2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Balsam Niamey (łac. Impatiens niamniamensis) - przedstawiciel rodzaju Balsamin z rodziny Balsamin. Należy do kategorii upraw w pomieszczeniach. Ludzie nazywają roślinę kwiatem papugi, co wynika z kształtu kielicha. Zewnętrznie jest bardzo podobny do dzioba wielokolorowego ptaka.
Charakterystyka kultury
Balsam Niamey jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny zielne obdarzone soczystymi łodygami, często przekraczającymi 80-100 cm wysokości. W procesie wzrostu na łodygach powstaje ogromna liczba pędów, które zwieńczone są ogromną liczbą wydłużonych zielonych liści, w kątach tworzą się długie szypułki. Z kolei szypułki rodzą niezwykłe i bardzo atrakcyjne kwiaty. Są one nieodłączne, jak już wspomniano, kształtem dzioba papug i czerwono-żółtym lub różowo-żółtym kolorem.
Balsam Niamey jest używany w pracach hodowlanych, jednak mniej aktywnie niż balsam najbliższego „brata” Wallera. Wśród odmian, które można znaleźć na rynku rosyjskim, znajdują się niewymiarowe kakadu kongijskie i wysokie storczyki afrykańskie. Ostatnio na półkach sklepów ogrodniczych pojawiła się niezwykła odmiana czystego żółtego koloru o nazwie Blondie. Jej kwiaty harmonijnie prezentują się na tle bogatych zielonych liści.
Należy wspomnieć, że prawie wszyscy przedstawiciele rodzaju Balsamin to rośliny ciepłe i kochające światło. Balsam Niamey nie jest wyjątkiem. Nie lubi zimnych wiatrów i przeciągów, nie toleruje też długotrwałej suszy i odwrotnie, podmoknięcia. Jednak w sezonie letnim nie jest zabronione uprawianie rośliny na świeżym powietrzu, najważniejsze jest uważne monitorowanie warunków pogodowych, w przeciwnym razie nie można uniknąć choroby lub śmierci.
Cechy uprawy w domu
Ogólnie rzecz biorąc, balsam Niamey trudno nazwać kulturą kapryśną. Bardzo łatwo się nim opiekować. Doniczkę najlepiej umieścić w pomieszczeniu o rozproszonym świetle. Również kwiat polubi miejsca półcieniste, ale na nich balsam nie zadowoli obfitego i długiego kwitnienia. W żadnym wypadku nie należy umieszczać pojemnika z rośliną na oknach w południowej części, szczególnie latem. Lepiej oddać hołd wschodnim oknom.
Ważna jest dolna granica wzrostu temperatury. Swoją drogą, zimą jest 12C. Niższe wartości są szkodliwe dla zdrowia roślin. Kwitną słabo, skarłowaciałe, więdną. Podobna sytuacja jest z wilgocią. Wskazane jest trzymanie rozważanego rodzaju balsamu w pomieszczeniu o wilgotności co najmniej 70%. Wilgotność poniżej 50% może spowodować odpadanie kwiatów i liści.
Zasady opieki
Wszystkie balsamy bardzo lubią wilgoć. Brak odpowiedniego podlewania, zwłaszcza wiosną i latem, zapowiada więdnięcie pędów, opadanie liści. W związku z tym bardzo ważne jest zapewnienie roślinom obfitego podlewania, gdy podłoże wysycha. Grudka ziemi nie powinna wysychać. Nadmierne nawilżenie nie powinno być dozwolone, ponieważ stojący płyn powoduje powstawanie zgnilizny systemu korzeniowego i łodyg, a nawet późniejszą śmierć.
Top dressing jest nie mniej ważny dla balsamu Niamey. Powinny być wykonywane wiosną i latem (2 opatrunki miesięcznie). Do tych celów będą pasować złożone nawozy do roślin domowych. Jeśli sam je komponujesz, uważaj na nawozy azotowe. Aktywują wzrost zielonej masy, ale nie kwiatów. Nawiasem mówiąc, przyczyną słabego kwitnienia jest nie tylko przedawkowanie azotu, ale także duża doniczka (pojemnik ogrodowy).
Zalecana:
Balsam
Balzamin znany jest również pod nazwami: niecierpek, lekki, dotyk, a nawet „Vanka mokra”. Balsam należy zaliczyć do rodziny Balsamic. Ojczyzną tej rośliny jest Azja Wschodnia. Roślina ta jest dość łatwa w uprawie, jednak w każdym przypadku należy przestrzegać pewnych zasad uprawy.
Balsam Wallera
Balsam Wallera Znany jest również pod nazwami: niecierpek, światło, touch-me-not, wet vanka i balsam waller. Po łacinie nazwa tej rośliny brzmi tak: Impatiens walleriana. Balsam Wallera jest jedną z roślin z rodziny balsamicznych, sama nazwa tej rodziny po łacinie będzie brzmieć tak:
Balsam Lub Drażliwy
Zainteresowała mnie nazwa kwiatu, która brzmi jak „Balsam lub nie dotykaj mnie”. Zaczęłam szukać literatury, aby go lepiej poznać i odkryłam, że to kwiat znany od wczesnego dzieciństwa. Zawsze rósł z nami w prostej doniczce na naszym szerokim parapecie, ale nazwaliśmy go bardzo prosto i czule - "Vanka mokra". Jej jaskrawoczerwone kwiaty obficie pokrywały średniej wielkości krzew, a na krawędziach liści pojawiły się kryształki, podobne do ziarenek cukru pudru. Były słodkie, a my?
