Pozbyć Się Szwedzkiej Muchy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Mucha szwedzka nazywana jest również muchą jęczmienną lub owsa. Najczęściej można go znaleźć w zachodnim stepie leśnym, a także w lasach. Mucha szwedzka atakuje znaczną liczbę roślin: kukurydzę, pszenicę, owies, jęczmień, żyto, trawy, w tym dzikie zboża, a także szereg chwastów. W efekcie znacznie zmniejsza się zagęszczenie plonów, co również wpływa na wielkość zebranego plonu

Poznaj szkodnika

Tym, co odróżnia muchę szwedzką od innych rodzajów much, jest to, że piszczel na środku, jak i przednie kończyny są pomalowane na żółto, a na tylnych lekko przyciemniony wąski pas. Jej owalne, białe jaja, osiągające długość 0,6-0,8 mm, mają na całej długości rozgałęzione bruzdy. Przedni koniec białych cylindrycznych larw jest spiczasty, a tylny koniec jest nieco poszerzony i ma parę raczej mięsistych wyrostków. Wielkość larw wynosi około 5 mm, a jasnobrązowych pupariów 1, 8 - 3 mm.

Zarówno larwy, jak i poczwarki zimują w chwastach, a także w pędach zbóż wieloletnich ozimych. Po przezimowaniu część larw nie przestaje żerować, po czym tworzą puparia i tam się przepoczwarzają. Początek wschodów much przypada na koniec kwietnia - początek maja, zbiegając się z końcem fazy krzewienia zbóż ozimych wiosną i pojawieniem się młodych pędów zbóż jarych. Ze względu na wydłużoną fazę letnią dość trudno jest rozróżnić generacje szkodliwych much.

Szwedzkie muchy do składania jaj i ich późniejszego składania potrzebują pokarmu na kwiatach, dlatego największa ich część migruje do licznych upraw kukurydzy i jare i składa tam jaja, rozwijając się przez 5-10 dni za liśćmi rośliny lub na ziemi w pobliżu ich podstaw. Larwy, które wniknęły w pędy, stopniowo wyjadają szyszki wzrostu wraz z podstawami wszystkich centralnych liści, w wyniku czego liście żółknące wysychają. W przypadku kukurydzy larwy często nie niszczą całkowicie stożka wzrostu w tej kulturze, dlatego ograniczają się do uszkodzenia tylko jej wierzchołka. Takie rośliny, które łatwo rozpoznać po odrapanych wierzchołkach liści, mają zdolność samooczyszczania się z larw, które są wypychane młodymi liśćmi. Rozwój larw trwa od 22 do 46 dni; po zakończeniu rozwoju tworzą puparia, w których następnie przepoczwarzają się. Jeśli pogoda jest sucha i gorąca, większość larw w uformowanych pupariach przechodzi diapauzę.

Muchy następnego, drugiego pokolenia wylatują, gdy tylko zakwitną kłosy. Larwy tego pokolenia rozwijają się głównie na roślinach uprawnych, takich jak owies i jęczmień, uszkadzając ziarniaki, a także jajniki i kwiaty. Rozwój trzeciego pokolenia, a także czwartego, odbywa się na schodach upraw ozimych, na opadłych kłosach, a nawet na pokłosie licznych traw zbożowych. Rozwój drugiej i trzeciej generacji można nazwać częściowym lub opcjonalnym, ponieważ w latach suchych w wielu regionach stepowych i leśno-stepowych w ogóle się nie pojawiają.

Jak walczyć

Do sadzenia zaleca się wybierać odmiany odporne, których włókno jest wystarczająco mocne, aby zapobiec destrukcyjnemu działaniu larw na ucho. Równie ważne jest przestrzeganie terminów siewu - pożądane jest, aby uprawy ozime zaczęły rosnąć wraz z nadejściem mrozu, kiedy muchy zaczynają hibernować. Szybkość wysiewu ziarna jest czasami zwiększona, aby większość kiełkujących kłosów przetrwała, utrzymując w ten sposób plony na tym samym poziomie. Nasiona zbóż są czasami traktowane przed sadzeniem środkami owadobójczymi.

Aby zwiększyć żywotność roślin należy od czasu do czasu karmić je nawozami azotowymi.

Najgłębsza jesienna orka pod koniec żniw, a także podorywka ścierniskowa pomaga częściowo rozwiązać problem zwalczania muchy szwedzkiej - takie środki pomagają pozbyć się nie tylko śpiących much, ale także ich jaj.

Zabiegi chemiczne na muchy szwedzkie najlepiej wykonywać w okresie masowego lata szkodników, a także w okresie składania jaj w fazie kiełkowania i krzewienia.