Ascochitis Roślin

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Ascochitis to niebezpieczna choroba grzybicza, która atakuje ogórki, soję, groch, buraki, arbuzy, melony, dynię, fasolę, ciecierzycę, grykę i inne uprawy. Tkanki dotknięte chorobą wysychają wystarczająco szybko, w wyniku czego rośliny mogą obumrzeć, co pociągnie za sobą znaczny spadek plonów. Jak w przypadku każdej innej choroby, należy zwalczać zapalenie worka brzusznego

Kilka słów o chorobie

Czynnikami wywołującymi askochytozę są niedoskonałe grzyby należące głównie do rodzaju Ascochyta. Jednak choroba może również rozwinąć się z innych rodzajów grzybów: na przykład w chryzantemach - z grzybów Didymella ligulicola i Ascobita chrysantemi oraz w lucernie - z grzyba Phoma medicaginis.

Objawy takiego nieszczęścia można zaobserwować na prawie wszystkich organach roślin. W przypadku zarażenia askochitozą na liściach roślin i na ich łodygach, a także w węzłach pędów pojawiają się czarne plamki składające się z ciał patogennego grzyba. Kiedy zaczyna się masowe owocowanie upraw ogrodowych, plamy zauważalnie się powiększają. Włosy korzeniowe szybko ciemnieją i obumierają, a rośliny szybko słabną. Jeśli rośliny mają bulwy, często można na nich zobaczyć przygnębione zaokrąglone plamki. Na fasoli piętki są wypukłe, ciemnobrązowe. Owoce dotknięte zapaleniem worka brzusznego wyglądają wyjątkowo nieatrakcyjnie, jakby były ugotowane żywcem, z czasem czernieją i wysychają.

W ogórku choroba objawia się w postaci dużych plam na liściach (a zmiana zaczyna się od ich brzegów) – początkowo plamy te są żółtobrązowe, a po pewnym czasie stają się białawe, otoczone chlorotyczną obwódką i gęsto pokryte piknidiami czarnego grzyba.

Rozprzestrzenianie się askochitozy następuje przez zainfekowany materiał sadzeniowy (nasiona, sadzonki) przez zarodniki grzyba patogennego. Resztki pożniwne na glebie iw glebie oraz liczne chwasty również służą jako ogniska rozprzestrzeniania się infekcji. W dużej mierze zakażeniu askochitozą sprzyja nadmiernie obfite podlewanie, nadmierna zawartość azotu w glebie, deszczowa pogoda, zbyt gęsty plon, nagłe zmiany temperatury i upałów (w zakresie 24 – 28 stopni). Na otwartym terenie choroba ta występuje rzadziej niż w szklarniach i szklarniach.

Jak walczyć

Jednym z głównych środków zwalczania tej nieprzyjemnej dolegliwości jest przestrzeganie zasad uprawy roślin ogrodowych, a także zasad płodozmianu. Cała zainfekowana roślinność musi zostać usunięta ze szklarni lub grządek ogrodowych.

Przed siewem nasiona należy zaprawiać, a w okresie wegetacji rośliny nasienne opryskiwać fungicydami. W szklarniach i szklarniach konieczne jest maksymalne zmniejszenie wilgotności powietrza: rezygnacja z opryskiwania wodą, zmniejszenie objętości i częstotliwości podlewania, a także częstsze prowadzenie wentylacji.

Zaleca się podlewanie trawników nie w drugiej połowie dnia, ale w pierwszej. Ale ich fryzura, która sprzyja rozwojowi zapalenia worka brzusznego, nie może być całkowicie porzucona - zaniedbany trawnik może stać się prowokatorem wielu innych chorób.

Jeśli jednak zapalenie worka brzusznego uderzyło w rośliny, stosuje się fungicydy. Najczęstsze zabiegi to płyn Bordeaux. 10-14 dni później powtarza się podobne leczenie. W odniesieniu do leczenia róż odnotowano dość wysoką skuteczność takich leków jak Ridomil GOLD MC i Profit Gold.

Rany powstałe na łodygach są albo sproszkowane kruszonym węglem, albo pokryte kleikiem przygotowanym na jego bazie.

Możliwe jest zwiększenie odporności ogórków na askochitozę (a dokładniej na formę łodyg), jeśli pod koniec sadzenia glebę ściółkuje się folią.

Silnie porażone rośliny należy usunąć i spalić, a glebę oczyścić z resztek wraz z chwastami.

Pod koniec zbiorów wszystkie drewniane elementy szklarni i szklarni należy dokładnie zdezynfekować, rozpuszczając 200 g wybielacza w dziesięciu litrach wody.