Zgnilizna Pomidora

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Zgnilizna łodyg pomidorów dotyka nie tylko pomidorów - mogą na nią cierpieć również bakłażany, ziemniaki, papryka i ogromna liczba różnych chwastów. Najbardziej podatne na tę chorobę są starsze rośliny. A niedobór fosforu i azotu w glebie może znacznie wpłynąć na jej rozwój. Jeśli nie walczysz z tą dolegliwością, możesz pożegnać się z dość dużą liczbą roślin

Kilka słów o chorobie

Pod wpływem zgnilizny łodyg wierzchołki i liście pomidorów zaczynają stopniowo blednąć, aw dolnych partiach łodyg widoczne są czarne i brązowawe plamki. Z reguły łodygi zaraża się najczęściej bezpośrednio na poziomie powierzchni gleby lub nieco wyżej. Czasami jednak może to mieć wpływ na wszystkie narządy liści uprawianych roślin. U podstawy roślin zaczynają pojawiać się ciemnobrązowe, zagłębione obszary, stopniowo zwiększające się i ostatecznie całkowicie otaczające łodygi. Konsekwencją postępującego więdnięcia może być obumieranie roślin.

W miarę rozwoju tej nieprzyjemnej dolegliwości na liściach mogą pojawić się martwicze plamki otoczone żółtą obwódką. Na samym początku zmiany liści pojawiają się w postaci małych plamek, stopniowo rosnących w dotknięte brązowawe obszary z wyraźnie widocznymi koncentrycznymi okręgami. Po pewnym czasie liście mogą wyglądać, jakby były podziurawione lub zacząć obumierać.

Choroba pozostawia ślady na owocach - widać na nich zagłębienia ciemnych odcieni. Zasadniczo zmiany płodowe są odnotowywane po stronie kielichów. Początkowo wyglądają jak uszkodzone obszary nasycone wilgocią, a następnie zaczynają przekształcać się w czarne, lekko zagłębione obszary z licznymi koncentrycznymi okręgami.

Na uszkodzonych ciemnych obszarach pomidorów i innych upraw powstaje dość solidna liczba piknidów - czarne kropki, które są tak zwanymi owocnikami chorobotwórczego grzyba, który wywołuje chorobę. Grzyb powodujący gnicie łodyg zwykle zimuje na szczątkach roślin, nasionach i glebie, a jego zarodniki rozprzestrzeniają się z piknidiów na łodygi, liście i owoce roślin za pomocą kropelek rozpylonej wody, co z kolei powoduje dodatkowe zakażenie i rozprzestrzenianie się choroby. Oprócz gleby, nasion i szczątków roślin, szkodliwy patogen-grzyb może znaleźć swój dom na różnych uprawach psiankowatych, a także na innych pokrewnych gatunkach roślin żywicielskich. Jego rozprzestrzenianie się jest również możliwe poprzez zainfekowane nasiona, zainfekowane paliki i sznurek używany do wiązania roślin.

Najbardziej optymalna dla rozwoju zgnilizny łodyg jest połączenie deszczowej pogody z temperaturą około 20 stopni.

Jak walczyć

Chwasty ogrodowe należy stale zwalczać, a resztki roślinne usuwać z grządek. Przy uprawie ziemniaków, papryki i pomidorów bardzo ważne jest przestrzeganie zasad płodozmianu. Grzyb chorobotwórczy całkiem dobrze czuje się w ciężkich glebach próchnicznych, a także może żyć jako saprofit w oborniku stosowanym w nadmiernych ilościach. Dlatego pomidory należy włączyć do płodozmianu w taki sposób, aby spadły na poprzednie łóżko dopiero kilka lat później, a obornik lepiej zastosować na rok przed sadzeniem.

Aby zapobiec występowaniu zgnilizny łodyg, zaleca się parowanie gleby przeznaczonej pod rozsady, suche zaprawianie nasion oraz dezynfekcję sznurków i palików używanych do wiązania upraw. A trzy tygodnie po posadzeniu podstawy łodyg wskazane jest potraktowanie jej preparatem „Bercemacineb 80” lub „Spritzkupral”. Opryskiwanie powtarza się po przejściu deszczu.

Dobrym sposobem na zwalczanie zgnilizny łodyg jest spryskiwanie dotkniętych roślin preparatami miedzi. Zaleca się również okresowe wykonywanie opatrunków mineralnych: w tym celu w dziesięciu litrach wody rozpuszcza się 50–70 g złożonego nawozu, 25–30 g siarczanu potasu, 30–40 g superfosfatu lub 15–20 g azotanu amonu. Pod jedną roślinę potrzeba pół litra takiego rozwiązania.

Wskazane będzie również systematyczne hilling roślin. I lepiej jest usunąć silnie dotknięte rośliny z terenu i spalić.