2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Odbarwienie Orlika - kultura kwitnąca należąca do licznego rodzaju Aquilegia z rodziny Jaskier. Inna nazwa to Discolor Watershed, Pirenejski Watershed lub Pirenejski Orlik (łac. Aquilegia pyrenaica). W naturze roślina znajduje się w Pirenejach, systemie górskim położonym między Morzem Śródziemnym a Zatoką Biskajską, w pobliżu Hiszpanii i Francji. Gatunek jest bardzo dekoracyjny, jest aktywnie wykorzystywany przez ogrodników i hodowców kwiatów do kształtowania osobistych działek przydomowych.
Charakterystyka kultury
Orlik przebarwiony lub pirenejski jest reprezentowany przez wieloletnie rośliny karłowate, osiągające wysokość 10-15 cm, podczas ich wzrostu tworzą gęste wyprostowane łodygi, na których rozwijają się ogonki, złożone, trójlistkowe zielone liście. Nie mniej atrakcyjne są odbarwione szypułki orlików, są długie, noszą małe jasnoniebieskie kwiaty, których kielich ma kremowy odcień. Kwitnienie orlików pirenejskich obserwuje się na przełomie maja i czerwca, owoce i nasiona dojrzewają w środku lata, następnie są samosiewne.
Należy zwrócić uwagę na jedną z popularnych odmian danego gatunku - Kurilensis Rosea (Kurilensis Rosea). Charakteryzuje się obwisłymi różowo-białymi kwiatami. Odmiana ta kwitnie w tym samym czasie co reprezentatywny gatunek. Ale oba zasługują na uwagę, razem stworzą bardzo romantyczną kompozycję, która ozdobi każdy zakątek ogrodu, w tym boki ogrodowych ścieżek i ganek domu.
Nadają się również do ozdabiania grzbietów i zjeżdżalni alpejskich. Na zewnątrz kwiaty wyglądają nietypowo, są zarówno jasne, jak i delikatne, pełne wdzięku i skromne. Nawiasem mówiąc, w niektórych krajach orlik nazywany jest gołębiami, ze względu na podobieństwo do latających gołębi, które mogą pochwalić się łaską lotu. Podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, orlik przebarwiony należy do kategorii roślin odpornych, znosi długą suszę i krótkie przymrozki. A tak przy okazji, kultura nie potrzebuje schronienia, chyba że czeka na srogą, bezśnieżną zimę.
Subtelności opieki
Odbarwienie Orlika nie jest kapryśne, ale aktywny wzrost i obfite kwitnienie jest możliwe tylko przy manifestacji zwiększonej uwagi, która polega na systematycznym podlewaniu, odchwaszczaniu, nawożeniu i rozluźnianiu. Innym zabiegiem wymaganym przy przebarwieniu orlików jest eliminacja wyblakłych kwiatostanów. Faktem jest, że wszystkie orlik mają skłonność do samosiewu, przedwczesne usuwanie kwiatostanów grozi pojawieniem się nowych okazów na wiosnę, co będzie bardzo trudne do wyeliminowania, ponieważ pojawią się w ogromnej liczbie. Dlatego ten proces musi zostać „wycięty u nasady”.
Zaleca się również przycinanie pędów do samej rozety liści. Jeśli chcesz uzyskać nasiona, nie powinieneś czekać na pełne dojrzewanie, musisz zebrać owoce jeszcze zielone z brązowawym odcieniem. Nasiona suszy się w pomieszczeniu, a następnie wysiewa na otwartym terenie lub przechowuje w chłodnym pomieszczeniu, a zimą rozwarstwia i wysiewa w skrzynkach na sadzonki wypełnionych pożywką.
Podział jest uważany za równie ważną czynność w opiece. Ta procedura jest przeprowadzana natychmiast po kwitnieniu co 3-5 lat. Do tego czasu rośliny tracą efekt dekoracyjny w postaci wystających z gleby korzeni, kurczenia się kwiatów i zmniejszenia ich liczby. Oczywiście można ukryć wybrzuszenie korzeni, dodając trochę ziemi do korzeni, ale jednocześnie niemożliwe jest osiągnięcie obfitego kwitnienia. Tutaj obowiązuje tylko podział.
Jak już wspomniano, przebarwienie orlików należy do upraw odpornych na mróz, jednak w mroźne zimy bez śniegu potrzebuje schronienia suchymi opadłymi liśćmi, które są usuwane wraz z nadejściem ciepła, w przeciwnym razie nie można uniknąć podoprevanie. Należy również zwrócić uwagę na profilaktykę i zwalczanie szkodników i chorób, zwłaszcza w niesprzyjających latach lub przy zagęszczonych nasadzeniach.
