2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Jagnięcina (łac. Lamium) - rodzaj roślin zielnych z rodziny Labiata lub Baranka. W naturze występuje prawie wszędzie, z wyjątkiem gorących krajów tropikalnych. Typowymi miejscami są obszary zacienione, w tym obszary leśne.
Charakterystyka kultury
Jagnięcina to roślina jednoroczna lub wieloletnia z silnie rozgałęzioną, leżącą łodygą zakorzenioną w węzłach. Liście są ciemnozielone, ząbkowane, ze srebrzystą plamką wzdłuż żyły centralnej. Kwiaty są fioletowe, różowe lub białe, zebrane w kwiatostany pachowe. Owoc jest ułamkowy, składa się z 4 trójkątnych orzechów.
Jednym z najczęstszych przedstawicieli rodzaju jest żółta Yasnotka lub zelenchukovaya (łac. Lamium galeobdolon). Gatunek reprezentowany jest przez wieloletnie trawy o leżących pędach i wzniesionych łodygach kwiatowych o wysokości do 30 cm, które w miarę wzrostu roślin tworzą gęsty zielony dywan. Liście jajowate, ogoniaste, ząbkowane wzdłuż krawędzi, o sercowatej podstawie. Posiadają marmurkowy wzór na zewnątrz. Kwiaty są żółte, zebrane w spirale po 6 sztuk. Kwitnie na żółto w pierwszej dekadzie maja przez 2 tygodnie, kwitnienie wtórne następuje na przełomie sierpnia i września. Kultura wchodzi w owocowanie w lipcu. Uważana jest za cenną roślinę ozdobną. Ma wiele odmian i odmian, różniących się kolorem liści i kwiatów.
Równie ciekawym gatunkiem jest jagnięcina cętkowana lub cętkowana (łac. Lamium maculatum). Jest to wieloletnia roślina glebowa o powierzchownym systemie korzeniowym i półzimozielonych liściach. Pędy silnie rozgałęzione, leżące. Łodygi kwiatowe są kruche, liściaste, do 20 cm wysokości, kwiaty fioletowo-różowe, zebrane w kwiatostany w okółki. Kwitnienie rozpoczyna się na początku czerwca i trwa około 30 dni. Gatunek wyróżnia się zwiększoną odpornością na zimno. Służy do kształtowania ogrodu / obszarów podmiejskich.
Warunki uprawy
Baranek preferuje jasne, półcieniste obszary. Narażenie na bezpośrednie działanie promieni słonecznych negatywnie wpływa na rozwój kultury. Baranek jest higrofilny, podczas długotrwałej suszy wymaga częstego podlewania. Susza jest trudna dla roślin, ale wraz z ustaleniem optymalnych warunków pogodowych i pielęgnacją szybko nabierają kształtu.
Niektórych gatunków nie zaleca się sadzić pod koronami drzew i dużych krzewów, np. Jasnotka cętkowana. Ten przedstawiciel rodzaju może łatwo rosnąć na słonecznych obszarach, ale przy wystarczającej wilgotności. Gleby do uprawy jagniąt muszą być luźne, pożywne, świeże. Podłoża ciężkie ilaste, podmokłe i silnie kwaśne są niepożądane.
Reprodukcja i pielęgnacja
Przejrzystość jest propagowana przez nasiona, sadzonki i dzielenie buszu. Dzięki nasionowej metodzie rozmnażania rośliny kwitną w drugim roku. Najskuteczniejszą metodą hodowli jest podzielenie buszu. Należy pamiętać, że baranek daje obfite samosiewy. Nadmiar sadzonek jest usuwany.
Pielęgnacja polega na podlewaniu, aplikacji materii organicznej i nawozów mineralnych, spulchnianiu i odchwaszczaniu w początkowej fazie wzrostu. Po kwitnieniu przycinam rośliny, nadając im bardziej zwarty kształt. Chrząszcz nie potrzebuje schronienia na zimę. W kultywacji kultury nie ma innych cech.
Podanie
Baranek harmonijnie wpasuje się w każde ogrody kwiatowe. Osobliwością roślin jest to, że można je sadzić w zacienionych miejscach. Młode pędy i liście roślin wykorzystywane są do gotowania, są aromatyczne, pożywne i smaczne, idealnie nadają się do przyrządzania sałatek i zup. Pod względem smaku klarowny jest podobny do szpinaku.
Jagnięcina to roślina lecznicza. Nalewki z liści rośliny działają wykrztuśnie, a także pozwalają radzić sobie z chorobami cewki moczowej. Przejrzystość jest przydatna w przypadku furunculosis, chorób wątroby i nerek, alergii i bólu gardła.
