2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Exochorda (łac. Exochorda) - rodzaj kwitnących krzewów i niskich drzew z rodziny Pink. Za miejsce narodzin exochordu uważa się Chiny, Koreę i Azja Środkową. Rodzaj ma 7 gatunków (według innych źródeł tylko 5 gatunków). Przedstawiciele rodzaju wyróżniają się zwiększonymi właściwościami dekoracyjnymi. Obecnie exochord jest uprawiany w wielu krajach Europy oraz w Rosji.
Charakterystyka kultury
Exochorda to krzew lub drzewo liściaste z naprzemiennymi liśćmi o całych krawędziach, które nie mają przylistków. Kwiaty są duże lub średnie, białe, zebrane w końcowe kwiatostany racemose. Owoc jest kulistym lub gruszkowatym ulotką. Nasiona są uskrzydlone. W warunkach europejskiej części Rosji exochord kwitnie na przełomie maja i czerwca, w regionach o cieplejszym klimacie na przełomie kwietnia i maja. Kwitnienie trwa długo, zwykle 3-3, 5 tygodni. Obecnie wyhodowano kilka odmian mieszańcowych, które charakteryzują się dużymi kwiatami (ponad 6 cm średnicy) i obfitym kwitnieniem. Kultura nie może pochwalić się właściwościami mrozoodpornymi, zamarza w ostre zimy.
* Exochord Tien Shan (łac. Exochorda tianschanica) - gatunek reprezentowany przez wdzięczne krzewy. Kwiaty są białe, zebrane w wielokwiatowe pędzle (po 15-17 sztuk). Owoce są małe (w porównaniu z innymi gatunkami). Uprawiany jest na wielu obszarach europejskiej części Rosji. Mrozoodporność jest poniżej średniej, w ostre zimy mocno mrozi, potem długo się regeneruje. Gatunek jest odporny na suszę i światłolubny, gleby do uprawy roślin są pożądane świeże, przepuszczalne, żyzne, przyjmuje również gleby wapienne.
* Exochorda giraldii (łac. Exochorda giraldii) - gatunek reprezentowany przez krzewy otwarte lub wznoszące się o wysokości do 3 m. Jest szeroko uprawiany na Krymie i Kaukazie. Występuje również w regionie moskiewskim. Kwiaty rozważanego gatunku są białe, z wydłużonymi płatkami. Kwiaty zbierane są w wydłużone kwiatostany racemose. Kwitnienie trwa około 25-30 dni. Owoce dojrzewają na początku października. Rośliny kwitną 5-6 lat po posadzeniu. Gatunek jest odporny na suszę i mrozoodporny. Preferuje dobrze oświetlone obszary o żyznej, osuszonej, luźnej glebie.
* Exochord Albert (łac. Exochorda albertii) - gatunek jest reprezentowany przez silnie rozgałęziony krzew o wysokości do 4 m. Liście są bogate w zielone, eliptyczne, do 6-7 cm długości. Kwiaty są śnieżnobiałe, zebrane w wielokwiatowe kwiatostany wierzchołkowe. Owoc to kulista lub jajowata ulotka osadzona na krótkiej szypułce. Exochord Alberta jest odporny na suszę i ciepłolubny. Rozważany gatunek jest mało wymagający dla warunków glebowych, lepiej rozwija się na glebach lekkich, odwodnionych, umiarkowanie wilgotnych i głębokich.
* Exochord Korolkov (łac. Exochorda korolkowii) - gatunek reprezentują krzewy o wysokości do 3,5-4 m. Liście owalne, wydłużone, z tępym wierzchołkiem. Kwiaty są białe, do 4 cm średnicy, zebrane w kwiatostany racemose. Kwitnie na przełomie maja i czerwca, owoce dojrzewają w październiku. Zaczyna owocować dopiero po 9 latach od posadzenia. Exochord Korolkowa jest odporny na zimno, w ostre zimy zamarzają tylko wierzchołki młodego wzrostu.
* Exochord wielkokwiatowy (łac. Exochorda x macrantha) to hybryda uzyskana przez skrzyżowanie egzochordu Korolkowa i torbieli torbielowatej. Hybryda jest reprezentowana przez krzewy o wysokości do 7 m. Gatunek mrozoodporny, wytrzymuje warunki centralnej Rosji. Kwitnie obficie, wzrost jest średni. Preferuje tereny intensywnie oświetlone o żyznych glebach lekkich. Na zimę potrzebuje podwiązki, ponieważ delikatne gałęzie mogą odłamać się pod ciężarem śniegu.
Subtelności reprodukcji i pielęgnacji
Exochord jest rozmnażany przez nasiona, warstwy i sadzonki. Wszystkie trzy metody są skuteczne i podporządkowane nawet początkującemu ogrodnikowi. Siew nasion przeprowadza się natychmiast po zebraniu w pojemnikach na sadzonki. Wschodzące sadzonki są regularnie nawilżane, odchwaszczane i dokarmiane złożonymi nawozami mineralnymi. Po 3-5 latach rośliny przesadza się na stałe miejsce. Doły do sadzenia są przygotowywane wcześniej, na dnie powstaje wałek, którego mieszanina składa się z ziemi liściastej i gnijącego obornika z dodatkiem mąki dolomitowej. Gleby kwaśne są wstępnie wapnowane.
Exochord wymaga rzadkiego podlewania, corocznego wiosennego nawożenia nawozami mineralnymi i organicznymi, pielenia i przycinania. Przycinanie odbywa się natychmiast po kwitnieniu. Latem nie zaleca się nawożenia azotem. Na zimę strefa blisko pnia jest ściółkowana torfem lub humusem, a krzaki pokryte są świerkowymi gałęziami.
