Astragalus Jądra

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Astragalus jądra (łac. Astragalus testiculatus) - zielna, krucha roślina z rodzaju Astragalus (łac. Astragalus), zaliczana przez botaników do rodziny motylkowatych (łac. Fabaceae). Spośród innych gatunków tego rodzaju wyróżnia się „pełzającym charakterem”, prawie nie podnosząc wzroku z powierzchni ziemi. Jej złożone pierzaste liście z miniaturowymi liśćmi są rozproszone w różnych kierunkach, jakby tworzyły gniazdo dla jajowatych owoców. To prawda, że \u200b\u200bjajka rośliny pokryte są gęstym owłosionym pokwitaniem, które chroni nasiona przed perypetiami ich siedliska. Bardzo ozdobna roślina, która może nie tylko ozdobić ogród, ale także chronić glebę przed przegrzaniem i odwodnieniem, wzbogacając ją po drodze w azot.

Co masz na imię?

Oba słowa łacińskiej nazwy rośliny „Astragalus testiculatus” wiążą się z kształtem jej owocu. Wspomniano już o znaczeniu łacińskiej nazwy rodzaju, a specyficzny epitet „jądra” opiera się na kształcie strąków strączkowych, które przypominają miniaturowe jądra ptaków, umiejscowione w środku rośliny niczym w gnieździe. To prawda, w przeciwieństwie do gładkich jaj ptasich, strąki pokryte są grubymi białymi wystającymi włoskami.

Specyficzny epitet „jądro” w literaturze rosyjskojęzycznej jest tłumaczony różnymi słowami, które mają to samo znaczenie, ale nieco inne dźwięki: „jajnik”, „jądro”, „jądro”.

Opis

Jądra traganka wieloletniego są podtrzymywane przez korzeń palowy otoczony korzeniami przybyszowymi. Z niego na powierzchni ziemi rodzą się złożone liście lub rozpościerają się krótkie łodygi.

Astragalus jądra to nisko rosnąca roślina, której wysokość w zależności od warunków życia waha się od pięciu do dwunastu centymetrów. Jeśli roślina pokazuje światu łodygi, co zdarza się dość rzadko, to ich długość waha się od dwóch do sześciu centymetrów, a powierzchnia pokryta jest gęstą warstwą splątanych włosów o różnej długości.

Skomplikowane pierzaste liście o długości od pięciu do dwunastu centymetrów tworzą podstawową ażurową rozetę. Na pospolitym, gęsto owłosionym ogonku znajduje się od siedmiu do trzynastu par małych owalnych liści, różniących się również obustronnie owłosieniem.

W kątach liści rodzą się pojedyncze lub sparowane kwiaty typu ćmy, których żagiel jest znacznie większy niż skrzydła boczne. Kolor płatków kwiatów jest białawy, białawy fioletowy lub lawendowy. Korona kwiatów jest chroniona przez kielich rurkowaty zakończony lancetowatymi zębami. Białe i czarne wystające włoski gęsto pokrywają powierzchnię kielicha. Przewaga czarnych włosów nad białymi wzdłuż żył kielicha sprawia, że jego kolor jest prążkowany. Kwiaty rośliny są bardzo malownicze.

Kudłate, jajowate, bezszypułkowe owoce traganka wyglądają niesamowicie, nadając całej gęsto owłosionej roślinie wygląd ptasiego gniazda. Fasola dwuokularowa jest krótka, ma od dziewięciu do piętnastu milimetrów długości.

Warunki siedliskowe

Astragalus testicular wybiera do życia otwarte, przybrzeżne zbocza, obsadzając je swoim systemem korzeniowym i gęstym, pierzastym listowiem. Roślina dobrze znosi suszę, ale prawie nie znosi silnych długotrwałych mrozów, chociaż rośnie, w tym na południu Syberii.

Pomimo bezpretensjonalności warunków życia, jądro Astragalus jest zagrożone i dlatego jest wymienione w wielu czerwonych księgach naszego kraju, w tym w obwodzie tomskim. Głównymi wrogami rośliny są pożary, wypas.

Stosowanie

Spektakularny wygląd, wysoka odporność na suszę, możliwość wzbogacania gleby w azot sprawiają, że ta odmiana traganka jest atrakcyjna dla ogrodników na rabatach takich jak zjeżdżalnie alpejskie, ogrody skalne i ściany skalne.