2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Fitzroya - wiecznie zielone drzewo iglaste, które jest jednym z przedstawicieli rodziny Cypress. Może być jednopienna i dwupienna. Roślina ta otrzymała ciekawą nazwę na cześć kapitana ogromnego statku „Beagle” o imieniu Robert Fitzroy. To właśnie ten statek wyruszył w 1831 roku w niezwykle ekscytującą, pięcioletnią ekspedycję dookoła świata wraz z wielkim naukowcem wszystkich czasów i narodów, Karolem Darwinem.
Opis
Fitzroy to wiecznie zielone drzewo iglaste, które zyskało sławę jako jedno z najwyższych drzew południowoamerykańskich - jego wysokość może nie tylko sięgać pięćdziesięciu metrów, ale także przekraczać tę liczbę! A to drzewo ma również niesamowicie grube pnie - w niektórych okazach ich średnica może wynosić nawet pięć metrów! Średnia średnica pni wynosi około 1,25 m.
Kora tego drzewa jest zwykle brązowa, a cienkie zielone gałązki fitzroy tworzą luksusowe ażurowe korony, prawie zawsze mające kształt piramidy. Liście Fitzroya są zwinięte, łuskowate.
Fitzroy to nie tylko wolno rosnące, ale i bardzo długowieczne drzewo: wiek najstarszego okazu to aż 3600 lat (udało się go założyć w najbardziej tradycyjny sposób - przy pomocy słojów)! Ponadto jest to jeden z najstarszych gatunków drzew na naszej rozległej planecie: Fitzroy jest prawie w tym samym wieku co mamut i luksusowa sosna międzygórska!
W tej chwili Fitzroy jest reprezentowany przez jeden jedyny gatunek - Cypress Fitzroy.
Gdzie rośnie
Fitzroy, pochodzący z północnej Patagonii, jest dość rozpowszechniony w Argentynie i południowym Chile. Najczęściej można go spotkać w regionach charakteryzujących się dość wysokimi rocznymi opadami. Z reguły rośnie w ogromnych lasach iglastych, omszałych i wilgotnych. W większości przypadków lasy te znajdują się na bagnistych równinach, choć czasami można je spotkać również w rejonach górskich. Fitzroy został również wprowadzony na odległych Wyspach Brytyjskich, ale tam jego wysokość rzadko przekracza dwadzieścia metrów.
Stosowanie
Miękkie, ale twarde, czerwono-brązowe drewno Fitzroya charakteryzuje się imponującą odpornością na gnicie. Jego jednolita, mała tekstura bez najmniejszych defektów wynika z dość powolnego wzrostu tego niezwykłego drzewa i przypomina nieco drewno osławionej gigantycznej tui. A średnia gęstość takiego drewna wynosi około 510 kg na metr sześcienny. Zawsze dobrze poddawał się obróbce skrawaniem, tylko nieznacznie tępił użyte do tego celu krawędzie skrawające. Tak cenne cechy umożliwiły wykorzystanie drewna Fitzroy do produkcji mebli i dekoracji szerokiej gamy konstrukcji. A kora była dość aktywnie wykorzystywana jako holowanie w procesie budowy drewnianych statków i ich późniejszej naprawy.
Zbyt aktywne pozyskiwanie tego niezwykłego drzewa na początku XX wieku doprowadziło do tego, że Fitzroy był na skraju wyginięcia. Jednocześnie najpoważniejsze szkody wyrządziły niegdyś gęste i praktycznie nieprzejezdne obszary leśne położone na nizinach nadmorskich. Dlatego w Chile pozyskiwanie takiego drewna jest zakazane od 1977 roku, ponadto lokalne przepisy zabraniają obywatelom używania nawet drewna pobranego z już martwych drzew. Ponadto piękny Fitzroy znalazł się na I liście CITES, czyli międzynarodowy handel tym drzewem jest teraz całkowicie zakazany.
