Tithonia Okrągłolistna

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Tithonia rotundifolia (łac. Tithonia rotundifolia) - kwitnące zioło; przedstawiciel rodzaju Titonia z rodziny Asteraceae. Odnosi się do upraw jednorocznych. Meksyk jest uważany za ojczyznę. Roślina otrzymała swoją nazwę na cześć Titona, syna cara Trojana. Titonia jest często określana jako meksykański słonecznik. Ten aspekt jest bezpośrednio związany ze strukturą koszyka. Jej kwiaty płatkowe są podobne do słonecznikowych, tylko mają bogaty pomarańczowy kolor. Kwiaty dyskowe są również podobne.

Charakterystyka kultury

Tithonia okrągłolistna jest reprezentowana przez jednoroczne rośliny zielne o wysokości do 1,5 metra, z czerwonawymi, lekko owłosionymi łodygami na całej powierzchni. Pędy z kolei zwieńczone są dużymi, zielonymi, sercowatymi, trójpłatkowymi, karbowanymi liśćmi z ogonkami. Zewnętrzna część liści jest gładka, naga, dolna owłosiona, jedwabista w dotyku.

Kosze są średniej wielkości, nie przekraczają 8-10 cm średnicy, kwiaty trzciny (brzeżne) są pomarańczowe lub szkarłatnoczerwone, kwiaty rurkowe (dyskowe) są jasne, żółte. Szypułki rozważanej kultury są wydrążone, zwężone u dołu i odwrotnie, rozszerzające się u góry. Kwitnienie titonii okrągłolistnej rozpoczyna się w trzeciej dekadzie lipca i trwa do nadejścia mrozów. To prawda, że przy temperaturach poniżej 10C brzeżne kwiaty zmieniają kolor na brązowo-czerwony.

Popularne odmiany

Obecnie w hodowli aktywnie wykorzystuje się tytanię okrągłolistną. Do tej pory hodowcy wyróżniają odmianę „Torch”. W procesie wzrostu ta odmiana tworzy bujne krzewy o wysokości do 100-150 cm, powyżej których duże kosze obnoszą się z bogatymi czerwonymi kwiatami marginalnymi i żółtymi kwiatami tarczowymi.

Również wśród letnich mieszkańców interesująca jest odmiana „Czerwona latarnia”. Słynie z bujnych krzewów o wysokości do 150 cm, zwieńczonych dużymi kwiatami z pomarańczowo-czerwonymi kwiatami marginalnymi. Odmiana charakteryzuje się obfitym i długotrwałym kwitnieniem. Idealnie nadaje się również do układania letnich bukietów. Świetnie wygląda w parze z przedstawicielami rodzaju Compositae, które mają fioletowo-żółte kolory.

Nie sposób nie wspomnieć o odmianie „Goldfinger”. On, w przeciwieństwie do poprzednich odmian, nie może pochwalić się dużym wzrostem. Zwykle krzewy nie przekraczają 60-70 cm wysokości, ale charakterystyczne są dla nich dość duże kosze. Przy odpowiedniej pielęgnacji kosze osiągają średnicę 7-8 cm, kwiaty brzegowe mają kolor czerwony, kwiaty tarczowe są żółte. Odmiana „Goldfinger” doskonale nadaje się do układania bukietów, które, nawiasem mówiąc, trwają bardzo długo.

Rosnące funkcje

Ogólnie rzecz biorąc, tytanii okrągłolistnej nie można nazwać kulturą kapryśną. Aby jednak uzyskać bujne krzewy, obficie usiane „ognistymi” koszami, ważne jest sadzenie roślin na dobrze oświetlonych obszarach o pożywnej i umiarkowanie wilgotnej glebie. Ważne jest, aby zapewnić kulturze ochronę przed zimnymi północnymi wiatrami, nie należy sadzić jej na obszarach zacienionych, a także na nizinach z nagromadzeniem zimnego powietrza.

Gleba, jak już wspomniano, musi być pożywna, wskazane jest dodanie do niej trochę umytego piasku rzecznego. W przypadku sadzenia ważne jest nawożenie redlin gnijącą próchnicą lub kompostem. Warto też wspomnieć, że gleba musi być luźna. Zbyt ciężkie i gliniaste gleby, zwłaszcza w połączeniu z blisko zalegającymi wodami gruntowymi, nie pozwolą roślinie normalnie się rozwijać. Rozwijają się powoli, często chorują i raczej nie zadowolą się z kwitnienia.

Lepiej jest uprawiać titonię okrągłolistną w sposób sadzonkowy. Zaleca się wysiew nasion w trzeciej dekadzie marca - pierwszej dekadzie kwietnia w glebie złożonej z ziemi ogrodowej, torfu, piasku gruboziarnistego z dodatkiem niewielkiej ilości kompostu. Nasiona nie są pogłębiane, a jedynie lekko wbijane w ziemię wykałaczką. Po wysianiu podlać, przykryć folią i umieścić w ciepłym miejscu.

Przerzedzanie lub nurkowanie w osobnych pojemnikach odbywa się, gdy na sadzonkach pojawiają się 2-3 prawdziwe liście. Sadzonki sadzi się do gruntu w trzeciej dekadzie maja - pierwszej dekadzie czerwca, w czasie, gdy minęła groźba mrozu. Optymalna odległość między roślinami to 60-70 cm, nie zaleca się zbyt częstego sadzenia tytanii, ponieważ w procesie wzrostu staje się bardzo bujna.