Floks Wielokwiatowy

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Floks wielokwiatowy (Floks wielokwiatowy) - kultura kwitnienia; przedstawiciel rodzaju Floks z rodziny Sinyukhovye. Ameryka Północna jest uważana za ojczyznę. W naturze rośnie w górach. Należy do grupy floksów pełzających. Rzadko stosowany w kulturze, choć ma wysokie właściwości zimotrwałości i mało wymagającej pielęgnacji.

Charakterystyka kultury

Floks wielokwiatowy jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny zielne o wysokości nie większej niż 15 cm z pełzającymi leżącymi łodygami, które podczas wzrostu tworzą zwarte i gęste darni lub gęste podkładki. Liście zielone, błyszczące, nagie, naprzeciwległe lub zebrane w drobne grona, zaostrzone na końcach, liniowo lub szerokoliniowo, przyciśnięte do łodygi, do 2,5 cm długości.

Kwiaty są liczne, białe, fioletowe, różowe lub niebieskie, pachnące, pojedyncze lub zebrane w kwiatostany w trzech kawałkach, wyposażone w długie szypułki. Korona kwiatu ma płaską kończynę i krótką, wąską rurkę. Płatki są całe, odwrotnie jajowate lub jajowate, czasem karbowane, nie dłuższe niż 60 mm. Floks wielokwiatowy kwitnie w maju - czerwcu przez 21-30 dni.

Gatunek charakteryzuje się mrozoodpornością, odpornością na choroby i szkodniki, obfitym kwitnieniem oraz wszechstronnością użytkowania. Roślina świetnie prezentuje się w skalniakach, ogrodach skalnych i innych skalistych rabatach kwiatowych, a także w donicach, donicach i innych pojemnikach. Przylega do gleb wilgotnych i pożywnych oraz miejsc o rozproszonym świetle. Na słońcu roślina kwitnie obficie, ale nie na długo, dlatego ogrodnicy zalecają sadzenie tego gatunku w ażurowym cieniu.

Floks wielokwiatowy, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, ma negatywny stosunek do silnych, przeszywających wiatrów. Sadzenie tak delikatnych roślin najlepiej wykonywać w spokojnych miejscach. Floks nie może być nazwany uprawą wymagającą, do aktywnego wzrostu potrzebuje standardowych procedur, czyli podlewania, dokarmiania, zabiegów profilaktycznych przeciwko szkodnikom i chorobom oraz przycinania. Wszystkie te czynności zajmują ogrodnikom minimalną ilość czasu.

O chorobach i szkodnikach oraz o tym, jak sobie z nimi radzić

Floks wielokwiatowy jest odporny na szkodniki i choroby, ale w niesprzyjających warunkach pogodowych i niewystarczającej lub przedwczesnej pielęgnacji mogą na niego wpływać choroby grzybowe i wirusowe. Wśród chorób wirusowych należy zwrócić uwagę na kędzierzawość liści, nekrotyczne plamienie, grzechotkę i wariegację. Niestety choroby te są nieuleczalne, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się, ważne jest usuwanie roślin i ich spalenie.

Z chorób grzybiczych można zauważyć mączniaka prawdziwego. Floksy najczęściej dotykają tę dolegliwość pod koniec sierpnia. Choroba objawia się w postaci białego nalotu na liściach, który z czasem powiększa się, a następnie prowadzi do wysychania roślin. Floks zarażony mączniakiem nie znosi zbyt dobrze zimy i często ginie. W walce z chorobą skuteczne są preparaty zawierające miedź i fungicydy.

Wśród szkodników przędziorków, skorek, nicieni i ślimaków są groźne dla floksów wielokwiatowych. Dwie ostatnie są najczęstsze. Zapobieganie szkodnikom odbywa się na czas na miejscu i z zachowaniem niezbędnej technologii rolniczej. Zabiegi profilaktyczne również nie zaszkodzą.

Najlepszy opatrunek

Top dressing w życiu floksu odgrywa ważną rolę. Od nich zależy szybkość wzrostu i rozwoju, obfitość kwitnienia i zimowania. Nawozy stosuje się 3-5 razy w sezonie, dokładna ilość zależy wyłącznie od żyzności gleby na stanowisku. Tak więc wczesną wiosną floks wielokwiatowy jest karmiony nawozami zawierającymi azot rozpuszczonymi w wodzie. Na początku maja pod krzaki stosuje się napar z dziewanny, aw okresie pączkowania - nawozy potasowe w postaci płynnej (to znaczy po wcześniejszym rozpuszczeniu w wodzie). Zaraz po kwitnieniu rośliny karmi się nawozami fosforowo-potasowymi, które przyspieszą proces dojrzewania strąków nasiennych i przygotują floksy na chłodne dni.