Labiat Delphinium

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Labiat Delphinium (łac. Delphinium cheilanthum) Jest jednym z najatrakcyjniejszych przedstawicieli rodzaju Delphinium z rodziny Jaskier. Nazywany jest protoplastą większości uprawianych gatunków na rynku ogrodniczym. W naturze przedstawiciel ten występuje na wilgotnych łąkach i polanach wschodnich regionów Syberii. Należy do grupy popularnych gatunków, jest aktywnie wykorzystywana przez ogrodników i hodowców kwiatów do kształtowania krajobrazu domków letniskowych i podwórek. Podczas kwitnienia rośliny otulają ogród niezwykłą urodą i wyjątkowością, za co delfiny wargowe cenione są na całym świecie.

Charakterystyka kultury

Labiat Delphinium jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny zielne o wysokości do 1 m, w kulturze występują również niewymiarowe okazy o wysokości do 40-50 cm, które nadają się do ozdabiania klombów, boków ścieżek ogrodowych i ogrodów skalnych. Wysokie z kolei ozdobią brzydkie budynki gospodarcze i będą łączyć się z innymi uprawami kwiatowymi w mixborders.

Charakterystyczną cechą rozpatrywanego gatunku jest naga i gładka w dotyku łodyga, wyposażona w krótkie, ledwo zauważalne włoski u nasady. Nie mniej interesujące są liście delfinium warg sromowych, zaskakująco dwukolorowe (zielone na górnej stronie, szaro-szare na dolnej stronie, a na górnej stronie pokwitanie jest zauważalne tylko wzdłuż żył, gdy dolna strona jest całkowicie pokryta drobnymi włoskami). Nawiasem mówiąc, liście mają ogonki, są też owłosione.

Kwiaty są małe, zebrane w wielokwiatowe niezbyt rozgałęzione kwiatostany racemose. Kwiaty siedzą na gołych szypułkach, obserwuje się lekkie pokwitanie w okolicy przylistków, które również mają swoje miejsce. Nawiasem mówiąc, mają kształt eliptyczny lub owalny.

Gatunek jest odporny na zimę, nie potrzebuje schronienia na zimę, chociaż schronienie jest mile widziane w bezśnieżne i ostre zimy. W przeciwnym razie labiate delphinium jest bezpretensjonalne, jednak przestrzeganie optymalnych warunków wzrostu i staranna pielęgnacja pozwala cieszyć się obfitym kwitnieniem i aktywnym wzrostem, co jest uważane za klucz do idealnego ogrodu lub ogrodu kwiatowego.

Reprodukcja

Delfin sromowy rozmnaża się na kilka sposobów:

1. Metoda nasion. Jedna z najczęstszych metod hodowlanych. Siew przeprowadza się wczesną wiosną (najczęściej w marcu) w skrzynkach rozsadowych wypełnionych pożywnym, wilgotnym i zdezynfekowanym podłożem. Ponadto nasion nie zakopuje się, a jedynie dociska do gleby, posypuje ziemią i obficie podlewa. Sadzonki pojawiają się z reguły polubownie za 10-14 dni. Zbiór do oddzielnych pojemników odbywa się po około 30-40 dniach.

2. Sadzonki. Kolejna powszechna metoda hodowli delfinów. Polega na wycinaniu sadzonek z pędów przy szyi korzeniowej. Przygotowane sadzonki sadzi się w mokrym piasku, a pojemnik nie jest wystawiony na działanie światła, ale w lekko zacienionym miejscu. Ukorzenienie następuje za 20-25 dni, a następnie można przesadzić na otwarty teren (natychmiast do stałego miejsca).

3. Podział kłączy. Świetny sposób na zdobycie delphiniumów, które zachwycą Cię obfitym kwitnieniem w przyszłym roku. Do tych celów wybiera się delphinium, które mają co najmniej 4-5 lat, trzylatki również nadają się do podziału, ale muszą być dobrze rozwinięte. Kłącze dzieli się na kilka części, ale tak, aby każdy dział miał rozwinięty system, w przeciwnym razie nie zakorzenią się. Zejście na ląd odbywa się natychmiast, natychmiast na stałe miejsce. Przed ukorzenieniem delenki są obficie zwilżone, zapobiegając przedostawaniu się wody do części nadziemnych.

Opieka

Proces ten nie zajmuje dużo czasu i polega na zwykłych procedurach, a mianowicie odchwaszczaniu, regularnym i umiarkowanym podlewaniu, zapobieganiu i zwalczaniu szkodników i chorób, a także karmieniu, od których zależy aktywność wzrostu i obfitość kwitnienia. Należy pamiętać, że w sezonie delfin sromowy potrzebuje co najmniej trzech dodatkowych karmienia. Pierwszy przeprowadza się wraz z nadejściem ciepła (około kwietnia), drugi - na początku kwitnienia (koniec maja - czerwiec), trzeci - koniec kwitnienia. Kolejną procedurą pielęgnacji upraw jest podwiązka. Mówimy o wysokich okazach, ponieważ pod wpływem silnego wiatru lub ciężaru własnych kwiatostanów pędy mogą się łamać.