Polifagiczny Owad W Skali Kalifornijskiej

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Owad w skali kalifornijskiej żyje w południowo-zachodnich i południowych regionach Rosji. Oprócz różnych upraw jagodowych i owocowych uszkadza również ponad dwieście odmian roślin ozdobnych i leśnych. Te szkodliwe pasożyty wysysają soki nie tylko z pni drzew i gałązek, ale także z owoców z liśćmi. Kora w uszkodzonych przez nie miejscach pęka, deformujące się liście odpadają, pędy są wygięte, a na owocach tworzą się czerwonawe plamki w miejscach zasysania owadów kalifornijskich. Jeśli uszkodzenie jest bardzo duże, osłabione drzewa powoli zaczynają wysychać

Poznaj szkodnika

Samice owada w skali kalifornijskiej są wyposażone w okrągłe tarcze, których średnica sięga około 2 mm. Same łuski są pomalowane na szaro-brązowe odcienie, a w ich centrum znajduje się para żółtych skórek larwalnych. Pulchne samice pod osłonami, o cytrynowo-żółtym kolorze, osiągają długość do 1,3 mm i są wyposażone w rozwinięty aparat kolczasty.

U samców owada skali kalifornijskiej tarczki mają kształt owalny i osiągają długość 1 mm. Wielkość dorosłych samców waha się od 0,8 do 0,9 mm. Wszystkie samce są koloru jasnopomarańczowego, a na ich piersiach znajduje się jeden poprzeczny pasek. Ich nogi i czułki są dobrze rozwinięte, ponadto szkodniki te mają dobrze rozwiniętą parę skrzydeł. Ale ich aparat ustny jest zmniejszony.

Szkodliwe owalne larwy w pierwszym stadium larwalnym, zwane „włóczęgami”, osiągają 0,25 mm i mają jasnożółty kolor. Larwy drugiego stadium rozwojowego są nieco większe - ich długość wynosi około 0,42 mm. Kolor i kształt ciał larw są podobne do samic.

Larwy I i II wieku hibernują na korze gałązek i pni pod tarczami. Gdy tylko na wiosnę rozpocznie się spływ soków, budzą się i zaczynają karmić. A po 20-22 dniach, gdy larwy przejdą kilka wylinki, zamienią się w dorosłe samice. Bliżej połowy maja zaczyna się również pojawianie się samców, których liczba jest niezwykle ograniczona – w całej populacji samce stanowią zaledwie od 2 do 9 procent.

W ciągu czterdziestu do sześćdziesięciu dni samice odradzają się od osiemdziesięciu do stu „wędrownych” larw, rozprzestrzeniając się i ssąc części szkieletowe różnych drzew, a także owoce i liście. Po przyklejeniu się do wybranych powierzchni szkodniki tracą mobilność, pokrywając się na wierzchu nitkami wosku. Z takich nici, a dokładniej z ich splotów, powstają białe tarcze, ciemniejące po trzech do czterech dniach. A siedem do ośmiu dni po uformowaniu się szarych tarcz larwy po raz pierwszy linieją. Drugie linienie obserwuje się dziesięć do dwunastu dni później, a zaraz po jego zakończeniu larwy stają się dorosłymi samicami. Rozwój larw zarówno samic, jak i samców jest całkowicie identyczny przed pierwszym wylinką, a ich późniejsze formowanie jest już naznaczone całkowitą transformacją.

Samce wyłaniające się spod tarcz w ogóle nie żerują. A po kryciu natychmiast umierają. Już na początku sierpnia odnotowuje się pojawienie się „włóczęgów” drugiego pokolenia, a także larwy, które następnie idą na zimę.

Owady w skali kalifornijskiej są dość plastycznymi szkodnikami. Są w stanie wytrzymać zmiany wilgotności powietrza w zakresie od trzydziestu do dziewięćdziesięciu procent oraz wahania temperatury w zakresie od minus trzydziestu pięciu stopni do plus czterdziestu trzech.

Jak walczyć

Aby uchronić się przed owadem skali kalifornijskiej, musisz przestrzegać środków kwarantanny, aby zapobiec jego rozprzestrzenianiu się. Gałęzie szkieletowe i pnie drzew należy systematycznie oczyszczać z zamierającej kory, a uszkodzone i suche gałęzie wraz z pędami korzeni należy wyciąć i szybko spalić.

Na etapie odrodzenia „wędrownych” larw przeprowadza się opryskiwanie różnymi insektycydami. A żeby efekt takiego oprysku był jak najlepszy, podczas zabiegów należy zadbać o dokładne zwilżenie roztworem całego drzewa, łącznie z najmniejszymi pęknięciami na korze.

W naturze owady w skali kalifornijskiej są często atakowane przez jeźdźców z rodziny chalcid i szereg innych szkodników.