Kapryśny Lepiężnik

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Niestety to niezwykle dekoracyjne piękno znane jest tylko nielicznym ogrodnikom. Wspaniały lepiężnik rośnie głównie nad brzegami różnych zbiorników i w innych wilgotnych zakątkach. Jej oryginalne kwiaty doskonale sprawdzą się w ozdobnym ogrodnictwie. I tak zabawną nazwę Lepiężnik uzyskano dzięki temu, że jego szerokie liście o dość imponującym rozmiarze przypominają kształtem odciski kopyt końskich

Poznawanie zakładu

Lepiężnik reprezentuje wspaniałą rodzinę Asteraceae. W zależności od warunków naturalnych i gatunku, jego wysokość mieści się w zakresie od 30 do 200 cm, bulwiaste zagęszczone wzdłuż węzłów pełzające kręte kłącze lepiężnika znajduje się albo na powierzchni, albo w górnej warstwie gleby. Z guzków wychodzą cienkie korzenie. Długość potężnych kłączy przypominających sznur może z łatwością sięgać nawet półtora metra, a ich średnica wynosi od 1 do 30 mm. Ich cechą charakterystyczną jest zdolność do szybkiego wzrostu na całym obszarze nadającym się do wzrostu.

Niezwykle soczyste i dość pulchne pędy tej dziwacznej rośliny są gęsto pokryte łuskowatymi liśćmi otaczającymi łodygi. Wczesną wiosną na końcach zabawnych pędów zaczynają tworzyć się dość ciekawe kwiatostany. To, co sprawia, że pędy są zabawne, to to, że przed kwitnieniem ich wygląd przypomina nieco smardze. Główna część odmian Lepiężnika kwitnie prawie zawsze przed pojawieniem się młodych liści podstawowych, w kwietniu - maju. Pod koniec kwitnienia aktywne pędy rosną dalej, rozciągając się około półtora do dwóch razy. A pod koniec owocowania latem pędy te stopniowo zamierają.

Jasne podstawowe liście lepiężnika są znacznie większe niż liście łodyg. Te ogonki liściowe, wycięte palcem lub całe liście mogą być w kształcie reniform lub sercowate. Często są wyposażone w filcowane pokwitanie. Ale ogólnie kształt liści różnych rodzajów lepiężnika jest podobny, tylko ich wielkość różni się zauważalnie.

Kwiaty rurkowate, ułożone w dość gęste koszyczki, bliżej brzegów, często mają długie i lekko wydłużone pędy trzciny. Na szczytach pędów kwiatowych kosze tworzą kwiatostany racemose lub corymbose. Kolor kwiatów może wahać się od białego do czerwonawego i zielonkawo-żółtego.

Pojedynczymi owocami pięknego lepiężnika są lekko żebrowane niełupki wyposażone w wydłużony kępek. A liczne nasiona dojrzewające już w maju - czerwcu mogą poruszać się zarówno w wodzie, jak iw powietrzu.

Stosowanie Lepiężnika

Szereg odmian tej dziwacznej rośliny jest wykorzystywanych w medycynie ludowej, aw nauce są surowcem do produkcji wielu leków. W średniowieczu zostali wyleczeni z wyniszczającej zarazy. Hybrydowy lepiężnik zyskał popularność w homeopatii jako środek przeciwskurczowy, a także doskonały środek przeciwbólowy i skuteczny środek wykrztuśny.

Młode pędy cudownego japońskiego lepiężnika zakorzeniły się w kuchni japońskiej, a ludy zamieszkujące Arktykę chętnie ucztują na pożytecznym zimnym lepiężniku: smażą potężne kłącza i jedzą na surowo młode liście.

W ogrodnictwie ten przystojny mężczyzna od dawna uprawiany jest jako doskonała roślina okrywowa - rosnąc błyskawicznie, aktywnie zwalcza wszelkiego rodzaju chwasty.

Jak dorosnąć

Rozmnażanie lepiężnika w okresie jesiennym odbywa się za pomocą cząstek kłącza, wiosną - za pomocą pączków liściowych pobranych z części kłączy. Rozmnaża się również przez nasiona, ale w tym przypadku jej kwitnienia należy spodziewać się dopiero w trzecim lub czwartym roku.

Lepiężnik doskonale radzi sobie z umiarkowanym oświetleniem, ale jeśli zapewnimy mu porządne zacienienie, w połączeniu z odpowiednią wilgotnością, może rosnąć na słońcu. Ważne jest, aby wiedzieć, że ten dumny, przystojny mężczyzna straci efekt dekoracyjny, jeśli będzie rósł na ubogich glebach. W przypadku lepiężnika preferowane są bogate, dobrze nawilżone i dość gęste gleby gliniaste.

Ta bardzo agresywna i trudna do wytępienia roślina wymaga stałego monitorowania. Więdnące kwiatostany należy odciąć na czas, aby uniknąć kwitnienia latających nasion.

Nie można nie wspomnieć, że liście lepiężnika są bardzo lubiane przez szkodliwe ślimaki, zjadając w nich liczne dziury, a tym samym zmniejszając efekt dekoracyjny tak dziwacznej rośliny. Aby uniknąć takiego nieszczęścia, od momentu odrośnięcia liści podejmowane są środki ochronne przeciwko ślimakom.