2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Cortusa matthioli (łac. Cortusa matthioli) - wieloletnie zioło należące do małego rodzaju Kortuza z rodziny Primroses. Jest reliktową rośliną trzeciorzędowej flory. Obecnie okazy przyrodnicze są chronione w wielu krajach. Jest aktywnie wykorzystywany przez ogrodników i hodowców kwiatów jako roślina ozdobna i lecznicza. Inna nazwa to zarzhitsa.
Charakterystyka kultury
Cortusa Mattioli jest reprezentowana przez rośliny polikarpowe o krótkim kłączu. Uważa się, że ich charakterystyczna zdolność to wielokrotne kwitnienie i owocowanie. Hodowla nie przekracza 40 cm wysokości, charakteryzuje się zaokrąglonymi ogonkami liściowymi, które z kolei są płytko nacinane w kilka płatów, wyposażonych w różnej wielkości ząbki. Należy zauważyć, że liście Mattioli cortusa są owłosione z białymi lub czerwonawymi włoskami, a na odwrotnej stronie liście są owłosione, głównie wzdłuż żyłek i są bardzo silne u podstawy w kształcie serca.
Kwiaty kultury są różowe lub fioletowe z fioletowym odcieniem, rzadziej spotykane są okazy o białawym odcieniu. Kwiaty zbiera się w baldaszkowatych kwiatostanach, z reguły jeden baldach zawiera 10-15 kwiatów. Przylistki rośliny są krótkie, ząbkowane. Kwitnienie Mattioli cortusa obserwuje się późną wiosną - wczesnym latem, co w dużej mierze zależy od warunków klimatycznych. Owoce danego gatunku prezentowane są w postaci polispermalnej kapsułki w kształcie jajka, która z kolei może być zaokrąglona lub wydłużona. Z reguły jeden owoc zawiera do 40 nasion, których wielkość nie przekracza 1 mm.
Rosnące funkcje
Kortuza Mattiolli jest bezpretensjonalna, ale szczególne wrażenie robią na niej tereny zbliżone do naturalnych siedlisk. Mowa o glebach gliniastych, wapiennych, dolomitowych, a także o wysokiej zawartości próchnicy. Nie mniej ważna jest wilgotność gleby, w suchych obszarach kultura wydaje się wadliwa, tak jak na obszarach podmokłych. Dlatego zaleca się sadzenie Mattioli cortusa wzdłuż sztucznych i naturalnych zbiorników lub regularne i obfite podlewanie.
Podobnie jak inni członkowie rodzaju, Mattioli cortusa jest kulturą kochającą cień. Dobrze się rozwija i obficie kwitnie nawet w miejscach gęsto zacienionych. Na otwartym słońcu również dobrze rośnie, ale podlega systematycznemu podlewaniu. Ten typ nadaje się również do dekoracji skalistej strefy ogrodu i obszarów skalistych, co w zasadzie wcale nie jest zaskakujące, ponieważ w naturze rośliny występują w regionach górskich.
Nawet niedoświadczony ogrodnik nie będzie miał trudności z rozmnażaniem danego gatunku. Można go podzielić, lepiej przeprowadzić tę procedurę wiosną lub jesienią. Natomiast przesadzanie należy wykonywać przynajmniej raz na 3-4 lata, gdyż na jednym terenie roślina nie żyje długo, a jeśli tego stanu nie obserwuje się, staje się cieńsza i bardzo płytka, co w naturalny sposób wpływa na efekt dekoracyjny. nieruchomości.
Pomimo tego, że wiele kultur kwiatowych to stworzenia ciepłe i kochające światło, cieniste piękno ma towarzyszy, na przykład nagietek bagienny. Uwielbia też cień i wilgotną ziemię. Dobrze przemyślany gatunek wygląda razem z fiołkiem błotnym i turzycą żółtą. Jeśli posadzisz wymienione rośliny na brzegu zbiornika, miejsce będzie pełne niesamowitego piękna i będzie mogło konkurować nawet z najjaśniejszymi i najbardziej wielkokwiatowymi okazami.
Mattioli nie nakłada ścisłych wymagań na pielęgnację kory. Najważniejsze jest podlewanie podczas uprawy w suchym miejscu. Na zimę zaleca się przykrycie roślin naturalnym materiałem, na przykład opadłymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami, a na wiosnę usunięcie warstwy izolacyjnej, w przeciwnym razie nie da się uniknąć podoprevanie. Nie zapomnij o górnym opatrunku, to od nich zależy aktywność wzrostu i obfitość kwitnienia.
