Hikama

Spisu treści:

Wideo: Hikama

Wideo: Hikama
Wideo: Хикама или hikama 2024, Może
Hikama
Hikama
Anonim
Image
Image

Hikama, czyli cięcie Pachirisus (łac. Pachyrhizus erosus) - kultura warzywna; zielna roślina podobna do liany z rodziny motylkowatych. Siedlisko przyrodnicze - Ameryka Południowa i Środkowa, lasy tropikalne Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Uprawiana jest jako roślina spożywcza w krajach o gorącym klimacie.

Charakterystyka kultury

Hikama to liana o długości do 4-5 m z zaokrągloną rośliną okopową o wadze do 20 kg. Skórka warzyw korzeniowych jest żółtawa, raczej cienka. W kontekście warzyw korzeniowych kremowo-biały kolor, ma słodkawy jabłkowy aromat. Kwiaty są żółte. Owoc jest strąkiem, zawiera toksynę - rotenon. Strąki nie są wykorzystywane do celów spożywczych.

Kultura uprawiana jest głównie w krajach o ciepłym klimacie, gdzie temperatury w nocy wahają się od 18 do 22C, a w ciągu dnia - od 30 do 40C. Wcześniej kultura uprawiana była tylko w Ameryce, dziś uprawiana jest również w Chinach, Nigerii i na Filipinach.

Podanie

Warzywa korzeniowe je się na surowo, a także z solą, papryką i sokiem z cytryny. Często z hikamy przygotowuje się zupy, sałatki, zapiekanki, przystawki, dania główne i sosy. Rośliny okopowe są podatne na marynowanie i suszenie. Przechowywanie jicamy jest trudne, można ją przechowywać w lodówce tylko przez 2-3 tygodnie.

Warzywa korzeniowe są zdrowe i bogate w błonnik, fruktozę, inulinę i minerały (wapń, potas, magnez, sód, mangan, fosfor, cynk, żelazo, selen, miedź i mangan). Oprócz wymienionych substancji, korzenie są bogate w witaminy takie jak A, B1, B2, B3, B4, B5, B6, C, E, K). Obecne są również ślady białek i lipidów. Z nasion jicamy powstają preparaty lecznicze do leczenia chorób dermatologicznych.

Ogólne informacje o uprawie

Niestety informacje o uprawie tej rośliny są znikome, prawdopodobnie dlatego jej uprawa w Rosji jest trudna. Hikama jest kulturą ciepłolubną, dobrze się rozwija i daje dobre plony roślin okopowych tylko na otwartych, nasłonecznionych terenach, chronionych przed szkwałowymi wiatrami. Gleby gliniaste i piaszczysto-gliniaste o neutralnym pH są optymalne dla jicam. Rośliny o glebach silnie kwaśnych, podmokłych, bagiennych i zasolonych nie są tolerowane. Nie znoszą mrozu.

Jicama jest rozmnażana przez bulwy. Metoda nasion nie jest stosowana, ponieważ nasiona tracą zdolność kiełkowania po 4-5 godzinach. Pielęgnacja upraw to standard: odchwaszczanie, podlewanie, spulchnianie i nawożenie nawozami mineralnymi. Wsparcie jest wymagane.