Indigofer Australijski

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Indigofera australijska (łac. Indigofera australis) - atrakcyjna roślina krzewiasta z rodzaju Indigofera (łac. Indigofera) z rodziny motylkowatych (łac. Fabaceae). Roślina jest nie tylko ozdobna, ale także dobra roślina miodowa. Jej łodygi i liście są surowcem do żółto-brązowego barwnika, a australijscy australijscy wyekstrahowali niebieski barwnik z kwiatów. Korzenie rośliny, podobnie jak większość roślin z rodziny motylkowatych, są uzdrowicielami zubożonych ziem, wzbogacając glebę w azot. Australijscy Indianie wykorzystywali toksyczność korzeni rośliny do łowienia ryb, rozcinając korzenie na kawałki i wrzucając je do akwenu wodnego, po czym odurzona ryba płynęła do „rybaków”.

Co masz na imię?

Łacińska nazwa rodzaju „Indigofera” opiera się na zdolności niektórych gatunków roślin tego rodzaju do nadawania ludziom niebiesko-fioletowego barwnika do barwienia tkanin i malowania przez artystów. Jedną z takich roślin jest Indigofera tinctoria (łac. Indigofera tinctoria).

Specyficzny epitet „australis” jest tłumaczony z łaciny słowem „południe” i wskazuje na geograficzne rozmieszczenie tego gatunku, a mianowicie na południowy kontynent naszej planety – Australię, gdzie australijska Indigofera rośnie praktycznie wszędzie.

W literaturze angielskiej roślina znana jest pod nazwą „Australian Indigo” („Australian Indigo”). Istnieją inne popularne nazwy niesamowicie pięknego i użytecznego krzewu.

Opis

Indigofera Australian jest szeroko rozpowszechniona w Australii, gdzie rośnie w różnych warunkach naturalnych, od lasów eukaliptusowych po pustynie. Jest to szybko rosnący krzew o krótkiej żywotności (żyje nie dłużej niż dwadzieścia lat).

Odporność na suszę i bezpretensjonalność rośliny do siedliska tłumaczy się dobrze rozwiniętym systemem korzeniowym. Nawet po pożarach Indigofera Australian przywraca nowy wzrost, który rodzi się z bocznych korzeni utraconej rośliny. Szybki wzrost krzewu w możliwie najkrótszym czasie odbudowuje spalone zarośla.

Krzew rozciąga się do nieba na wysokość od półtora do dwóch metrów, porośnięty licznymi elastycznymi łodygami. Łodygi pokryte są pierzastymi, delikatnymi, niebieskozielonymi liśćmi o długości około dziesięciu centymetrów. Zewnętrznie aksamitna powierzchnia liści złożonego liścia okazuje się gładka w dotyku.

Z kątów liści wyrastają racemiczne krótkie kwiatostany, utworzone przez kwiaty typu ćmy, typowe dla roślin z rodziny motylkowatych. Kwiaty mają do sześciu milimetrów szerokości, są głębokie i wolne od siebie. Kolor płatków kwiatów jest niezwykły, zaczynając od delikatnych odcieni fioletu, często różowawego, a jednocześnie przechodząc do innych odcieni kolorów. Kwiatostan jest bardzo dekoracyjny i efektowny.

Owocem jest typowy strąk fasoli, nagi i wąski, długości do czterech i pół centymetra, wypełniony nasionami.

Stosowanie

Indygo australijskie to bardzo atrakcyjny krzew o delikatnym, ciekawym ulistnieniu i kwiatostanach o jasnych, liliowych kwiatach w kształcie ćmy. Ponadto jej korzenie dbają o polepszenie gleby wzbogacając ją w azot.

Aborygeni z Australii wykorzystywali zmiażdżone korzenie do oryginalnego sposobu łowienia: wrzucali je do wody, ogłuszając lub zabijając ryby i węgorze, a sam połów płynął w górę, pozostało tylko zebrać zdobycz do kosza.

Z kwiatów rośliny australijscy Indianie zrobili niebieski barwnik, a z łodyg i liści otrzymują żółtawo-brązowy barwnik do tkanin i obrazów artystycznych.

Pyłek i nektar są pokarmem wielu lokalnych owadów, w tym pszczół, które przetwarzają nektar na miód.