2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Ugni (łac. Ugni molinae) - krzew owocowy należący do rodziny Myrtle. W nauce roślina ta nazywa się chilijską Ugni lub Molina Ugni. A wśród ludzi nazywany jest także Unyi.
Historia
Pierwszy opis ugni pojawił się w 1782 roku, a sporządził go Juan Ignacio Molina (właściwie to właśnie określa pełną łacińską nazwę tej kultury). A w 1844 roku William Lobb, botanik i kolekcjoner roślin, po raz pierwszy uprawiał tę roślinę w Anglii, a nawet prezentował dziwaczne owoce na dworze królewskim. Nawiasem mówiąc, te jagody stały się ulubionym przysmakiem królowej Wiktorii.
Opis
Ugni to zwarty, wiecznie zielony krzew o wysokości od trzydziestu do stu siedemdziesięciu centymetrów. Okazy o wysokości około trzech metrów są niezwykle rzadkie.
Błyszczące, ciemnozielone, lancetowate lub owalne liście ugne dorastają do jednego lub dwóch centymetrów długości i do półtora centymetra szerokości. Jeśli liście tej rośliny zostaną lekko wtarte w dłonie, zaczną wydzielać raczej przyjemny aromat.
Kwiaty Ugni tworzą korona o średnicy około jednego centymetra, wiele krótkich pręcików i jasnoróżowych lub białych płatków w ilości od czterech do pięciu kawałków.
Owoce Ugni to czerwone jagody o stosunkowo niewielkich rozmiarach, osiągających średnicę jednego centymetra i o dość silnym zapachu truskawek. Jednak kolor jagód może się różnić - czasami owoce są fioletowe, a nawet białe. Ponadto wszystkie jagody mają wyraźny kwaśny smak. Każdy krzew jest w stanie wyprodukować do kilku kilogramów jagód na sezon. Ponadto na półkuli południowej jagody dojrzewają od marca do maja, a na półkuli północnej od sierpnia do października.
Gdzie rośnie
Ameryka Południowa (głównie terytoria argentyńskie) uważana jest za ojczyznę Ugn. Roślina ta rośnie dziko w Chile, w lasach deszczowych strefy umiarkowanej. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat ta uprawa była aktywnie uprawiana ze względu na jadalne jagody, które wydzielają pikantny zapach truskawki. Obecnie można spotkać się także w Nowej Zelandii, Meksyku czy Japonii.
Podanie
Z jadalnych owoców wytwarza się tradycyjne, bogate chilijskie likiery i aromatyczne galaretki. Jednak bardzo dobre są również dżemy, konfitury i wiele innych odmian węgla w puszce.
Owoce Ogne charakteryzują się dość dużą zawartością polifenoli, które mają silne właściwości antyoksydacyjne.
Prażone nasiona są bardzo dobrym substytutem kawy, a liście tej rośliny są często suszone i parzone na herbatę.
Doskonałe właściwości dekoracyjne ogne umożliwiają wykorzystanie tej rośliny w architekturze krajobrazu - uzyskuje się z niej luksusowe żywopłoty.
Przeciwwskazania
Ponieważ ogniste jagody zawierają substancje wywołujące reakcje alergiczne, mogą nie być odpowiednie dla osób z indywidualną nietolerancją.
Uprawa i opieka
Ugni bardzo dobrze rośnie w warunkach wewnętrznych. Należy jednak wziąć pod uwagę, że do jego pełnego rozwoju potrzebne są gleby słabo kwaśne (bez zawartości wapna), dobry drenaż i dość intensywne oświetlenie. Jednak ta kultura może rosnąć w półcieniu, ale nie przetrwa całkowitego zacienienia. Jest też w stanie wytrzymać mrozy do minus dziesięciu stopni.
Węgorze można rozmnażać zarówno przez sadzonki, jak i za pomocą nasion. Odbywa się to zwykle latem. A w sezonie zimowym odbywa się tworzenie ugne - aby wszystkie krzaki miały prawidłowy kształt i były wystarczająco zwarte, są odcinane.
