2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Hodowca Buchary (łac. Nepeta bucharica) - roślina kwitnąca; przedstawiciel rodzaju Kotovnik, należący do rodziny Jasnotkovye. Występuje naturalnie w krajach azjatyckich. Typowe siedliska to łąki, brzegi strumieni i wysepki w pobliżu wodospadów. Stosowany w ogrodnictwie, kuchni i celach leczniczych. Ludzie nazywają roślinę kotkiem, kocimiętką cytrynową, sroką, shandrą, kocimiętką.
Charakterystyka kultury
Kocimiętka buchary jest reprezentowana przez wieloletnie rośliny zielne o wysokości nieprzekraczającej 80-90 cm, charakteryzuje się pogrubionym, zdrewniałym korzeniem, który bliżej łodygi przekształca się w wielogłowe, grubowłókniste kłącze pokryte łuskowatymi kłączami. brązowe liście.
Pędy są najczęściej proste, ale mogą też być wznoszące się. Dolne liście łodygi są szerokie, jajowate, spiczaste lub odwrotnie, tępe, postrzępione wzdłuż krawędzi. Podstawa dolnych liści łodygi ma kształt serca. Górne liście łodyg są wąskie, ostre na końcach.
Kwiaty to małe, fioletowo-zielone teletele, pokryte na całej powierzchni kręconymi włoskami, zebrane w fałszywe kwiatostany. Owoce reprezentowane są przez wydłużone, eliptyczne orzechy, z małymi licznymi nasionami. Kwitnienie kocimiętki Buchary następuje od początku do połowy lipca i trwa do nadejścia mrozów.
Rosnące funkcje
Jak już wspomniano, kocimiętka Buchara nie jest kulturą kapryśną. Można go bezpiecznie sadzić nawet na obszarach o ubogiej glebie. Aby jednak osiągnąć aktywne kwitnienie, wskazane jest hodowanie danego gatunku na dobrze oświetlonych obszarach z pożywną, umiarkowanie wilgotną, luźną glebą. Nie zaleca się sadzenia roślin w silnie zacienionych miejscach, gdzie będą się stagnować, rozciągać i słabo kwitnąć. Bydło buchary to roślina wieloletnia, w jednym miejscu może być uprawiana do 5 lat, po czym wymagany jest podział i przeszczep w nowe miejsce.
Opieka nad kocimiętką Buchary jest bardzo prosta. Nie trzeba go zbyt często podlewać, w razie potrzeby nie lubi dużej ilości wilgoci, ale też ciężko znieść dotkliwe susze. Wystarczy jedno karmienie wczesną wiosną w sezonie. Do tych celów wystarczą nawozy organiczne, na przykład zgniły humus i kompleks nawozów mineralnych. Zaleca się przycinanie od połowy do końca lipca, aby wydłużyć okres kwitnienia.
Kocimiętkę buchary rozmnaża się najczęściej przez dzielenie krzewu, ale dopuszczalna jest również metoda nasion i sadzonki. Podział krzewu odbywa się za pomocą łopaty i noża. Roślina mateczna jest wykopywana, strząsana z ziemi i dzielona na kilka części nożem. Zwykle 4-5 letnią roślinę dzieli się na 2-3 części. Każda sekcja powinna mieć dobrze rozwinięty system korzeniowy i 2-3 pędy. Po podzieleniu sekcje są traktowane kruszonym węglem i sadzone w stałym miejscu.
Ciekawe fakty o zakładzie
Jedną z interesujących cech kocimiętki Buchary i innych przedstawicieli rodzaju jest to, że koty bardzo kochają tę roślinę. Przyciąga zwierzęta swoim aromatem. Po zjedzeniu odczuwają uczucie euforii, a mianowicie toczą się po podłodze, mruczą, kręcą głowami i wykonują inne niezwykłe czynności przez 10-15 minut.
Drugą i bardzo ważną właściwością kocimiętki bucharskiej są jej liczne właściwości lecznicze, nie bez powodu popularnie nazywa się ją sroką. Potrafi leczyć zapalenie oskrzeli, silny kaszel, bóle głowy, depresję i niektóre choroby skóry. W tym celu uzdrowiciele ludowi używają wywarów i naparów z nadziemnych części rośliny.
Również kocimiętka Buchara zdobyła uznanie szefów kuchni na całym świecie. Ceniony jest za przyjemny cytrynowy zapach. Najczęściej zioło wykorzystywane jest do marynowania ryb i owoców morza, a także jako przyprawa do dań mięsnych i warzywnych. W skład herbat leczniczych wchodzi również kocimiętka buchary, dzięki której napój nabiera przyjemnego cytrynowego zapachu.
Używanie kocimiętki w ogrodzie
Wydawałoby się, że taka prosta roślina, ale jest doceniana przez ogrodników naszego kraju. Wraz z innymi roślinami przekształca tereny ogrodowe. A najlepsze jest to, że nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Kocimiętka buchary dobrze dogaduje się w ogrodach skalnych, mixborders, klombach, rabatach, rabatkach i skalniakach. Roślina szczególnie dobrze komponuje się z wrotyczem pospolitym, geranium, floksem.
