Śnieżny Buddya

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Buddleja śnieżna (łac. Buddleja nivea) - krzew kwitnący; przedstawiciel rodzaju Buddleya z rodziny Norichnikov. Gatunki rzadkie. Ojczyzna - Chiny. Rzadko występuje w naturze. Posiada wysokie właściwości dekoracyjne. Cudowna roślina miodowa. Przyciąga swoim aromatem i bogatym odcieniem kwiatostanów motyli, pszczół i innych owadów.

Charakterystyka kultury

Budleja śnieżna to ozdobny krzew liściasty o wysokości do 3 mz pędami owłosionymi na całej powierzchni. Gałęzie są cienkie, zielonkawoszare, wyprostowane lub lekko rozłożone na boki. Liście lancetowate lub owalne, lancetowate, spiczaste, do 30 cm długości, na zewnątrz liście ciemnozielone, na grzbiecie srebrzyste z powodu silnego omszenia.

Kwiaty są liliowe, małe, owłosione, pachnące, zebrane w stożkowate wiechowate kwiatostany o długości do 15 cm, rozwijające się na końcach zeszłorocznych pędów. Buddleya śnieżna kwitnie w czerwcu-lipcu przez 25-30 dni. Idealny do uprawy w ciepłym klimacie. Nadaje się do uprawy w południowych regionach Rosji. Gatunek jest ciepłolubny, odporny na szkodniki i choroby, bezpretensjonalny w pielęgnacji i warunkach uprawy.

Wybór miejsca

Obfite kwitnienie pączków śnieżnych można osiągnąć na obszarach słonecznych, chronionych przed burzliwymi i zimnymi wiatrami. Warunki glebowe również odgrywają ważną rolę w szybkim i aktywnym wzroście i kwitnieniu. Gleby powinny być umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne, o dużej zawartości próchnicy. Nie należy sadzić roślin na obszarach o silnie zakwaszonych, ciężkich, gliniastych i ubogich glebach, na których rośliny będą czuć się wadliwe. Niziny ze stojącą wodą i zimnym powietrzem nie są odpowiednie dla buddleya.

Opieka

Jedną z głównych procedur pielęgnacji pąka śnieżnego jest przycinanie. Jeśli pominiesz tę procedurę, roślina będzie wyglądać bardzo nieatrakcyjnie. Wczesną wiosną krzewy są uwalniane ze starych, przemarzniętych i uszkodzonych gałęzi. Podczas kwitnienia wyblakłe kwiaty są usuwane z budlei, w tym przypadku kwitnienie zostanie wydłużone. Podczas sadzenia główne gałęzie są odcinane przez 1/2 sadzonek, takie podejście przyczynia się do rozwoju młodych i zdrowych pędów. Usuwaniu podlegają również nieżywotne, słabe i zagęszczające się pędy.

Generalnie przycinanie jest zalecane w marcu, znowu wiele zależy od warunków klimatycznych. Przycinanie należy wykonać przed spuchnięciem pąków. W drugim roku po posadzeniu nowe przyrosty skraca się o 2 pąki, stare przycina się do poziomu młodych. Kolejne przycinanie przebiega tak samo, jak opisano wcześniej. Śnieg sprzyja podlewaniu buddy, zabieg przeprowadza się w czasie suszy. Podlewanie powinno być umiarkowane, bez podlewania, kultura traktuje je negatywnie. Ponieważ buddleya pochodzi z wilgotnego, ciepłego klimatu, wymaga systematycznego opryskiwania.

Kultura nie toleruje mrozów, musi być przykryta na zimę. Możesz przeprowadzić krótkie przycinanie, jak w przypadku buddleya i posypać go humusem, lub możesz obejść się bez cięcia i przykryć krzewy świerkowymi gałązkami. Karmienie ułatwia szybki wzrost i obfite kwitnienie omawianych gatunków. Nawozić najlepiej wczesną wiosną, gdy tylko na roślinach zaczną pojawiać się pąki. Do dokarmiania stosuje się nawozy azotowe, które pomogą krzewom zregenerować się po długiej zimie. W środku lata ponownie stosuje się nawozy, ale tym razem wyklucza się nawozy azotowe, zamiast tego stosuje się fosfor i potaż. Rośliny wymagają również nawozów organicznych, takich jak humus, kompost i roztwór odchodów kurzych.

Należy pamiętać, że sadzenie pączka śnieżnego musi odbywać się w miejscu, w którym będzie rósł przez wiele lat. Faktem jest, że kultura ma negatywny stosunek do przeszczepu, często krzewy nie zapuszczają korzeni w nowym miejscu. Jeśli to możliwe, przeszczep należy wykluczyć. Jeśli nie udało się uniknąć zabiegu, zaleca się przeprowadzenie go wieczorem przy chłodnej pogodzie. Krzew jest starannie wykopywany razem z grudką ziemi, starając się nie uszkodzić korzeni, i przeniesiony do wcześniej przygotowanej i zwilżonej dziury. W przyszłości konieczne jest monitorowanie stanu przesadzanego krzewu, zwłaszcza stopnia nawilżenia gleby u stóp.