Babka Lancetowata

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Babka lancetowata jest jedną z roślin z rodziny babki lancetowatej, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała następująco: Plantago lanceolata L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny babki, to po łacinie będzie to: Plantaginaceae Juss.

Opis babki lancetowatej

Babka lancetowata znana jest pod wieloma popularnymi nazwami: jeniec, koza, drogowiec, ozornik, klacz stet, rzenik, trawa Wołskaja, rannik, ozory psa i chorągiew. Babka lancetowata to wieloletnie zioło, obdarzone korzeniem palowym i krótkim skośnym kłączem. Liście tej rośliny są lancetowate i liniowo-lancetowate, zbierają się w podstawową rozetę, zazwyczaj jest kilka strzałek kwiatowych i będą proste lub rosnące, a także bezlistne. Wysokość takich strzałek kwiatowych będzie wynosić około ośmiu do dwudziestu centymetrów, na całej ich długości będą słabo wyżłobione. Kielich babki lancetowatej jest trójpłatkowy ze względu na akrecję dwóch przednich płatów w szerokie łuski. Kapsułka tej rośliny jest eliptyczna i dwuziarnista, a jej długość wyniesie około trzech milimetrów. Nasiona babki lancetowatej będą podłużne lub podłużnie eliptyczne, z jednej strony wypukłe, az drugiej żłobione i obdarzone ciemną blizną.

Kwitnienie babki lancetowatej przypada na okres od czerwca do lipca. W takim przypadku dojrzewanie nasion tej rośliny nastąpi już trzy tygodnie po zapłodnieniu. W warunkach naturalnych babka lancetowata występuje w Azji Środkowej, europejskiej części Rosji, na Dalekim Wschodzie, Ukrainie, Białorusi i zachodniej Syberii. Do wzrostu roślina ta preferuje nieużytki, miejsca w pobliżu dróg, suche łąki, nieużytki, trawiaste otwarte zbocza i brzegi rzek.

Opis właściwości leczniczych lancetowatych babki lancetowatej

Babka lancetowata posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast do celów leczniczych zaleca się stosowanie nasion, korzeni i liści tej rośliny. Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w korzeniach tej rośliny kwasu linolowego i steroidów: cholesterolu, kampesterolu, sitosterolu i stigmasterolu. Nadziemna część tej rośliny będzie zawierać aukubinę, acykliczny związek loliolid, flawonoidy, kwasy fenolokarboksylowe i ich pochodną ramnozyloglukozyd, kwas kawowy. Liście z kolei zawierają węglowodany, mannitol, kwasy fenolokarboksylowe i ich pochodne, kwasy fumarowe i irydoidy. Nasiona babki lancetowatej zawierają olej tłuszczowy, węglowodany i związki pokrewne.

Odwar, sporządzony na bazie korzeni babki lancetowatej, polecany jest przy różnych chorobach żołądka, zapaleniu pęcherza, bólach głowy, gruźlicy płuc, a także stosowany jest jako środek moczopędny i detoksykujący na ukąszenia węży.

Napar, sok i wywar z liści tej rośliny mają bardzo skuteczne działanie przeciwzapalne, bakteriostatyczne, przeciwskurczowe, wykrztuśne i gojące rany. Takie środki lecznicze stosuje się w przypadku gruźlicy płuc, malarii, zapalenia oskrzeli, ostrych chorób układu oddechowego, anemii, skrofuły, alergii, zapalenia jelit, wrzodów żołądka i różnych chorób wątroby. Zewnętrznie takie środki lecznicze są wskazane do stosowania w wrzodach, obrzękach, furunculosis i ropnych ranach. Proszek z tej rośliny służy z kolei do wąglika.