Traganek Zimny

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Traganek zimny (Astragalus frigidus) - wieloletnia roślina zielna z rodzaju Astragalus (łac. Astragalus), zaliczana do chlubnej rodziny roślin strączkowych (łac. Fabaceae). We współczesnym świecie tej karłowatej roślinie z prawie nagimi łodygami trudno jest przetrwać bez pomocy z zewnątrz, dlatego przeziębienie Astragalusa trafiło do czerwonych ksiąg danych niektórych regionów. Ten gatunek z rodzaju Astragalus można znaleźć na wilgotnych łąkach, w lasach, a także wzdłuż brzegów rzek wielu krajów europejskich i azjatyckich. Nektar kwiatowy to przysmak dla owadów, które z wdzięczności zapylają hermafrodytyczne (obu płciowe) kwiaty tej rośliny. Podobnie jak inni członkowie rodziny roślin strączkowych, Astragalus zimno wzbogaca glebę w azot.

Co masz na imię?

Jeśli łacińska nazwa rodzaju „Astragalus” opiera się na kształcie nasion roślin, co przypominało starożytnym Grekom kształt kostki wyrzeźbionej z kostek barana, to specyficzny epitet „frigidus” („zimny”) trafił do roślina ze względu na łodygi i liście, pozbawiona pokwitania, w przeciwieństwie do większości gatunków z rodzaju.

Początkowo roślina ta została umieszczona na innej „półce” klasyfikacji przez Karla Linneusza pod nazwą „Phaca frigida”, ale później przez amerykańskiego botanika Asa Gray (1810 – 1888) została przeniesiona do szeregu roślin z rodzaju Astragalus.

Oprócz nazwy synonimowej „Phaca frigida” istnieją inne „bliźniaki” roślin, w tym takie jak „Phaca ochreata”, „Astragalus kolaensis”, „Astragalus frigidus subsp. grigorjewii”. Ponadto botanicy piszą o podgatunku tego gatunku, nazywając go „Astragalus frigidus subsp. parviflorus”.

Opis

Traganek przeziębiony to zioło o niskim wzroście, które w zależności od zewnętrznych warunków życia osiąga wysokość od ośmiu do trzydziestu pięciu centymetrów. Roślina wieloletnia jest podtrzymywana przez system korzeniowy, który rodzi na powierzchni ziemi pędy o niemal gołej powierzchni, w przeciwieństwie do większości gatunków z rodzaju, których pędy mają ochronne pokwitanie.

Z reguły powierzchnia listków jest goła, a kształt blaszki liściowej może zmieniać się od wąsko eliptycznego do wąsko jajowatego. Liście są całe, z równą krawędzią i wyraźnie zaznaczoną żyłką środkową, z której cieńsze, ale wyraźnie widoczne żyłki boczne sięgają krawędzi blaszki liściowej. Barwa spodniej strony blaszki liściowej jest ciemnozielona, górna natomiast jaśniejsza, bliższa szarozielonej. Liście tworzą złożony pierzasty liść.

Silne szypułki wyrastają z kątów liści, których wierzchołek zwieńczony jest racemose kwiatostanem utworzonym przez gęste skupisko kwiatów typu ćmy. Płatki kwiatów mogą być białe lub żółte w różnych odcieniach. Korona kwiatowa, chroniona przez dojrzewający kielich, zgina się do ziemi na krótkiej szypułce. Liczba kwiatów w kwiatostanie waha się od pięciu do dwudziestu sztuk.

Owoc Astragalus cold to tradycyjna dla roślin strączkowych strąk, którego powierzchnia jest osłonięta czarną, włochatą osłoną. Wąski strąk fasoli ma kształt elipsoidy ze spiczastymi końcami.

Karmnik dla owadów

Traganek przeziębiony jest żywicielem owadów, które w zamian za smakołyk nektarowy zajmują się zapylaniem kwiatów.

Lekarz Gleby

Jak większość roślin z rodziny motylkowatych, Astragalus zimno pozwala mikroorganizmom glebowym osiedlić się na ich korzeniach, otrzymując od „lokatorów” za swoje usługi dodatkowe porcje azotu, pierwiastka chemicznego, który pomaga roślinom rozwijać się i rosnąć znacznie wydajniej. Azot wystarcza nie tylko samemu tragankowi, ale także roślinom żyjącym w jego sąsiedztwie. Dlatego tam, gdzie Astragalus jest zimny, jego sąsiedzi roślin wyglądają znacznie bardziej zielono i zdrowiej.