Forsycja

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Forsycja (łac. forsycja) lub forsycja to rodzaj kwitnących krzewów ozdobnych z rodziny Olive. Na wolności forsycja występuje w Europie Południowo-Wschodniej i Azji Wschodniej.

Charakterystyka kultury

Forsycja to wcześnie kwitnący krzew liściasty o wysokości od 1 do 3 m, rzadziej do 6 m. Kora jest raczej gruba, szarobrązowa. Liście jasnozielone, naprzeciwległe, proste, czasem trójlistkowe, bez przylistków, owalne lub podłużne, krawędzie ząbkowane, szpiczaste. Liście pojawiają się później niż kwiaty, długo zachowują świeży kolor.

Kwiaty są jasnożółte lub jasnopomarańczowe, w kształcie dzwonu, pojedyncze lub zebrane w małe kwiatostany po 2-6 kawałków, o średnicy 2,5-3 cm, kielich jest czteropłatkowy. Corolla z przyprawą, składa się z czterech płatów. Kwitnienie odbywa się w kwietniu - maju, trwa średnio 20-25 dni. Owocem jest dwukomórkowa kapsułka z licznymi nasionami skrzydlicy.

Warunki uprawy

Forsycja jest kulturą kochającą światło, dobrze rośnie na obszarach słonecznych, chronionych przed silnymi wiatrami. Łatwo toleruje półcień. Forsycja preferuje gleby przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne, żyzne o odczynie obojętnym. Optymalna temperatura wzrostu to 20-25C.

Reprodukcja i sadzenie

Forsycja jest rozmnażana przez nasiona, sadzonki lub odkłady. Wysiew nasion przeprowadza się wczesną wiosną lub jesienią pod osłoną w postaci torfu lub trocin. Nasiona wymagają wstępnej stratyfikacji. Sadzonki sadzi się na stałe po 3-4 latach. Powielanie przez nakładanie warstw jest najbardziej skutecznym i powszechnym sposobem. Aby to zrobić, opadające gałęzie forsycji są wygięte do powierzchni ziemi, przymocowane po obu stronach, kora jest nacinana w miejscu kontaktu pędu z glebą i posypana warstwą 10-15 cm. wiosną ukorzenione warstwy są oddzielane od rośliny matecznej i przesadzane w stałe miejsce.

Kulturę rozmnażają również sadzonki zielone i zdrewniałe. Sadzonki przycina się na początku czerwca, przechowuje w roztworze stymulatora wzrostu „Kornevin”, a następnie sadza w ziemi i przykrywa folią. Do jesieni sadzonki zakorzeniają się. Na zimę gleba młodych roślin jest ściółkowana torfem lub suchymi liśćmi.

Sadzonki forsycji sadzi się jesienią. Otwory do sadzenia są przygotowywane z wyprzedzeniem, jego głębokość powinna wynosić około 70-80 cm, a szerokość 60-70 cm Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 1-3 m, w zależności od odmiany. 1/4 dołków wypełnia się warstwą drenażową (tłuczona cegła lub tłuczeń), wylewa się podłoże glebowe (humus, ziemię ogrodową i piasek w stosunku 1: 1: 2), następnie sadzonkę opuszcza się, rozprowadzając korzenie i posypane pozostałą mieszanką. Po posadzeniu rośliny obficie podlewa się i ściółkuje torfem.

Opieka

Forsycja jest dość wymagająca w nawożeniu nawozami mineralnymi i organicznymi. Pierwsze karmienie odbywa się wczesną wiosną, drugie - po kwitnieniu, trzecie - późną jesienią. Kultura wymaga również przycinania sanitarnego i kształtującego, odchwaszczania i rozluźniania. Przy suchej pogodzie pożądane jest podlewanie. Na zimę rośliny pokrywa się świerkowymi gałęziami lub innym materiałem, a pnie są ściółkowane. Forsycja jest odporna na szkodniki i szkodniki, rzadko jest dotknięta bakteriozą i nicieniami. W pierwszym przypadku krzewy mają być zniszczone, w drugim gleba jest dezynfekowana karbacją.

Podanie

Forsycja to bardzo ozdobna roślina, która doskonale wpasuje się w ogrody w każdym stylistycznym kierunku. Forsycje wyglądają spektakularnie w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, idealne do tworzenia żywopłotów. Hodowlę łączy się z innymi krzewami i drzewami liściastymi i iglastymi. Forsycja płacząca stosowana jest w medycynie ludowej. Niektóre kultury robią smyczki na instrumenty strunowe.