Smoła Zwyczajna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

smoła zwyczajna jest jedną z roślin z rodziny goździków, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Viscaria vulgaris Bernh. (V. viscosa Scop.) Aschers. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny smoły zwyczajnej, po łacinie będzie ona wyglądać tak: Caryophyllaceae Juss.

Opis wspólnej smoły

Smoła zwyczajna znana jest pod wieloma nazwami popularnymi: żywiczna drzazga, adonis, sroka klej, lepka, smoła, lepka, iskra, klejnot, trawa marzeń, wąż i limonka. Smoła zwyczajna to wieloletnie zioło, którego wysokość waha się od trzydziestu do osiemdziesięciu centymetrów. Łodyga takiej rośliny może być prosta lub lekko rozgałęziona, a czasem również lekko owłosiona. Na górze szypułka smoły zwyczajnej będzie lepka, jest wyposażona w podstawowe liście łodygi. Podstawne liście tej rośliny są liniowo-lancetowate i ogoniaste, podczas gdy liście łodygowe są bezszypułkowe, rosną razem u podstawy w raczej krótkie pochwy i będą rzęsiaste u samej podstawy. Szerokość liści łodygi wynosi około dwóch i pół do pięciu centymetrów, a długość będzie równa od dwóch do siedmiu centymetrów. Pięć do sześciu kawałków kwiatów tej rośliny zbiera się w spirale, które również tworzą wiechy racemose. Kielich smoły zwyczajnej jest cylindryczny, zwykły i lekko spuchnięty, szerokość takiego kielicha wynosi od czterech do pięciu milimetrów, a długość około dziesięciu do dwunastu milimetrów, taki kielich ma żyły i rozwarte trójkątne ząbki. Płatki tej rośliny są pomalowane na szkarłatne odcienie, ale mogą być białe i wyposażone w całą kończynę, a u podstawy będą dwa przydatki. Nasiona smoły zwyczajnej są reniferowe, mają małe guzki i będą kompresowane do połowy lata.

Kwitnienie tej rośliny rozpoczyna się pod koniec okresu wiosennego. W warunkach naturalnych smoła zwyczajna występuje na terenie Ukrainy, Kaukazu, Mołdawii, Białorusi, zachodniej Syberii i europejskiej części Rosji. Do wzrostu roślina ta preferuje zagłębienia stepowe, zbocza wzgórz, suche łąki i skraj lasu.

Opis właściwości leczniczych smoły zwyczajnej

Żywica zwyczajna posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, a ziela tej rośliny zaleca się używać w celach leczniczych. Trawa zawiera liście, łodygi i kwiaty. Takie surowce lecznicze należy zamawiać od maja do czerwca. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w tej roślinie kwasów fenolokarboksylowych, saporubiny saporubinowej oraz flawonoidów: homoorientyny, witeksyny, orientyny i saponaretyny. Korzenie tej rośliny zawierają glikozydy fenolowe i wiskozyd triterpenowy saponin.

Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę, tutaj ta roślina jest dość rozpowszechniona. Dziegieć ma bardzo skuteczne działanie nasenne, przeciwzapalne, wykrztuśne, gojące rany, hemostatyczne, antyseptyczne, przeciwbólowe i żółciopędne.

Napar przygotowany na bazie ziela dziegcia jest wskazany do stosowania w zapaleniu wątroby, różnych chorobach nerek i żółtaczce, a także taki środek leczniczy stosuje się jako środek wykrztuśny przy różnych krwawieniach macicznych, zapaleniach płuc, bolesnych miesiączkach, zapaleniu oskrzeli i kolce żołądkowo-jelitowej. Jako środek nasenny dopuszcza się stosowanie naparu przygotowanego na bazie zwykłej smoły.