2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Liczi (łac. Litchi chinensis) Jest kwitnącym drzewem owocowym należącym do rodziny Sapindovye.
Historia
W II wieku. pne NS. Starożytni Chińczycy z wielką przyjemnością jedli liczi. Według jednej z wielu legend, Wu Di, wielki chiński cesarz, był bardzo zirytowany i zły z powodu nieudanej próby uprawy tej południowej chińskiej rośliny w północnych Chinach, w wyniku której wszyscy ogrodnicy zostali straceni.
Po pewnym czasie zaczęto uprawiać liczi w sąsiednich stanach. A teraz w Azji Południowo-Wschodniej jest to jeden z najpopularniejszych owoców.
W Europie pierwsze wzmianki o liczi pochodzą z połowy XVII wieku. A chińska śliwka, cudowny owoc, zaczęła być nazywana dzięki Juanowi Gonzalezowi de Mendoza, który zauważył, że ten owoc przypomina śliwkę, która absolutnie nie jest uciążliwa dla żołądka, którą można spożywać w absolutnie dowolnej ilości.
Opis
Lychee to wiecznie zielone drzewo z dość rozłożystą elegancką koroną, której wysokość sięga od dziesięciu do trzydziestu metrów (średnio piętnaście metrów).
Sparowane pierzaste (czasami mogą być również pierzaste) złożone liście składają się z czterech do ośmiu liści o spiczastych końcach, które wyróżniają się lancetowatym lub wydłużonym jajowatym kształtem. Na górnych stronach blaszki liściowe o pełnej krawędzi są pomalowane na ciemnozielone odcienie i połyskują, a poniżej są zwykle szaro-zielone.
Wyposażone w zielonkawe lub jasnożółtawe kubki kwiaty liczi są pozbawione płatków i zebrane w niezwykle bujne i niesamowicie piękne kwiatostany w kształcie parasola, z których każdy może osiągnąć długość siedemdziesięciu centymetrów. Co więcej, większość kwiatów z każdego kwiatostanu prawie zawsze kruszy się, a z pozostałych kwiatów rozwija się tylko od trzech do piętnastu owoców.
Owalne owoce tej kultury charakteryzują się stosunkowo małymi rozmiarami: ich długość waha się od dwóch i pół do czterech centymetrów. Czerwona skórka tych owoców jest gęsto usiana licznymi spiczastymi guzkami, a galaretowaty, lekki miąższ owocu jest bez wysiłku oddzielany od skórki i ma przyjemny słodkawy smak z dyskretnym winnym odcieniem. Kapryśne owoce liczi są lekko dziergane i przypominają w smaku znane winogrona. A w samym środku każdego owocu znajduje się owalna ciemnobrązowa kość.
W strefie podzwrotnikowej liczi zbiera się zwykle w maju lub czerwcu.
Podanie
Owoce liczi najczęściej spożywa się na świeżo lub przygotowuje się z nich wszelkiego rodzaju słodkie potrawy (pyszne lody, galaretki itp.). A owoce obrane, konserwowane cukrem, są obecnie eksportowane do większości krajów na świecie. Czasami jednak ten owoc jest również używany do produkcji tradycyjnego chińskiego wina.
Dodatkowo suszone są również całe owoce – ich skórka w tym przypadku staje się dość twarda, a wewnątrz wszystkich suszonych liczi suszony miąższ z kością łatwo się porusza. Nawiasem mówiąc, te interesujące owoce są często nazywane orzechami liczi.
Owoce liczi są bardzo bogate w witaminę C, a także cenne substancje pektynowe, a nawet węglowodany. Ponadto owoc ten zawiera imponującą ilość witaminy PP (czyli niacyny), która aktywnie zapobiega rozwojowi miażdżycy.
Owoce te są również popularne w medycynie ludowej - doskonale pomagają przy kaszlu i przy silnym wzroście gruczołów. W Indiach sproszkowane nasiona liczi stosuje się na różne problemy jelitowe, a w Chinach nasiona tych dziwacznych owoców stosuje się jako środek przeciwbólowy, a także na różnego rodzaju nerwobóle.
Rozwój
Lychee najlepiej rośnie w klimacie subtropikalnym z bardzo chłodnymi i dość suchymi zimami. A w klimacie równikowym, bardziej wilgotnym, zwykle nie przynoszą owoców. Roślinę tę należy sadzić na żyznych i dokładnie wilgotnych glebach, a rozmnażanie liczi odbywa się wegetatywnie lub za pomocą sadzonek. Wszystkie drzewa charakteryzują się niezwykle powolnym wzrostem, przy czym sadzonki zaczynają owocować dopiero w ósmym lub dziesiątym roku, a jeśli rozmnażanie odbywało się wegetatywnie, to po czterech do sześciu latach.
