2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Hamamelis virginiana (łac. Hamamelis virginiana) - krzew lub drzewo, przedstawiciel rodzaju Hamamelis (łac. Hamamelis) z rodziny oczarów wirginijskich (łac. Hamamelidaceae). Oczar wirginijski pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie roślina zamieszkuje lasy liściaste lub wzdłuż brzegów strumieni. Indianie amerykańscy intensywnie wykorzystują korę i liście oczaru wirginijskiego w walce z wieloma dolegliwościami. Roślina jest dość dekoracyjna i służy do ozdabiania ogrodów i parków jesienią, ponieważ kwitnie o tej porze roku.
Co masz na imię?
Łacińska nazwa rodzaju „Hamamelis” opiera się na dwóch starożytnych greckich słowach, których znaczeniem jest równoczesna obecność kwiatów i owoców na gałęziach rośliny. Wynika to z późnego jesiennego kwitnienia, które owocuje dopiero latem przyszłego roku. Okazuje się więc, że owoce z zeszłorocznego kwitnienia wciąż trzymają się gałęzi, gdy rodzi się na nich nowe jesienne kwitnienie.
Specyficzny łaciński epitet „virginiana” wskazuje miejsce urodzenia rośliny i jest tłumaczony jako „virginian” lub „virginian”.
Pierwszy opis rośliny należy do Karola Linneusza i pochodzi z 1753 roku.
Opis
Oczar wirginijski to krzew liściasty lub małe drzewo, które kwitnie jesienią. Wysokość roślin z reguły waha się od 4, 5 (cztery i pół) do 6 (sześć) metrów, ale w sprzyjających warunkach siedliska przyrodniczego może osiągnąć 9 (dziewięć) metrów.
Kora pnia jest gładka, łuskowata, jasnobrązowa, wewnątrz czerwonawo-fioletowa. Puszyste gałązki stają się później gładkie, zabarwione na jasnopomarańczowo lub brązowe, a w końcu na ciemno lub czerwonobrązowo.
Malownicze liście na krótkim i grubym ogonku mają kształt odwrotnie jajowaty lub owalny i mają kolor od średniozielonego do ciemnozielonego. Dobrze zarysowane żyłki blaszki liściowej nadają liściowi spektakularny wygląd i sprawiają, że krawędź liścia staje się pofalowana lub ząbkowana. Jesienią liście nabierają jasnożółtego koloru z rdzawymi plamami i opadają.
Oczar wirginijski jest prawdopodobnie ostatnią rośliną, która upiększa przyrodę swoim kwitnieniem przed nadejściem zimy. Od października do grudnia na gałązkach pojawiają się jasnożółte (rzadziej pomarańczowe lub czerwonawe) pachnące kwiaty z czterema kudłatymi wstążkowymi płatkami i czterema krótkimi pręcikami. Pojawienie się kwiatów albo zbiega się z opadaniem liści, albo pojawia się po opadnięciu liści na ziemię. Po zapyleniu rozpoczyna się długi okres dojrzewania owoców rośliny, który może trwać do następnego kwitnienia. Wtedy na gałązkach znajdują się jednocześnie owoce i świeże kwiaty.
Owoce to zielonkawe torebki nasienne przypominające orzechy, które dojrzewając, zmieniają kolor na jasnobrązowy i zdrewniają. Wewnątrz kapsułki znajduje się jedno lub dwa czarne nasiona. Torebka rozpada się jesienią następnego roku po kwitnieniu, wyrzucając nasiona w promieniu 9-10 (dziewięćdziesiąt) metrów od rośliny rodzicielskiej.
Stosowanie
Przez długi czas rdzenni mieszkańcy Ameryki używali kory i liści Hamamelis virginiana do leczenia chorób. Za pomocą wywaru z kory i łodyg krzewu leczyli stany zapalne i obrzęki, a także choroby skóry. Pierwsi Europejczycy, którzy osiedlili się na ziemiach amerykańskich, przyjęli receptury Indian, zamieniając roślinę w popularnego uzdrowiciela różnych ludzkich dolegliwości. W szczególności za pomocą preparatów ziołowych leczy się raka jelita grubego.
Gęste, twarde i ciężkie drewno drzew, pomalowane na jasnoczerwono-brązowy kolor, jest używane do różnych rzemiosł.
Zapach liści i kory wykorzystywany jest w kosmetykach do skóry, płynach do golenia, mydłach i maściach.
W kulturze oczar wirginijski używany jest do ozdabiania parków i ogrodów jesienią, kiedy inne rośliny kończą już swoją wegetację.
