2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
lucerna chmielowa jest jedną z roślin z rodziny strączkowych, po łacinie nazwa tej rośliny będzie brzmiała tak: Medicago lupulina L. Jeśli chodzi o samą nazwę rodziny chmielowej lucerny, to po łacinie będzie to tak: Fabaceae Lindl. (Leguminosae Juss.).
Opis chmielowej lucerny
Lucerna to jednoroczne lub dwuletnie zioło z korzeniem palowym, które wnika w glebę na głębokość czterdziestu centymetrów. Warto zauważyć, że istnieją formy, które mogą rozwijać się nawet dłużej niż trzy lata. Łodygi tej rośliny będą wznoszące się lub mogą być rozsiane po glebie, ich długość będzie wahać się od dziesięciu do pięćdziesięciu centymetrów, takie pędy są gęsto ulistnione i rozgałęzione. Liście lucerny chmielowej są obdarzone krótkim ogonkiem, są trójlistkowe. Liście tej rośliny mogą być prawie rombowe lub odwrotnie jajowate, mają podstawę w kształcie klina i nacięcie, które znajduje się na samej górze. Kwiatostany chmielowej lucerny będą główkowate i gęste, a także podłużnie jajowate, wyjdą z kątów liści. Kwiaty lucerny chmielowej są raczej małe, mają żółtą koronę, której długość wynosi około jednego do trzech milimetrów. Owocem tej rośliny jest strąk w kształcie nerki, jego długość wynosi od dwóch do trzech milimetrów, a średnica to jeden milimetr. Gdy dojrzeje, taki owoc będzie prawie czarny, a nasiona będą koloru brązowego lub żółtego.
Kwitnienie tej rośliny będzie trwało przez cały okres letni. W warunkach naturalnych roślina ta występuje we wszystkich regionach Rosji, Ukrainy, Kaukazu, Białorusi, Azji Środkowej. Do wzrostu roślina ta preferuje stepy łąkowe, miejsca wśród krzewów, łąk, a jako chwast roślina ta występuje na polach. Warto zauważyć, że w górach lucerna chmielowa potrafi wznieść się na wysokość dwóch i pół tysiąca metrów nad poziomem morza.
Opis właściwości leczniczych lucerny chmielowej
Lucerna chmielowa posiada bardzo cenne właściwości lecznicze, natomiast zaleca się stosowanie zioła tej rośliny w celach leczniczych. Zaleca się zbieranie takich surowców przez cały okres kwitnienia tej rośliny.
Obecność tak cennych właściwości leczniczych należy tłumaczyć zawartością w nadziemnej części lucerny saponin chmielowych, garbników, substancji estrogennych i soli wapniowych. Liście tej rośliny zawierają karoten, witaminę D i kwas askorbinowy.
Zioło tej rośliny jest używane w medycynie tybetańskiej i medycynie w Transbaikalia jako środek zmiękczający, gojący rany i hemostatyczny. Zaleca się posypać skaleczenia i krwawiące rany suchym proszkiem ziołowym z tej rośliny.
Jeśli chodzi o tradycyjną medycynę Białorusi, wywar na bazie tej rośliny jest tutaj dość rozpowszechniony. Taki wywar z lucerny chmielowej stosuje się w przypadku Trichomonas Colpitis do podlewania. Ekstrakt z ziela tej rośliny ma bardzo skuteczne działanie hemostatyczne i przyspieszy krzepnięcie krwi dzięki temu, że nastąpi w nim wzrost zawartości protrombiny.
Na Kaukazie stosuje się sproszkowane suszone ziele chmielu lucerny: takie lekarstwo stosuje się jako środek gojący rany i środek hemostatyczny, w szczególności do skaleczeń. Należy zauważyć, że taki środek zaradczy jest bardzo skuteczny, gdy jest stosowany prawidłowo.
