Astra To Przybysz Z Alpejskich Gór. Podstawy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Aster Korzhinsky'ego, fałszywy, alpejski - to synonimy jednej rośliny. Ze względu na podobieństwo kwiatostanów ludzie są pieszczotliwie nazywani - rumiankiem. W połowie XVIII wieku K. Linney po raz pierwszy opisał to w swojej Encyklopedii. Jakie cechy odróżniają aster alpejski od rumianku?

Cechy biologiczne

Bylina karłowata należy do rodziny Asteraceae. Ma niski wzrost 10-30 cm, pogrubiony korzeń znajduje się powierzchownie, poziomo ma wiele gałęzi.

Z pąka u podstawy korzenia tworzy się mocna łodyga z dużą liczbą bocznych gałęzi. Ciemnozielone aksamitne, wydłużone cienkie blaszki liściowe w dolnej części są większe, bliżej korony stają się mniejsze.

Kwiatostany mają kształt podobny do małych stokrotek o średnicy do 5, 5 cm Jasnożółty rdzeń jest otoczony wydłużonymi płatkami na krawędziach. Kolor zmienia się w zależności od odmiany: biały, różowawy, liliowy, fioletowy, niebieski. Nowoczesne formy hybrydowe mają zwiększoną frotte.

Pąki kwitną od końca maja do lipca, w późnych okazach kwitnienie trwa do połowy sierpnia. Na jednym krzaku proces ten trwa 1-1,5 miesiąca.

Małe brązowe nasiona dojrzewają we wrześniu, zbierane w koszyczkach. Na końcu nasiona znajduje się puszysty „ogon”, który pomaga roślinie podbijać nowe terytoria, poruszając się wraz z wiatrem na duże odległości.

Preferencje

W naturze rośnie na terenach górskich na glebach skalistych w pobliżu rzek. Występuje w Azji, Europie, Zakarpaciu, Uralu, Mongolii, Chinach, Ameryce Północnej, Tadżykistanie. Jest wymieniony w Czerwonej Księdze dla wielu regionów Rosji.

Uwielbia dobrze oświetlone miejsca, znosi ażurowy półcień. Na terenach otwartych tworzy piękne bujne krzewy.

Nadmierne podlewanie asteru prowadzi do zepsucia systemu korzeniowego. Dlatego lepiej jest wysuszyć, dobrze wypełnione próchnicą gleby z dodatkiem składników wapiennych.

Nie toleruje zalania wodą gruntową, wodą roztopioną. Zimy w centralnej Rosji bez dodatkowego schronienia.

Przyczyny zmiany wyglądu

Przy odpowiedniej pielęgnacji aster kwitnie wspaniale, szybko rośnie krzewy, nie wymaga dużo czasu na przetwarzanie i rzadko jest dotknięty szkodnikami i chorobami.

Jeśli zauważysz zmiany w wyglądzie swojego zwierzaka, poniższe zalecenia pomogą ustalić przyczynę:

1.

Przedwczesne żółknięcie liści. Niewystarczające podlewanie lub manifestacja choroby grzybiczej. Na początek spróbuj zwiększyć szybkość podawania wody pod krzakami, nakarm rośliny złożonym nawozem. Następnie potraktuj Topazem zgodnie z instrukcjami.

2.

Szarawy filcowy nalot na blaszce liściowej z późniejszym czernieniem. Przy nadmiernej wilgoci (podczas przedłużających się ulewnych deszczów), nadmiernym karmieniu nawozami azotowymi, mączniak prawdziwy zostaje zarażony. Profilaktyka polega na sadzeniu krzewów w dobrze wentylowanym, dobrze oświetlonym miejscu, według dawki 6-8 sztuk na 1 metr kwadratowy, ograniczenie nawadniania do optymalnej ilości, zrównoważone nawożenie. Kiedy choroba się objawia, leczenie Fitosporyną.

3.

Jasna pajęczyna na wewnętrznej stronie liścia, punktowe nakłucia, wyraźnie widoczne w świetle. Wysoka wilgotność, wysoka temperatura stwarzają dogodne warunki do rozwoju przędziorków. Szczególnie silnie rozmnaża się w szklarniach, siedliskach przy uprawie sadzonek. Regularne wietrzenie pomieszczeń, podlewanie u nasady, spryskiwanie naparami z mydła i popiołu pomaga zmniejszyć liczbę szkodników. W przypadku masowego rażenia używa się „Akarin”.

4.

Zielone lub ciemne małe owady siedzące na młodych, soczystych częściach rośliny (liście, pędy). To kolonia mszyc. Osłabione rośliny, które są opóźnione w rozwoju, są narażone na nadmierne nawożenie azotem. Ręczne niszczenie szkodnika, zrównoważone karmienie. Z dużą ilością leczenia "Akarin".

5.

Przyczyny fizjologiczne. Zagęszczone nasadzenia w zacienionym miejscu prowadzą do rozciągania pędów, bladego koloru liści, niewielkiej ilości lub braku pąków. Rozwój roślin jest opóźniony, przesunięty na późniejsze okresy kwitnienia.

Znając przyczyny zmiany wyglądu, łatwo jest wyeliminować konsekwencje.

Na podstawie mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że w moich klombach przez 3 lata uprawy astry alpejskiej żaden z powyższych czynników nie był obecny.

W następnym artykule rozważymy dorobek selekcji kultury.