jego pacjent podziękował lekarzowi, poświęcając mu posąg. Król Juba II poszedł inną drogą, uwieczniając imię swojego lekarza w nazwie rośliny.

Kiedy Karl Linnaeus stworzył klasyfikację świata roślin, nazwał doktorem nie jedną roślinę, ale cały rodzaj. A do nazwy rośliny, o której pisał Euphorbos, dodano także imię króla Juby II. Dziś ten gatunek z rodzaju Euphorbia ma tak długą nazwę - „Euphorbia obtusifolia ssp. Regis-jubae „(„ Euphorbia (Euphorbia) matowo-listna, podgatunek - król Juba”). A tak wygląda ten podgatunek:

Euforbia Mila lub Korona Cierniowa Chrystusa

Na głównym zdjęciu widać jego jasne przylistki Euphorbia milii (łac. Euphorbia milii). Botanicy uważają, że ojczyzną tego gatunku jest wyspa Madagaskar. Nawet w czasach starożytnych roślina dostała się na terytorium Bliskiego Wschodu, dlatego dzięki szkarłatnemu kolorowi przylistków i ostrych cierni na mięsistej i soczystej łodydze udało jej się dostać do legend o synu Bożym. Roślina porosła licznymi imionami, w których pojawia się imię Jezusa Chrystusa. Na przykład w Ameryce Łacińskiej nazywa się „Corona de Cristo”, a w krajach anglojęzycznych: „Korona cierniowa”, „Roślina Chrystusa”, „Cierń Chrystusa””). Więcej szczegółów na temat Milkweed zostanie omówionych w innym artykule.

Starożytna Euforbia lub drzewo malajskie

Ten gatunek Euphorbia jest gatunkiem typowym tego rodzaju. W naturze może wyglądać jak soczysty i ciernisty krzew lub małe drzewo, które wznosi się do nieba na wysokość dziewięciu metrów.

W Azji Wschodniej roślina jest wykorzystywana jako żywopłot, do celów leczniczych (środek przeczyszczający, przeciwbólowy, na choroby skóry), a nawet z młodych pędów po ugotowaniu przygotowuje się słodycze, aby wyeliminować właściwości toksyczne. Mleczny sok roślinny dodaje się do mieszanki tynków ściennych.