2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Sapodilla (łac. Manilkara zapota) - drzewo owocowe należące do rodziny Sapotovye.
Opis
Sapodilla to wolno rosnące, wiecznie zielone drzewo, wyposażone w piramidalną koronę i osiągające wysokość od osiemnastu do trzydziestu metrów. Jeśli jego kora jest uszkodzona, z drzewa wycieknie lepki biały lateks.
Błyszczące, eliptyczne liście sapodilli osiągają od dwóch i pół do czterech centymetrów szerokości i od siedmiu i pół do jedenastu centymetrów długości.
Drobne kwiaty sapodilla są wyposażone w trzy otaczające bladozielone korony z brązowo owłosionymi działkami i sześcioma pręcikami.
Owalne lub okrągłe owoce sapodilli ważą od stu do stu siedemdziesięciu gramów i osiągają długość od pięciu do dziesięciu centymetrów. Ich struktura jest bardzo podobna do persimmon. Dojrzałe owoce pokryte są cienką i matową rdzawobrązową lub jasnobrązową skórką. Miąższ owocu jest również brązowy, soczysty i miękki, z lekko różowawym lub żółtawym odcieniem. Owoce, które nie są jeszcze dojrzałe, są zwykle lepkie, jędrne i sękate. W każdym owocu sapodilli można znaleźć od trzech do dwunastu błyszczących i twardych owalnych czarnych nasion. Wszystkie są lekko spłaszczone i osiągają długość od półtora do dwóch centymetrów. A na ich końcach znajdują się haczyki, które łatwo mogą zaplątać się w gardło. Aby temu zapobiec, przed zjedzeniem owocu należy go oczyścić z nasion - łatwo je oddzielić od miąższu.
Gdzie rośnie
Sapodilla pochodzi z południowego Meksyku. A teraz roślina ta jest uprawiana wszędzie w tropikalnej Ameryce, Indonezji, Indiach, Pakistanie, Wietnamie i Malezji, a także na Filipinach i Sri Lance.
Stosowanie
Dojrzałe owoce sapodilli są często spożywane na świeżo – wielu lubi ich słodki, bogaty smak, przypominający nieco daktyle i figi. Nawiasem mówiąc, ten owoc jest często nazywany „kiwi figowym” lub „słodkim ziemniakiem” - wynika to z podobieństwa wyglądu zewnętrznego (owoce owalne pokryte cienką jasnobrązową skórką). Ponadto sapodilla jest duszona z imbirem i sokiem z limonki, a także fermentowana na wino i umieszczana w plackach.
Sapodilla uprawiana jest również w celu uzyskania lateksu (soku mlecznego), z którego powstaje baza gumy do żucia - chicle.
Niedojrzałe owoce bogate w taniny są szeroko stosowane jako środek przeciwbiegunkowy. Odwar z kory tej rośliny stosowany jest jako środek przeciwczerwonkowy i przeciwgorączkowy, a wywar z jej liści w połączeniu z liśćmi kolczaka pomaga obniżyć ciśnienie krwi. A płynny ekstrakt uzyskany ze zmiażdżonych nasion jest doskonałym środkiem uspokajającym.
Konieczne jest spożycie sapodilli nie później niż dwa dni po zakupie - po tym czasie jej zapach zmienia się dramatycznie i wcale nie na lepsze. I możesz trzymać go w lodówce przez pięć do siedmiu dni. Lekko miękkie w dotyku owoce z nienaruszoną skórką są uważane za najbardziej odpowiednie do jedzenia.
Warto zauważyć, że olejek sapodilla jest aktywnie wykorzystywany do celów kosmetycznych. Szczególnie dobrze sprawdza się na skórze skłonnej do zapalenia skóry i problematycznej. Ponadto olejek ten służy do wzmacniania włosów (zwłaszcza łamliwych i suchych), do pielęgnacji stanów zapalnych i zaczerwienionych powiek, a także do kompleksowego leczenia szerokiej gamy zmian grzybiczych skóry. Jest również idealny dla skóry suchej, szczególnie w rejonach o trudnych warunkach pogodowych lub z wodą wapienną. Pomaga również wyrównać koloryt skóry i leczyć oparzenia.
