2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Kuruba (łac. Passiflora mollissima) - egzotyczna roślina, często nazywana passiflorą lub bananową granadillą, której owoce przypominają ogórki.
Opis
Kuruba to winorośl osiągająca wysokość od pięciu do siedmiu metrów. Każda łodyga takiej winorośli jest gęsto pokryta miniaturowymi żółtawymi kosmkami. Liście rośliny są dość długie - do dziesięciu centymetrów długości, a ich szerokość często sięga dwunastu centymetrów. Na brzegach wszystkich liści znajdują się malutkie, dziwaczne ząbki.
Kuruba kwitnie niesamowicie pięknymi i bardzo dużymi, opadającymi jasnoróżowymi kwiatami, których średnica może sięgać od siedmiu do ośmiu centymetrów. Ale te niesamowite kwiaty nie mają zapachu.
Owoce Kuruba mają długość od pięciu do dwunastu centymetrów, a szerokość od trzech do czterech centymetrów. Ważą od pięćdziesięciu do stu pięćdziesięciu gramów. Na zewnątrz ten owoc wygląda jak ogórek (bardziej imponujące tylko jego wymiary), ale wewnątrz jest bardzo podobny do kukurydzy. Dojrzałe, jasnożółte owoce o lekko zielonkawym odcieniu (niedojrzałe owoce są zawsze zielone) kryją w sobie soczystą aromatyczną miazgę o ognistych odcieniach pomarańczy, która ma słodki i soczysty smak z wyraźnymi nutami kwaskowymi. Miąższ składa się z ogromnej ilości pomarańczowo-przeźroczystych ziaren, przez które prześwitują małe ciemne nasiona przypominające pestki granatu. Nawiasem mówiąc, Kuruba może pochwalić się bardzo solidną zawartością wody!
Gdzie rośnie
Argentyna, Kolumbia, Urugwaj i Boliwia – to obszar dystrybucji pysznej Kuruby. Szczególnie dobrze rośnie na chłodnych terenach i pustynnych płaskowyżach. Pomimo tego, że ogólnie kultura ta jest uważana za dziką, w wielu regionach została wyuczona i kultywowana - obecnie technika uprawy Kuruba jest szeroko praktykowana w Indiach i Nowej Zelandii. A w Kalifornii jest aktywnie uprawiany jako roślina ozdobna.
Podanie
Najczęściej kurubę je się na świeżo - ten wspaniały owoc świetnie gasi pragnienie. Dzieci po prostu uwielbiają sałatki owocowe ze świeżą kurubą, a do tego robią doskonały orzeźwiający sok, oryginalny dżem o bardzo nietypowym smaku i cudowną galaretkę. Ponadto kuruba jest często dodawana do lodów i jest aktywnie wykorzystywana do produkcji wina. Jeśli chodzi o skórę, to nie jest zjadana.
Nie jest pozbawiony kuruby i właściwości leczniczych – jest doskonałym pomocnikiem przy wrzodach, nieżytach żołądka i bólach żołądka. Te atrakcyjne owoce są bogate w witaminę C i zawierają cenne substancje, takie jak fosfor, żelazo, ryboflawina, węglowodany, niacyna, wapń, białka i minerały. Kuruba ma doskonałe działanie uspokajające, świetnie radzi sobie ze stresem, a nawet pomaga poprawić sen.
Uprawa i opieka
Uprawa tej rośliny wcale nie jest trudna, ponieważ wcale nie jest kapryśna i jest w stanie wytrzymać nawet znaczne krótkotrwałe spadki temperatury (do minus dwóch stopni).
W regionie kolumbijskim kuruby zbierane są przez cały rok, ale w Nowej Zelandii ta uprawa zaczyna przynosić owoce dopiero pod koniec marca, a zbiory są możliwe tylko do końca października.
Z reguły kiełkowanie świeżych nasion zajmuje od dwóch do trzech tygodni (przy założeniu utrzymania stałej temperatury pokojowej), a stare nasiona zaczną kiełkować znacznie później. Sadzonki przesadza się, gdy osiągną wiek trzech miesięcy, tworząc je na solidnej dwumetrowej kratce. Co najlepsze, roślina ta będzie się rozwijać w temperaturach od piętnastu do dwudziestu stopni i przy wystarczająco wysokiej wilgotności powietrza i gleby. A owocowanie kuruby rozpocznie się dopiero po dwóch latach życia rośliny.
