Kulisty Budleja

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Budleja kulisty (łac. Buddleja globosa) - krzew kwitnący; przedstawiciel rodzaju Buddleya z rodziny Norichnikov. Występuje naturalnie w suchych i wilgotnych lasach zachodniej Argentyny i Chile. Wcześniej gatunek był bardzo popularny w krajach europejskich, był używany jako roślina ozdobna na otwartym terenie. W dzisiejszych czasach zainteresowanie kulistym pąkiem osłabło, został zastąpiony przez buddleya Davida, który ma ogromną liczbę odmian różniących się różnorodnością kolorów. Krzew (omawiany gatunek) usiany pomarańczowymi i jasnożółtymi kulistymi kwiatostanami jest praktycznie zapomniany i rzadko używany w projektowaniu krajobrazu. Gatunek został odkryty w 1782 roku przez słynnego szkockiego botanika i lekarza Johna Hope.

Charakterystyka kultury

Buddaj kulisty to półzimozielony lub zimozielony krzew o rozłożystej koronie, osiągający wysokość 5-6 m. Młode pędy są owłosione, żebrowane. Liście eliptyczne lub lancetowate, siedzące, do 15 cm długości, na zewnątrz gładkie lub bulwiaste, na grzbiecie owłosione. Kwiaty są małe, jasnożółte lub pomarańczowe, zebrane w kuliste kwiatostany, które tworzą się na końcach pędów. Kwiatostany wydzielają przyjemny, słodki, miodowy zapach, który rozchodzi się po okolicy, przyciągając uwagę pszczół, motyli i innych owadów.

Wielu ogrodników porównuje kuliste kwiatostany buddy z gigantyczną mimozą i oczywiście istnieją podobieństwa. Kulisty buddleya kwitnie w maju - czerwcu. Owoce dojrzewają we wrześniu. Obecnie na rynku ogrodniczym prezentowanych jest kilka odmian kulistego buddy (głównie selekcja angielska), najczęściej spotykane to: Los Lagos (Los Lagos), Lemon Ball (Lemon Ball), Cally Orange (Callie Orange), Cannington Gold (Kennington Gold).) i HCM98017.

Szczególną atrakcyjnością może pochwalić się odmiana Cally Orange, która różni się od innych bardzo dużymi, jasnopomarańczowymi kwiatostanami. Dzięki kuli buddleya i buddlea Davida uzyskano hybrydę, zwaną buddleja*weyeriana. Co więcej, hybryda pierwszego pokolenia była nijaka, ale po kolejnym krzyżowaniu uzyskano bardzo nietypowe odmiany Golden Glow, Moonlight (Moonlight) i Sungold (Sun Gold). Ten ostatni został wyhodowany stosunkowo niedawno.

Subtelności uprawy

Kulisty buddleya, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, nie toleruje zacienionych obszarów, potrzebuje intensywnego oświetlenia lub, w skrajnych przypadkach, lekkiego cienia o rozproszonym świetle. W gęstym cieniu rośliny praktycznie nie kwitną i często są dotknięte różnymi chorobami i szkodnikami. Taki układ może też prowadzić do śmierci. Kultura negatywnie odnosi się do zimnych wiatrów i przeciągów. Buddleya kulista i wymagająca do warunków glebowych. Rośliny rozwijają się i kwitną obficiej na glebach odżywczych, wilgotnych i luźnych. Optymalne są gleby gliniaste lub piaszczysto-gliniaste o pH obojętnym lub zasadowym. Gleby kwaśne, silnie kwaśne, bagienne, ciężkie i gliniaste nie są odpowiednie, a także niziny ze stojącym zimnym powietrzem i wodą.

Kulisty buddleya jest odporny na suszę, ale w okresach suchych wymaga obfitego podlewania. Dobrze nadaje się również do okresowego oprysku wieczornego. Aby zapewnić obfite kwitnienie, krzewy karmi się nawozami mineralnymi i organicznymi. Nawiasem mówiąc, nie tylko aktywują wzrost, ale także wpływają na nasycenie koloru kwiatów i zapewniają optymalne zimowanie. Podczas uprawy buddleya w centralnej Rosji wymagane jest schronienie na zimę. Wraz z nadejściem mrozu wiele gatunków tego rodzaju przycina się prawie do poziomu gruntu, a następnie przykrywa drewnianą skrzynką, której puste przestrzenie są wypełnione opadłymi liśćmi. Samo pudełko jest zapakowane w polietylen, który służy jako dodatkowe zabezpieczenie. W regionach południowych takie przycinanie nie jest potrzebne, ale podstawa krzewów pokryta jest torfem lub tymi samymi opadłymi liśćmi.

Jeśli roślinom nie zapewni się normalnego zimowania, przymrozki mogą uszkodzić całą część powietrzną (aż do szyjki korzeniowej). Pomimo tego, że pędy buddle szybko się regenerują, zamarzanie wzdłuż szyjki korzeniowej opóźnia rozwój roślin i wpływa na obfitość kwitnienia. Młode pędy buddleia kulistego są odporne na krótkotrwały spadek temperatury do -8C. Kultura jest odporna na choroby i szkodniki. Wśród niebezpiecznych szkodników należy zwrócić uwagę na przędziorka, a wśród chorób - szarą zgniliznę. Gdy pojawią się pierwsze oznaki uszkodzenia, ważne jest, aby natychmiast rozpocząć leczenie, do zwalczania można użyć biologicznych lub chemicznych środków owadobójczych.