2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Ornithogalum (łac. Ornithogalum) - odporna na zimę, światłolubna bylina z rodziny Hiacyntów. Inne nazwy to drób lub ornithogalum. Roślina ta ma swoją łacińską nazwę oznaczającą „ptasie mleko” ze względu na charakterystyczny biały kolor kwiatów.
Opis
Ornithogalum to spektakularna roślina bulwiasta, której wysokość może wynosić od dziesięciu do dziewięćdziesięciu centymetrów. Liniowe, zielone liście tej rośliny mają charakterystyczne białawe żyłki pośrodku. Z reguły liście te pojawiają się wcześniej niż szypułki. Co więcej, u niektórych odmian roślin liście pojawiają się na ogół dopiero jesienią, z powodzeniem zimują, a dopiero potem obumierają.
Szeroko otwarte białe lub lekko żółtawe kwiaty ornithogalum tworzą wdzięczne kwiatostany corymbose lub racemose. Czasami po zewnętrznych stronach działek widać małe zielone paski. Ale kwiaty ornithogalum w ogóle nie pachną! Jeśli chodzi o owoce tej rośliny, wyglądają jak pudełka wypełnione płaskimi czarnymi nasionami o okrągłym kształcie.
W sumie rodzaj ornithogalum ma około stu trzydziestu gatunków. Jednocześnie cztery gatunki ornithogalum były kiedyś wymienione w Czerwonej Księdze ZSRR, a obecnie tylko jeden gatunek jest wymieniony w Czerwonej Księdze Rosji - ornithogalum łukowaty.
Gdzie rośnie
Ornithogalum przybył do nas z górzystych regionów Afryki Północnej i Eurazji.
Stosowanie
Ornithogalum jest dość aktywnie wykorzystywany w ogrodnictwie ozdobnym, podczas gdy ptak parasolowy jest zwykle uprawiany. Nie mniej popularne jest piramidalne ornitogalum. Ornithogalum to roślina kwitnąca późną wiosną, więc będzie wyglądać równie dobrze na wszystkich rodzajach rabat kwiatowych. Ta roślina wygląda szczególnie dobrze w skalniakach. Również te niewymiarowe piękności z niskimi szypułkami wyglądają bardzo imponująco, są sadzone w pobliżu ścieżek, aw połączeniu z dużymi kwiatostanami i szypułkami są bardzo chętnie sadzone w małych grupach. Jeśli chodzi o najlepsze rośliny partnerskie dla ornithogalum, zwyczajowo określa się je jako hiacynt myszy i tulipany z żonkilami. Ornithogalum jest również z powodzeniem uprawiany w szklarniach.
Większość gatunków tej rośliny jest trująca, dlatego podczas pracy z nimi należy zachować szczególną ostrożność! Jednocześnie kiełki niektórych gatunków ornithogalum są spożywane analogicznie do szparagów, a cebulki ornithogalum pirenejskiego są smażone i marynowane!
Uprawa i opieka
Ornithogalum to bardzo bezpretensjonalna roślina. Równie dobrze będzie rosła na absolutnie każdej glebie (jednak gleba ogrodowa nadal będzie najbardziej preferowana), zarówno na otwartym słońcu, jak iw półcieniu. Ten przystojny mężczyzna również nie wymaga specjalnej opieki, a jego odporność na zimę jest całkiem dobra, tylko że absolutnie nie znosi nasiąkania wodą i nasiąkania wodą, a tego faktu nie należy lekceważyć przy uprawie. Nawiasem mówiąc, w tym samym miejscu ornithogalum rośnie dobrze do pięciu do sześciu lat, to znaczy w tym przypadku na pewno nie będziesz musiał się dziwić częstym przeszczepom.
Po kwitnieniu można kosić nadziemne części ornithogalum. A rozmnażanie tej niesamowitej rośliny najczęściej odbywa się za pomocą cebulek dziecięcych - w zależności od rodzaju sadzi się je na głębokość od ośmiu do dziesięciu centymetrów, zachowując odległość między roślinami od dwudziestu centymetrów do pół metra. Czasami ornithogalum rozmnaża się przez nasiona - w tym przypadku nasiona wysiewa się przed zimą. Ale przy uprawie nasion pierwsze kwitnienie młodych roślin można podziwiać dopiero w czwartym, piątym, a nawet szóstym roku.
