2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Deytsia Vilmorina (łac. Deutzia vilmorinae) - krzew ozdobny; przedstawiciel rodzaju Deytsia z rodziny Hortensia. Pochodzi z zachodnich i centralnych regionów Chin.
Charakterystyka kultury
Deyzia Vilmorena to kwitnący krzew liściasty do 2 m wysokości z rozłożystą koroną i pędami pokrytymi jasnobrązową łuszczącą się korą. Młode pędy są owłosione. Liście zielone, całe, proste, naprzeciwległe, lancetowate lub podłużne, szorstkie w dotyku, drobno ząbkowane wzdłuż krawędzi, zaostrzone na wierzchołku, o zaokrąglonej lub klinowatej podstawie, do 6 cm długości. liście są szarawe, pokryte gęstymi, promiennymi włoskami.
Kwiaty są średniej wielkości, białe, do 2,5 cm średnicy, osadzone na gwiaździsto-owłosionych szypułkach, pozbawione aromatu, zebrane w wielokwiatowe kwiatostany corymbose. Owoc jest nieokreślonym pudełkiem, nie dojrzewa w warunkach centralnej Rosji. Deytsia Vilmorin kwitnie w czerwcu przez 18-20 dni. Za charakterystyczne cechy omawianych gatunków uważa się długie i obfite kwitnienie, średnie tempo wzrostu oraz odporność na szkodniki i choroby. Deyzia Vilmorin jest odporna na suszę, upał i światło, nie może pochwalić się mrozoodpornością, w ostre zimy zamarza bez schronienia.
Subtelności uprawy
Deitia Vilmorena, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, jest tolerancyjna na różne typy gleb, jednak rozwija się i kwitnie aktywniej na glebach dobrze nawożonych, umiarkowanie wilgotnych, lekkich, luźnych, lekko kwaśnych, gliniastych. Na glebach ciężkich, silnie kwaśnych, zasolonych i podmokłych nie rozwija się dobrze i źle znosi zimy. Negatywnie działanie Vilmorina odnosi się do obszarów zacienionych, a także nizin ze stojącym zimnym powietrzem. Sadząc krzewy należy unikać miejsc, w których wiosną gromadzi się duża ilość roztopowej wody. Ponadto rośliny potrzebują ochrony przed smaganymi wiatrami z północy.
Deutzia Vilmorena rozmnaża się przez nasiona, sadzonki zielone i zdrewniałe, pędy korzeniowe i podział krzewów. Nasiona są bardzo małe, zachowują żywotność przez rok. Siew przeprowadza się wiosną w pojemnikach na sadzonki. Przy odpowiedniej pielęgnacji i optymalnych warunkach sadzonki pojawiają się po 4-5 tygodniach. Po pojawieniu się trzech prawdziwych liści przy wejściach są one zanurzane w osobnych doniczkach wypełnionych mieszanką składników odżywczych. Rośliny uzyskane z wysiewu nasion sadzi się na stałe po 2-3 latach. Po posadzeniu w otwartym terenie młode rośliny kwitną tylko przez 3-5 lat.
Najskuteczniejszym sposobem rozmnażania wszelkiego rodzaju działań są sadzonki. Przed sadzeniem sadzonki są traktowane stymulatorami wzrostu, na przykład Kornevinem, w tym przypadku do 50% sadzonek jest ukorzenionych. Na zimę ukorzenione sadzonki są pokryte włókniną. Sadzi się je na stałe wiosną przyszłego roku. Sadzenie odbywa się we wcześniej przygotowanych dołach, na dnie których układany jest dobry drenaż. Pustki w dole wypełnione są mieszanką złożoną z górnej żyznej gleby, próchnicy, torfu i piasku w stosunku 2: 2: 1: 1. Wprowadzanie nawozów mineralnych nie jest zabronione. Jeśli ta procedura nie została wykonana podczas sadzenia, przeprowadza się ją latem, ale do połowy lipca.
Opieka
Gleba krzewów jest regularnie spulchniana i oczyszczana z chwastów, zachęca się do stosowania ściółki. W południe młode rośliny zacieniają. Podlewanie odbywa się 1-3 razy w miesiącu, w zależności od ilości opadów. Na jeden dorosły krzew wystarczy 10-15 litrów wody. Przycinanie odbywa się wczesną wiosną i po kwitnieniu. Pierwsza polega na usunięciu złamanych i suchych gałęzi, druga - skróceniu zwiędłych pędów do podstawy lub pierwszego mocnego pąka. W razie potrzeby przeprowadza się przycinanie odmładzające i przerzedzające. Możliwe jest również radykalne przycinanie przeciwstarzeniowe. Akcja Vilmorin nie jest wycięta.
W przypadku obfitego kwitnienia wymagane jest coroczne karmienie. Wiosną akcja zasilana jest zgniłym obornikiem lub humusem oraz złożonymi nawozami mineralnymi. Przy uprawie krzewów na glebach kwaśnych dodatkowo dodaje się wapno gaszone. Drugie karmienie odbywa się natychmiast po przycięciu. W tym celu wystarczy gnojowica (1 część obornika na 10 części wody) i wagon Kemira. Nie powinieneś zwlekać z procedurami opieki nad kulturą, w drugiej połowie lata wszystkie działania związane z krzewami zostają zatrzymane, aby mieli czas na przygotowanie się do zimy. I dopiero w październiku są przygięte do ziemi, pokryte świerkowymi gałęziami, a stopa jest ściółkowana grubą warstwą opadłych liści.
