2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Powszechnie przyjętą opinię, że do Tajlandii lepiej nie jeździć w czasie „pory deszczowej” coraz częściej obalają turyści, którzy zaryzykowali złamanie tradycji. Najbardziej „deszczowe” miesiące to wrzesień i październik. To właśnie we wrześniu pojawiły się niedrogie wycieczki na wyspę Phuket w ostatniej chwili, dając cudowne dwanaście dni, z których tylko dwa dni były naznaczone przerywanymi deszczami. Więc wierzcie potem w opinie i poglądy, które wykształciły się na przestrzeni wieków
Nie da się odłożyć życia
Pamiętasz piosenkę „Bad Weather” z filmu o Mary Poppins? Śpiewał, że zła pogoda nie jest powodem do odkładania życia na „później”, czekania na długo, aż deszcz ustanie, a niebo na długo uwolni się z niewoli szaro-czarnych chmur. To właśnie według tej zasady ludzie żyją w Tajlandii - kraju, który jako jedyny wśród krajów Azji Południowo-Wschodniej nigdy nie był niczyją kolonią.
Co więcej, deszcz z reguły nie leje ciągłym strumieniem przez cały dzień. Daje wytchnienie niebu, ludziom i ulicom. Niebo, aby mogli wypełnić chmury, które rozlały się na ziemię; ludzi, aby ci, których zaskoczył deszcz, mogli swobodnie dotrzeć do celu; ulice, które podczas ulewy zamieniły się w burzliwe strumienie, wracają do swojego zwykłego wyglądu.
Nawet podczas ulewy życie na ulicach toczy się dalej: jeżdżą samochody wszelkiego rodzaju, ostrożnie przecinając wodę, jak łodzie, czy ustawiając wysokie fontanny, które dodatkowo obsypują przechodniów i stopnie domów. Przechodnie chodzą po kolana w wodzie, zasłaniając się przed wściekłym niebem parasolami, jasnymi przezroczystymi płaszczami przeciwdeszczowymi, a nawet całkowicie ignorując deszcz. Przecież w szortach, koszulce i kapciach nie jest strasznie zmoknąć, a temperatura powietrza wynosi od dwudziestu ośmiu do trzydziestu czterech stopni. To nie rosyjski wrześniowy deszcz o temperaturze powietrza od ośmiu do dwunastu stopni.
Papaja przy drodze
Początkowo wydawało mi się, że roślinność wyspy nie różni się zbytnio od roślinności egipskiego kurortu Hurghada. Wielokolorowa bugenwilla, plumeria, Royal Delonix, banany, palmy…
Po prostu Plumeria jest tu reprezentowana przez dość potężne drzewa, na których po raz pierwszy mogłem zobaczyć owoce rośliny o osobliwym kształcie.
Różnorodność palm jest tu bogatsza, wśród których prym wiedzie palma kokosowa. Mlekiem kokosowym można się delektować w każdej kawiarni, a nawet na ulicy.
W Hurghadzie nie znajdziesz pięknej papai, ale na wyspie obnosi się z dużymi rzeźbionymi liśćmi i kiściami owoców. Drzewa papai, dość kruche z wyglądu, wytrzymują ładunek użytecznych owoców, których smak wielu porównuje do smaku melona, nazywając roślinę „drzewem melonowym”.
Oto takie niskie i smukłe drzewo znalezione na poboczu ulicy, wznoszące się wzdłuż zbocza góry od plaży zwanej "Karon". Zwykle bardziej dojrzałe rośliny rodzą owoce, których pień jest potężniejszy i silniejszy, dlatego to dzikie stworzenie natury pochyliło się prawie do ziemi pod ciężarem skromnej kiści owoców:
Sadzenie drzew
Deszcze pomagają przesadzanym drzewom lepiej się zakorzenić. Tak więc wrzesień w Tajlandii jest podobny do rosyjskiego września, kiedy ogrodnicy uzupełniają swoje gospodarstwa nowymi sadzonkami krzewów i drzew, w tym drzew owocowych.
Przypadkowo wyśledziliśmy powstanie nowego parku, jadąc samochodem dość przyzwoitą autostradą wiodącą w tropikalną dżunglę, gdzie dzikie zarośla przeplatały się z kulturowymi nasadzeniami. W przypadku nowych nasadzeń pobierane są zarówno młode sadzonki, jak i raczej dorosłe rośliny, które są wykopywane dużą grudą ziemi, jak na tym zdjęciu:
Szczególnie imponujące były plantacje Hevea, posadzone w równych rzędach, z czerniącymi kubkami do zbierania lateksu na pniach, przypominające kształtem grzyby pasożytujące na rosyjskich drzewach. Materace i poduszki są tu wykonane z lateksu, który słynie z długiej żywotności, komfortu dla ciała, a także zdolności leczniczych, dlatego ich koszt jest wysoki.
Streszczenie
Jeśli lubisz podróżować, niech pora deszczowa nie straszy, ale proszę, bo ma swoje zalety, zalety, piękno i urok. Pod stopami jest najdelikatniejszy piasek, fale z hałasem pędzą do brzegu, a chmury w ogóle nie przeszkadzają w opalaniu. Dlatego musimy nawet bronić się przed słońcem chowającym się za chmurami:).
