Kędzierzawa Pietruszka

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Pietruszka kędzierzawa (łac. Petroselinum crispum) - jeden z najbardziej znanych i rozpowszechnionych gatunków z rodzaju Pietruszka z rodziny Umbrella (łac. Apiaceae). Gatunek słynie z różnorodności form i odmian, które potrafią zadowolić niezwykłym smakiem. W naturze pietruszka kędzierzawa występuje na Morzu Śródziemnym, rośnie głównie nad brzegiem morza. Inna nazwa to kędzierzawa pietruszka.

Charakterystyka kultury

Pietruszka kędzierzawa jest reprezentowana przez dwuletnie rośliny zielne osiągające wysokość 30 cm, w kulturze występują również wysokie odmiany o wysokości przekraczającej 70-90 cm Korzeń rozważanej kultury jest wrzecionowaty, pogrubiony, niezbyt rozgałęziony. Łodyga jest prosta, raczej rozgałęziona, zwieńczona błyszczącymi, skórzastymi, podwójnie rozciętymi liśćmi o ciemnozielonym lub zielonym kolorze. Kwiaty są żółtawe lub zielonkawożółte, małe. Owoce są podłużne, jajowate. Kwitnie w połowie lata, zwykle na przełomie czerwca i lipca, w zależności od warunków klimatycznych.

Wspólne odmiany

Wśród najczęstszych odmian pietruszki kędzierzawej należy zwrócić uwagę na odmianę określaną jako „Koraliki”. Charakteryzuje się delikatnym i bardzo pachnącym ulistnieniem, a także wczesnym dojrzewaniem, z reguły pierwszy zbiór przeprowadza się 45 dni po siewie. Nie mniej popularna jest odmiana Bogatyr. Słynie z dużej masy liści i zdolności do normalnego rozwoju w zacienionych miejscach.

Nie sposób nie wspomnieć o odmianie „Astra”. Jej liście charakteryzują się silną kędzierzawością. Nawiasem mówiąc, w procesie wzrostu rośliny tworzą na wpół podniesioną i dość gęstą rozetę, która szybko rośnie nawet po ścięciu. Podobnymi właściwościami może pochwalić się odmiana Esmeralda. Należy do odmian o średniej dojrzałości, przy odpowiedniej pielęgnacji i sprzyjającym klimacie, do pierwszego cięcia z jednej rośliny można uzyskać ponad 50 g zieleni.

Rosnące funkcje

Uprawa pietruszki kędzierzawej to prosty proces, który może kontrolować nawet początkujący ogrodnicy. Preferuje się sadzenie roślin w miejscach dobrze oświetlonych, o żyznej, umiarkowanie wilgotnej i luźnej glebie. Pietruszka kędzierzawa ma negatywny stosunek do gleb gliniastych, ciężkich, zasolonych i podmokłych. Kultura nie lubi zbyt zacienionych miejsc, ale na obszarach o rozproszonym świetle, czyli pod koronami drzew z rzadką koroną, tworzy niewielką masę liściową, często staje się mniejsza.

Nasiona do siewu są używane tylko świeże, nie zaleca się tych, które były przechowywane dłużej niż dwa lata do siewu. Siew z kolei odbywa się bezpośrednio na otwartym terenie, ponieważ praktycznie wszystkie gatunki z rodzaju Pietruszka są odporne na zimno, a omawiany przedstawiciel nie jest wyjątkiem. Nawiasem mówiąc, siew można przeprowadzić zarówno przed zimą, jak i wczesną wiosną, jednak przy pierwszej metodzie masa liści szybciej nabiera siły.

Nasiona kiełkują w temperaturze 3-5C, natomiast sadzonki bez problemu wytrzymują krótkotrwały spadek temperatury do -7C. Podczas siewu ważne jest obserwowanie optymalnej odległości między rzędami, równej 15-20 cm. W procesie wzrostu należy przeprowadzić przerzedzanie, w gęstości roślin trudno się rozwijać, lepiej siać w raz z krokiem co najmniej 5 cm i niezbyt głębokim, najlepiej na głębokość 1,5 cm.

Ze względu na to, że pietruszka ma bogaty aromat, jest w stanie odstraszyć wiele szkodników, dlatego zaleca się umieszczanie jej w pobliżu łóżek z pomidorami, kapustą, marchewką, rzodkiewkami i rzodkiewkami. Nie wolno sadzić roślin obok upraw jagodowych, na przykład truskawek i truskawek, to z kolei odstrasza również mrówki i mszyce. Ale dynia, cukinia i sałata dla kultury nie są najlepszymi sojusznikami, lepiej unikać takich kontaktów.