Uprawa Czosnku Zimowego

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Czosnek to jedno ze wspaniałych warzyw uprawianych przez ludzi w różnych częściach świata od czasów starożytnych. Od wielu lat kultura ceniona jest za swoje dobroczynne właściwości, w szczególności jako wspomaganie trawienia, pobudzanie apetytu i łagodzenie zmęczenia. Dawno, dawno temu czosnek służył jako amulet, który ratował przed różnymi nieszczęściami i działaniem mrocznych sił

Dziś roślina nie straciła na znaczeniu, nadal jest bardzo popularna i jest uprawiana w prawie wszystkich rosyjskich i nie tylko ogrodach warzywnych. Oprócz cennych właściwości czosnek działa odstraszająco, często sadzi się go w pobliżu upraw warzyw, aby uniknąć inwazji szkodliwych owadów.

Obecnie szeroko rozpowszechnione są dwa rodzaje czosnku - zimowa i wiosenna. Ogólnie warunki uprawy, sadzenie goździków i pielęgnacja są podobne, jedyną różnicą jest termin sadzenia. Uprawa kultury jest dość prosta, nawet początkujący ogrodnik może to zrobić, jednak należy wziąć pod uwagę szereg konkretnych wymagań.

Warunki uprawy

Czosnek to kultura kochająca światło, preferuje dobrze oświetlone miejsca. Roślina nie jest pretensjonalna pod względem składu gleby, chociaż najlepszej jakości plon daje na uprawianych żyznych glebach typu gliniasto-gliniastego lub piaszczysto-gliniastego o pH obojętnym lub lekko kwaśnym.

Prekursorami czosnku mogą być tylko rośliny jednoroczne, takie jak ziemniaki, kapusta czy ogórki. Zaleca się sadzenie roślin w pobliżu malin, agrestu, truskawek, cebuli, pomidorów, czarnej porzeczki i tulipanów, nie zaleca się sadzenia w pobliżu grochu i fasoli.

Czosnek jest rośliną mrozoodporną, nasadzenia podzimne wytrzymują temperatury powietrza do -30C. Optymalna temperatura dla normalnego wzrostu i rozwoju to 15-25 C.

Czosnek ozimy: sadzenie, pielęgnacja i zbiór

Sadzenie czosnku zimowego odbywa się jesienią na przełomie września i października. Warto pamiętać, że wczesne sadzenie jest niepożądane, ponieważ roślina może zacząć rosnąć, co znacznie zmniejszy zimotrwałość, a wszystkie uprawy będą skazane na śmierć. Przy późnym sadzeniu goździki nie mają czasu na zakorzenienie się przed nadejściem mrozu, co również negatywnie wpłynie na przyszłe zbiory.

Pole na czosnek zimowy przygotowuje się na 2-3 tygodnie przed przewidywanym terminem sadzenia. Grzbiety są starannie przekopywane, rozbijane grudy, stosowane nawozy mineralne i zbutwiały kompost. Przed sadzeniem goździki są dezynfekowane w roztworze popiołu drzewnego (400 g popiołu na 2 litry wody).

Na grzbietach wykonane są płytkie rowki, między którymi odległość powinna wynosić 20-25 cm Dno rowków pokryte jest warstwą grubego piasku lub popiołu, procedura ta zapobiega kontaktowi materiału do sadzenia z glebą i chroni to od gnicia. Następnie goździki zakopuje się (odległość między ząbkami wynosi 8-15 cm, w zależności od wielkości ząbków), przykrywa ziemią i obficie podlewa.

Grzbiety z nasadzeniami należy ściółkować trocinami, torfem lub opadłymi liśćmi. W przypadku silnych mrozów przy całkowitym braku pokrywy śnieżnej nasadzenia przykrywa się folią foliową, którą usuwa się wraz z pojawieniem się opadów.

Czosnek ozimy charakteryzuje się zwiększoną odpornością na zimę. Dobrze zakorzenione zęby mogą wytrzymać silne mrozy w obecności schronienia i grubej warstwy śniegu. Temperatury poniżej -30 C są szkodliwe dla upraw, szczególnie w zimę z małą ilością śniegu.

Wczesną wiosną schronienia są usuwane z grzbietów, karmienie odbywa się superfosfatem, solą potasową i gnojowicą. Wraz z nadejściem stabilnych, ciepłych warunków pogodowych do gleby wprowadzany jest popiół drzewny. Regularnie przeprowadza się odchwaszczanie, podlewanie, spulchnianie oraz zabiegi profilaktyczne przeciw chorobom i szkodnikom. Strzałki utworzone na roślinie są usuwane, ale tylko ręcznie.

Zbiór przeprowadza się tylko wtedy, gdy liście rośliny żółkną i opadają. Czosnek jest ostrożnie wyciągany z ziemi, obierany i suszony na słońcu. Po kilku godzinach odcina się łodygę od roślin (2-3 cm nad cebulką). Przechowuj czosnek zimowy w temperaturze pokojowej, w ciemnym i suchym miejscu w drewnianych pudełkach, kartonach lub nylonowych pończochach.

Częste choroby czosnku, sposoby radzenia sobie z nimi

W okresie wegetacyjnym na czosnek mogą wpływać następujące choroby:

* Fusarium to choroba grzybicza, oznaki uszkodzenia to: żółknięcie liści, biały lub różowawy nalot na cebulce, powodujący gnicie.

* Zgnilizna bakteryjna to choroba grzybicza, której towarzyszy zmiana koloru czosnku, pojawienie się silnego gnijącego zapachu i powstawanie brązowych wrzodów na cebulce.

* Peronosporoza (lub mączniak rzekomy) to choroba grzybicza, która objawia się na liściach i strzałach rośliny w postaci szarawego nalotu.

* Biała zgnilizna to choroba grzybicza, która prowadzi do żółknięcia i obumierania liści, gnicia zębów, a następnie do obumierania roślin.

* Stemfilioza (czarna pleśń) to choroba grzybicza objawiająca się żółtymi plamami na liściach czosnku, które z czasem pokrywają się nalotem czarnej pleśni.

Głównymi zadaniami zapobiegania i zwalczania chorób czosnku jest pozyskiwanie zdrowego materiału do sadzenia, uwzględnienie zasad płodozmianu i traktowanie roślin preparatami leczniczymi.