2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Kopyto (łac. Asarum) - ozdobna bylina liściasta, która jest przedstawicielem rodziny Kirkazonov. A tak ciekawa nazwa tej rośliny wynika z faktu, że jej liście mają bardzo podobny kształt do kopyt końskich.
Opis
Clefthoof to wiecznie zielona, zielna bylina okrywowa, wyposażona w pełzające nitkowate rozgałęzione kłącza i ukorzeniające się pełzające rozgałęzione łodygi. Wysokość tej rośliny rzadko przekracza trzydzieści centymetrów.
Sercowate lub nerkowate liście rozszczepu osadzone są na dość długich ogonkach, a pojedyncze kwiaty pachowe tej rośliny są zwykle raczej niepozorne, ale wszystkie mają prawidłowy kształt. Zakwit rozszczepu występuje zwykle w kwietniu - maju, a dojrzewanie jego nasion rozpoczyna się już z początkiem czerwca.
Kopyto charakteryzuje się bardzo specyficznym i dość ostrym zapachem. W sumie ten rodzaj ma czternaście niezależnych gatunków.
Gdzie rośnie
Clefthoof rośnie w lasach strefy umiarkowanej Ameryki Północnej, Azji i Europy, ponadto czasami można go spotkać również w lasach zachodniej Syberii.
Stosowanie
Największą popularnością wśród ogrodników cieszy się kopyto europejskie - jest ono dość bezpiecznie stosowane jako roślina okrywowa zarówno na zacienionych obszarach skalniaków, jak i na zacienionych zakątkach ogrodu. Niskie tempo wzrostu kłączy pozwala tej roślinie tworzyć zaskakująco gęste kępy (często na jednym metrze kwadratowym powierzchni można policzyć nawet tysiąc liści!), których wysokość waha się od piętnastu do dwudziestu centymetrów.
Być może jedyną wadą osłony wykonanej z tej rośliny jest to, że taka osłona nigdy nie rośnie w tym samym miejscu przez ponad pięć lat. Ale wszystkie odmiany rozszczepów są niezwykle odporne, a większość z nich nawet nie zrzuca liści na zimę - z reguły odpadają dopiero po szczególnie silnych mrozach.
Wiosną rozszczep wygląda bardzo fajnie w połączeniu z zagajnikami i przebiśniegami, a przez cały czas idealnie łączy się z kąpielą leczniczą, szeroką gamą paproci i wieloma innymi cieniolubnymi roślinami.
Preparaty przygotowane na bazie liści i kłączy rozszczepu są z powodzeniem stosowane w weterynarii i medycynie ludowej: w tym ostatnim przypadku roślina ta dobrze sprawdzi się przy nieżytach żołądka, opuchliźnie, żółtaczce, wszelkiego rodzaju dolegliwościach skórnych (zwłaszcza w przypadku egzemy pochodzenia nerwowego), a także różnych chorób pęcherza żółciowego i wątroby. Niemniej jednak szereg badań wskazuje, że systematyczne stosowanie rozszczepu i preparatów na nim opartych znacznie zwiększa ryzyko raka nerki lub wątroby. Wynika to z obecności w składzie roślin kwasu arystolochowego – kwas ten uważany jest za bardzo silny czynnik rakotwórczy, który charakteryzuje się opóźnionym okresem działania (do dziesięciu lat).
Uprawa i opieka
Wszystkie odmiany clefthoof mogą pochwalić się bardzo imponującą odpornością na zimno i tolerancją cienia, a czasem cień kochaniem. Najlepiej sadzić tę roślinę na żyznych, luźnych glebach, a kopyto jest zwykle umiarkowanie wrażliwe na wilgoć. Jeśli chodzi o przesadzanie w inne miejsca, zwykle przeprowadza się je co cztery do pięciu lat.
Rozszczep rozmnaża się pod koniec lata przez kawałki kłączy lub przez samosiew. Nawiasem mówiąc, niezwykle trudno jest zebrać nasiona tej rośliny - bardzo szybko są one zabierane przez mrówki (a często nasiona są przez nie rozsiewane)! Jeśli nadal można było je zebrać, należy je zasiać przed zimą, a następnie wiosną pojawią się pierwsze młode sadzonki. Z reguły sadzi się nie więcej niż trzy rośliny na metr kwadratowy.
