Udana Uprawa Wspaniałych Dalii. Podstawy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Różnorodność odmian dalii uczyniła je ulubieńcami ogrodników. Przechowywanie bulw zimą to najtrudniejsze zadanie dla letnich mieszkańców. Z tego powodu zdesperowani amatorzy odmawiają uprawy pięknych roślin. Aby rozwiązać problem, konieczne jest zrozumienie różnicy między potrzebami bulw a nadziemną częścią krzewów

Składniki odżywcze

Aktywni kwiaciarnie, aby wyhodować bujnie pocięte okazy, przez całe lato nie oszczędzają nawozów mineralnych, obornika i obficie podlewają rośliny. Krzew tworzy potężną łodygę, duże bulwy, obficie kwitnie. Jednocześnie część podziemna nie ma czasu, by odpowiednio dojrzeć. Umiera podczas przechowywania zimowego.

Doświadczeni kolekcjonerzy zalecają utrzymywanie dalii na „diecie głodowej”:

1. Porzuć całkowicie świeżą materię organiczną.

2. Minimum złożonych nawozów mineralnych latem. Ostatnie dokarmianie pierwiastkami fosforowo-potasowymi na początku sierpnia.

3. Rzadkie podlewanie zgodnie z zasadą: „aby ugasić pragnienie i nie pić, dopóki nie będziesz pełny”.

4. Usuwanie dodatkowych pąków.

5. Pozostawienie średniej wielkości materiału do sadzenia.

Dlaczego roślina potrzebuje bulwy?

Podczas wzrostu w zgrubieniach korzeni gromadzą się zapasy składników odżywczych. Pąki odnawiające znajdują się na szyi korzeniowej. Zimą, podczas przechowywania, otrzymują niezbędne elementy ze starej bulwy, utrzymując swoją żywotną aktywność.

Podczas sadzenia pierwszy okres wzrostu wynika z substancji nagromadzonych w ostatnim sezonie. Bez tego pąki mogą wyschnąć.

Wymiary bulw

Wielkość materiału sadzeniowego wpływa na szybkość kiełkowania i zdolność do tworzenia małych korzeni ssących. Wiele osób uważa, że lepiej sadzić większe okazy, zwiększając głębokość sadzenia.

Dzięki tej metodzie kiełek bezpiecznie wynurza się z gleby, ale nie zawsze tworzą się młode zgrubienia. Znajdują się na styku łodygi ze starą bulwą.

Jesienią, po dokładnym zbadaniu, stwierdza się wzrost wielkości „likieru macierzystego” z gęstą siecią cienkich korzeni. Nie ma pełnowartościowych guzków zastępczych. Podczas zimowania większość materiału umiera.

Eksperci zalecają skrócenie mięsistej części o połowę przed sadzeniem, odkurzanie odcinków popiołem lub dezynfekcję zieloną farbą.

Złoty środek

Wcześniej przygotowuje się mieszaninę 40 g kwasu borowego, 5 kg mąki dolomitowej. 300 g rozrzuca się na metr bieżący grzbietu, dodając 40 g złożonego nawozu mineralnego azofoski. Jesienią kopią łóżko na bagnecie łopaty, równomiernie rozprowadzając elementy. Wyselekcjonowano korzenie chwastów wieloletnich.

Wiosną tworzą się grzbiety o szerokości 100-110 cm, przejścia 70 cm, w połowie maja bulwy sadzi się w dwóch równoległych rzędach w odległości 50 cm. Ustaw odległość z rzędu dla okazów wysokich 60 cm, niskich - 40 cm.

Studnie nie są nawadniane. Ustaw sadzonki. Szyjka korzeniowa jest lekko pogłębiona o 2-2,5 cm, umożliwiając normalny rozwój kiełków. Dziura nie jest całkowicie pokryta ziemią.

Preferowana jest luźna, przepuszczająca powietrze gleba. Na glinianym podłożu piasek, torf, kompost dodaje się jako proszek do pieczenia.

Brak nawożenia podczas sadzenia stymuluje wzrost długości korzeni. Szukają własnego jedzenia. Kiedy wprowadza się obornik, znika chęć szukania pożywienia, zatrzymuje się rozwój.

Pokrycie łóżek włókniną przez łuki ma szereg zalet:

• stwarza dogodne warunki do szybkiego wzrostu (wzrost temperatury, wilgotności otoczenia);

• zapewnia wczesne składanie pąków kwiatowych;

• chroni rośliny przed nawracającymi mrozami;

• umożliwia wcześniejsze sadzenie bulw;

• ogranicza parowanie, gleba dłużej pozostaje wilgotna;

• ziemia nagrzewa się w krótkim czasie.

Po wzroście pędów o 20-25 cm do dołka wlewa się ziemię do poziomu całego ogrodu. Całkowita warstwa gleby nad szyjką korzeniową wynosi łącznie 7-8 cm.

W następnym artykule omówimy zasady pielęgnacji wspaniałych dalii.