Kalina Kanadyjska

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Kalina kanadyjska (łac. Viburnum lentago) - gatunek z rodzaju Kalina z rodziny Adoksovye. Występuje naturalnie na brzegach rzek, obrzeżach lasów i skalistych zboczach we wschodniej Kanadzie. Najczęściej rośnie w parze z drzewami iglastymi i liściastymi. Jest szeroko stosowany w kuchni, architekturze krajobrazu, medycynie i kosmetologii.

Charakterystyka kultury

Kalina kanadyjska - wysoki krzew liściasty, rzadziej małe drzewo o wysokości do 5-6 mz gęstą jajowatą koroną. Liście są zielone, gładkie, szeroko owalne, zaostrzone na końcach, drobno ząbkowane wzdłuż krawędzi, do 10-12 cm długości, jesienią liście nabierają pięknego czerwonawego odcienia, często z fioletowym lub bordowym odcieniem. Kwiaty są drobne, kremowe lub białokremowe, zebrane w tarcze o średnicy 10-12 cm.

Owoce wydłużone, początkowo zielone, bliższe dojrzewaniu - niebiesko-czarne z niebieskawym nalotem, jadalne, o średnicy do 1,5 m. Kwitnienie kaliny kanadyjskiej rozpoczyna się w czerwcu i trwa około dwóch tygodni. Aromat kwiatów jest słaby, ale rozwija się w odległości 1-2 m. Kalina kanadyjska jest uważana za uprawę odporną na zimno, łatwo toleruje mroźne zimy, jednak niedojrzałe pędy mogą lekko zamarznąć. Po raz pierwszy rozważany rodzaj kaliny wchodzi w owocowanie w wieku 5-6 lat. Dalsze owocowanie jest roczne, obfite.

W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodzaju, kalina kanadyjska jest mało wymagająca dla składu gleby, chociaż ma negatywny stosunek do nasiąkania wodą i nasiąkania wodą. Krzewy są bardzo dekoracyjne i bezpretensjonalne, dlatego idealnie nadają się do zagospodarowania prywatnych działek oraz miejskich parków i alejek. Mogą być uprawiane zarówno pojedynczo, jak i w grupach. Średnia długość życia to 70-80 lat. Kalina jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki. Nasiona wymagają dwustopniowej stratyfikacji, w przeciwnym razie szybkość kiełkowania nasion nie przekroczy 20%.

Warunki uprawy i sadzenia

Kalina kanadyjska przyjmuje lekki ażurowy półcień, nawet w takich warunkach rośliny obficie kwitną i dają dobre plony. Kultura akceptuje zarówno równiny, jak i stoki, a wszystko dzięki dobrze rozwiniętemu systemowi korzeniowemu. Jak wspomniano powyżej, kalina kanadyjska jest mało wymagająca dla gleby, ale najlepiej rozwija się na glebach lekko kwaśnych lub obojętnych, umiarkowanie wilgotnych, luźnych. Sadzenie w bliskim sąsiedztwie sztucznego lub naturalnego zbiornika nie jest zabronione, ale woda nie powinna myć systemu korzeniowego.

Sadzenie sadzonki w kanadyjskiej kalinie odbywa się wczesną wiosną lub jesienią. Wymiary dołu do sadzenia wynoszą 50 * 50 cm Górna warstwa gleby usunięta z dołu jest mieszana z torfem lub humusem, a także stosuje się nawozy fosforowe (40 g), potasowe (30 g) i azotowe (30 g). Takie podejście przyspieszy czas przeżycia. Optymalna odległość między krzewami wynosi 1, 5-2 m. Przy gęstszych nasadzeniach rośliny są częściej narażone na szkodniki, co nie powinno być dozwolone, ponieważ kalina nie ma odporności na nieproszonych gości.

Odbiór i przechowywanie

Kalina jest zbierana przy suchej pogodzie. Kolekcja prowadzona jest razem z parasolami. Uszkodzone i pogniecione jagody są usuwane z całkowitej masy. Jagody są przechowywane w puszkach, mrożone lub suszone. We wszystkich przypadkach zachowują swoje właściwości użytkowe, chociaż niepożądane jest poddawanie ich długotrwałej obróbce cieplnej, optymalne jest - dżem pięciominutowy. Jagody suszy się przez kilka dni na otwartym słońcu, przykrywa gazą z much, następnie umieszcza się w piecu i suszy w temperaturze 60-65C. Suche jagody są przechowywane w workach z tkaniny (lnianej lub bawełnianej).

Stosowanie

Kalina kanadyjska jest dobra nie tylko w projektowaniu krajobrazu, chociaż to piękno jest używane w nasadzeniach grupowych i pojedynczych, żywopłotach. Szczególnie efektownie wyglądają krzewy w połączeniu z jarzębiną, świerkiem, brzozą, lipą i klonem. Będzie wspaniałą ozdobą nadmorskiego obszaru.

Kalina kanadyjska to roślina miodowa. Jego owoce są aktywnie wykorzystywane w kuchni - do przygotowania sosów do mięsa i ryb, galaretki, galaretki, pastylki, marmolady, dżemu, kwasu chlebowego itp. Lecznicze właściwości kaliny są chwalone przez ludzi, wcześniej uważano je za symbol piękno, czystość i miłość. Do dziś kalina słynie z działania terapeutycznego, jest szeroko stosowana w kosmetologii do odmładzania, tonizowania i eliminowania suchej skóry.

Jagody kaliny charakteryzują się bogatym składem: kwasy oleinowy, izowalerianowy, walerianowy, octowy i mrówkowy, witamina C, karoten, cukry inwertowane, związki P-aktywne, substancje pektynowe, sole mineralne. Napary, wywary i jagody zmielone z miodem są przydatne przy duszności, przeziębieniach, kaszlu, chorobach wątroby i nerek, nadciśnieniu, skurczu naczyń, nadmiernym pobudzeniu nerwowym. Są skuteczne w profilaktyce nowotworów, zwłaszcza układu pokarmowego.