2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Pęczkowaty liść winogronowy żyje prawie wszędzie tam, gdzie są winnice. Szczególnie aktywnie szkodzi im w południowych regionach Rosji. Jagody zniszczone przez tego pasożyta albo wysychają, albo gniją, a wraz z tymi destrukcyjnymi procesami wymierają ostatnie nadzieje na obfite, doskonałe zbiory
Poznaj szkodnika
Pęczkowaty liść winogronowy to motyl, którego rozpiętość skrzydeł sięga około 11 - 13 mm. Jego przednie brązowo-oliwkowe skrzydła są wyposażone w dość szeroki pas w żółto-białych odcieniach i dużą plamkę w wewnętrznym rogu, a także są nakrapiane ciemnymi kreskami. Tylne skrzydła tego szkodnika są szarawe, ciemne po brzegi.
Wielkość spłaszczonych żółtych jaj szkodników wynosi 0,5-0,6 mm, a długość zielono-oliwkowych gąsienic waha się od 10 do 12 mm. Przewodniczący gąsienic jest jasnobrązowy, a nogi piersiowe i tarczka przedpiersiowa są brązowe. Poczwarki, żółtobrązowe z lekkim zielonkawym odcieniem, osiągają wielkość 5-6 mm. Końcówki ich odwłoków są żółtawe, a na ostatnim odcinku znajduje się osiem haczykowatych czerwonawych szczecin.
Zimowanie poczwarek odbywa się w białych, raczej jedwabistych kokonach, w suchych kiściach winogron, popękanej korze, opadłych liściach, pęknięciach w drewnianych słupach itp. Gdy tylko średnia dzienna temperatura osiągnie czternaście stopni, rozpoczyna się wiosenny lot szkodliwych motyli. W strefie stepowej dzieje się to zwykle w maju, a na południowym wybrzeżu Krymu motyle można zobaczyć już pod koniec drugiej dekady kwietnia. Tymczasem lot motyli może trwać do dwudziestu do trzydziestu dni, jeśli wiosna jest stosunkowo chłodna. Przeważnie lata motyli obchodzone są o świcie i wieczorem, nieco rzadziej w ciągu dnia przy pochmurnej pogodzie.
Dodatkowym pokarmem dla szkodliwych motyli są słodkie wydzieliny i nektar kwiatowy. Po wyjeździe, piątego lub szóstego dnia szkodniki składają jaja na kwiatostanach, kwiatach i pąkach – zarówno w małych grupach, jak i pojedynczo. Ich całkowita płodność wynosi średnio od sześćdziesięciu do stu jaj.
Najlepszą temperaturą dla rozwoju pęczkowatego liściastego winogrona jest 15 - 30 stopni. W takim przypadku wilgotność względna powinna przekraczać pięćdziesiąt procent. Jeśli wilgotność powietrza jest niższa, a temperatura powietrza przekracza 32 stopnie, złożone jaja masowo giną, a płodność samic pasożytów gwałtownie spada. Czas trwania rozwoju embrionalnego pierwszego pokolenia wynosi około dziewięciu do dziesięciu dni, a drugiego i trzeciego - od pięciu do siedmiu dni. Odrodzone małe gąsienice pierwszego pokolenia żywią się głównie pąkami kwiatowymi, uszkadzając pręciki i słupki kwiatów. Po pierwszym wylinkowaniu, po uszkodzeniu kilku pąków, szkodliwe gąsienice tkają pajęcze rurki i pozostając w nich, uszkadzają coraz więcej pąków. W godzinie swojego rozwoju jedna osoba jest w stanie uszkodzić do czterdziestu do sześćdziesięciu pąków. Gąsienice rozwijają się przez 23 - 28 dni, po czym przepoczwarzają się w pofałdowanych brzegach liści spiętych drobnymi jedwabnymi nitkami.
Dziesięć do dwunastu dni później wylatują motyle drugiego pokolenia, które składają jaja bezpośrednio na zielonych jagodach. Do pierwszego wylinki żyją dość otwarcie, wygryzając niewielkie liczne zagłębienia na powierzchni jagód. A potem wchodzą do ich wnętrza, gryząc ubytki w tworzącej się miazdze. Pod koniec każdego wylinki pasożyty przenoszą się na sąsiednie jagody. Ale ich przepoczwarczenie następuje głównie na liściach, znacznie rzadziej wśród uszkodzonych jagód. Motyle trzeciego pokolenia, które wylatują po siedmiu do ośmiu dniach, składają jaja na dojrzałych jagodach pojedynczo - następnie gąsienice przenikną do tych jagód i zaczną tam żerować. Każda gąsienica drugiej i trzeciej generacji jest w stanie uszkodzić około czterech do ośmiu jagód. A kiedy przychodzi czas na żniwa, gąsienice przenoszą się na miejsca zimowania i tam się przepoczwarzają.
Jak walczyć
Pająki, mięsożerne wciornastki, chrząszcze biegaczowate, syreny, kokcynidy i drapieżne pluskwiaki są aktywnie zaangażowane w niszczenie pęczkowatego liściastego gronowca. A na poczwarkach z gąsienicami może pasożytować ponad sześćdziesiąt odmian różnych endopasożytów: larwy much tahin, jeźdźcy z rodziny ichneumonidów, a także przedstawiciele licznej rodziny brakonidów.
Pułapki feromonowe to również dobry sposób na poradzenie sobie z tym szkodnikiem. A jeśli z ich pomocą można zidentyfikować więcej niż tuzin motyli w ciągu pięciu dni, wskazane jest rozpoczęcie leczenia winnic środkami owadobójczymi lub produktami biologicznymi. Dobrze sprawdziły się Flufenoksuron, Parathion, Sevin, Fozalon, Tsidial, Ekamet, Sumicidin, Tsimush, Tokution i wiele innych.
Zalecana:
Blada ćma łąkowa - Wróg Upraw Parasolowych
Ćma blada łąka występuje dosłownie wszędzie. Pasożyt ten można spotkać szczególnie często w centralnej Rosji i na Kaukazie. Niszczy głównie jądra marchwi i pasternaku, a także niektórych innych roślin parasolowych. Skutkiem jego szkodliwego działania jest zauważalny spadek jakości nasion i znaczny spadek plonu. Szkodliwe gąsienice dość mocno uszkadzają jądra roślin baldaszkowatych - nie tylko gryzą kruche szypułki, ale także
Ćma Porzeczkowa - Wróg Ogrodu
Ćma porzeczkowa dotyczy głównie porzeczek białych i czerwonych. Czarna porzeczka nieco rzadziej cierpi na jej ataki. A ten ogrodowy wróg żyje prawie wszędzie. Uszkodzenie pąków ćmy porzeczki znacznie opóźnia rozwój roślin. Krzewy porzeczki słabną, ich odporność na ujemne temperatury znacznie spada, jakość handlowa jagód znacznie się pogarsza, a czasem trzeba pożegnać się ze zbiorami
Ćma Jabłkowa - Wróg żniw
Ćma jabłoniowa (popularnie nazywana ćmieniem jabłoniowym) pasożytuje nie tylko na owocach jabłoni, ale także na owocach brzoskwini, wiśni, moreli, śliwki, pigwy, gruszki, kasztanowca, głogu i orzecha włoskiego. Uszkodzone owoce, spadające z drzew z wyprzedzeniem, zmniejszają w ten sposób objętość pełnowartościowej uprawy. Robaki, które często można zobaczyć w jabłkach, to larwy złośliwej ćmy jabłoni. Możesz kontemplować te pasożyty prawie wszędzie, z wyjątkiem Antarktydy
Polifagiczny Robak Fajkowy - Wróg Drzew Owocowych
Polifagiczny klucz do rur jest również nazywany pear-pipe-wrench. Niszczy jednak nie tylko gruszkę – na liście jej ofiar znajdują się także winogrona, maliny, czereśnie, pigwa, jarzębina, jabłonie, śliwki i szereg innych gatunków drewna liściastego. Szkodnik ten dobrze się rozwija również dzięki lipie, olszy, osice i topoli. Polifagiczne klucze do rur można znaleźć prawie wszędzie. Jeśli nie będziesz z nimi walczyć, będziesz musiał pożegnać się z całkiem przyzwoitą częścią długo wyczekiwanych zbiorów
Srebrna Dziura To Wszechogarniający Wróg
Srebrzysta dziura to dość niebezpieczny polifagiczny szkodnik. Populacja tych łajdaków jest w stanie w krótkim czasie zniszczyć prawie cały ogród, a nawet plantacje leśne. Wśród ich upodobań smakowych znajduje się szeroka gama drzew liściastych, ale szczególnie uwielbiają je brzoza brodawkowata dziurawka, dąb i drzewa owocowe. Z reguły w ciepłych latach pasożyty te atakują plantacje od czerwca do września. Jeśli na drzewach jest zbyt wiele gąsienic, ich śmierć jest prawie z góry ustalona
