Tuja

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Tuja (łac. Tuja) - rodzaj wiecznie zielonych krzewów iglastych i drzew z rodziny Cypress. Inne nazwy to Tuya lub drzewo życia. Rodzaj obejmuje pięć gatunków naturalnie występujących w Azji Wschodniej i Ameryce Północnej.

Charakterystyka kultury

Tuja jest jednopiennym krzewem lub drzewem o wysokości do 70 m i ma gęstą, symetryczną, stożkową koronę. Średnica pnia waha się od 0,5 do 6 m. Igły są łuskowate, gęste, położone naprzeciwko, przylegające do pędów. Młode igły są igiełkowate, miękkie. Szyszki są średniej wielkości, owalne lub podłużne, pokryte skórzastymi łuskami.

Nasiona są płaskie, wyposażone w dwa wąskie skrzydełka. Owoce dojrzewają w pierwszym roku. Tuja jest odporna na wiatr i gaz. Drzewa i krzewy łatwo tolerują przesadzanie, łatwo się rozmnażają i są mało wymagające w warunkach wzrostu. Są szeroko stosowane w ogrodnictwie dekoracyjnym i sztuce topiary.

Warunki uprawy

Tuja jest rośliną bezpretensjonalną, ale lepiej rozwija się na glebach przepuszczalnych, wilgotnych, obojętnych lub lekko kwaśnych. Kultura ma powierzchowny system korzeniowy, dzięki czemu rośliny są w stanie wytrzymać nawet niewielkie nasiąkanie wodą i krótkotrwałe podtopienia. Długotrwałe nasiąkanie wodą prowadzi do nieuchronnej śmierci.

Tuja jest odporna na cień, akceptuje lekki półcień. W gęstym cieniu drzewa bardzo się przerzedzają i tracą atrakcyjny wygląd. Intensywnie oświetlone obszary z rozproszonym światłem słonecznym są optymalne do uprawy tui. Żyzność gleby odgrywa ważną rolę w intensywności koloru igieł. Odległość między roślinami wynosi od 3 do 5 m.

Reprodukcja i sadzenie

Tuja jest rozmnażana przez nasiona, odkładanie poziome, sadzonki i podział. Siew przeprowadza się ze świeżo zebranymi nasionami jesienią lub wiosną ze wstępnym rozwarstwieniem. Niestety metoda nasienna nie gwarantuje otrzymania okazów z oczywistymi oznakami matczynymi, jednak przyszłe rośliny są zawsze silne, zdrowe i wyglądają bardzo atrakcyjnie i harmonijnie.

Preferowane jest rozmnażanie kultury metodami wegetatywnymi. Tak więc sadzonki są skuteczne w przypadku prawie wszystkich rodzajów tui, ale szybkość ukorzeniania jest dla nich inna. Sadzonki przeprowadza się wczesną wiosną (przed rozpoczęciem przepływu soków). Sadzonki letnie są również możliwe, ale niepożądane, ponieważ sadzonki nie zawsze mają czas na zakorzenienie się przed nadejściem stabilnej zimnej pogody. Na zimę sadzonki są objęte izolacją. Zachęca się do stosowania stymulatorów wzrostu przed sadzeniem.

Najprostszą metodą jest rozmnażanie przez warstwy poziome, jednak nie należy spodziewać się pięknej stożkowej korony na przyszłych roślinach. Krzewy i drzewa są często krzywe, ale przy regularnej pielęgnacji, przycinaniu kształtującym i strzyżeniu uzyskują właściwą koronę. Warstwy układane są wiosną lub latem, rozdzielane - wiosną przyszłego roku. Podział stosuje się tylko dla zwartych okazów wielotrzonowych. Aby to zrobić, krzewy są spud, okresowo zwilżane, a po utworzeniu dodatkowych korzeni rośliny są oddzielane.

Sadzenie sadzonek odbywa się natychmiast po rozmrożeniu gleby, termin to początek lipca. Materiał do sadzenia potrzebuje dużo czasu, aby przejść przez okres adaptacji i przygotować się na przyszłe chłody. Od połowy sierpnia nie zaleca się sadzenia sadzonek tui. Na zimę sadzonki pokryte są świerkowymi gałęziami, a gleba w strefie przyłodygowej jest ściółkowana materiałem organicznym o warstwie co najmniej 20 cm.

Opieka

W pierwszym roku po posadzeniu rośliny wymagają dokładniejszej pielęgnacji. Ponadto wymagają lekkiego zacienienia przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, w przeciwnym razie spalą się młode krzewy lub drzewa. Do cieniowania zaleca się stosowanie specjalnej włókniny odblaskowej, nigdy papieru typu kraft. Podlewanie, karmienie i przycinanie są ważne dla tui.

Przycinanie i przycinanie można wykonać wiosną lub wczesnym latem. Pierwsze karmienie odbywa się natychmiast po rozmrożeniu gleby, drugie - podczas aktywnego wzrostu pędów, trzecie - pod koniec sierpnia. Zabiegi profilaktyczne przeciwko szkodnikom i chorobom nie są zabronione. Możliwymi szkodnikami kultury są korniki, mszyce cyprysowe i tujowe, owady łuskowe, fałszywe łuski; chorób, bakterioza i choroby grzybicze są szeroko rozpowszechnione.