2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44
Pigwa japońska (łac. Chaenomeles japonica) - roślina owocowa należąca do rodziny Pink.
Opis
Pigwa japońska to krzew liściasty nie przekraczający trzech metrów wysokości. Jej młode gałązki są zawsze zielone, a później nabierają charakterystycznego czarno-brązowego koloru. A jeśli początkowo są łuskowate, to w miarę dorastania gałęzie stają się nagie. Jednak czarne pąki pigwy japońskiej są zawsze nagie.
Liście tej rośliny są zwykle łopatkowate lub odwrotnie jajowate, a ich szerokość waha się od dwóch do trzech centymetrów, a ich długość może wahać się od trzech do pięciu centymetrów. Wszystkie listki charakteryzują się rozwartymi ząbkowanymi brzegami i zwężają się ku nasadom. A długość nagich ogonków sięga pięciu milimetrów. Jeśli chodzi o przylistki, to u pigwy japońskiej są ząbkowane i w kształcie fasoli.
Kolorystyka kwiatów zaczyna się od różu, a kończy w jasnych pomarańczowo-czerwonych odcieniach, a średnica kwiatów wynosi od trzech do czterech centymetrów. Działki prawie zaokrąglone lub jajowate mają po wewnętrznej stronie dość ciekawe brązowawe pokwitanie, które odpada podczas owocowania. Płatki kwiatów mają taki sam kształt jak działki kielicha, a długość słupków zrośniętych u nasady nie przekracza długości pręcików, których te atrakcyjne kwiaty mają od czterech do sześciu tuzinów.
Owoce to prawie kuliste, żółte jabłka o średnicy czterech centymetrów, z których każde zawiera ogromną ilość brązowawych nasion, które wyglądają jak pestki jabłek. A na zewnątrz każdy owoc pokryty jest charakterystyczną woskową powłoką, która niezawodnie chroni je przed uszkodzeniem. Dzięki temu samemu rozkwicie owoce te znoszą niewielkie przymrozki.
Nawiasem mówiąc, jadalne owoce pigwy japońskiej są dość twarde, więc dżem z nich gotuje się znacznie rzadziej niż z pigwy podłużnej.
Gdzie rośnie
Miejscem narodzin tej kultury, jak sama nazwa wskazuje, jest Japonia. To prawda, że obecnie jest bardzo aktywnie uprawiany w Europie i Chinach.
Uprawa i opieka
Kultywowanie tej kultury nie jest szczególnie trudne. Należy pamiętać, że ta piękność preferuje dobrze oświetlone zakątki. W półcieniu oczywiście również wyrośnie, ale w tym przypadku na pewno nie zadziała czekanie na owoce z niego.
Ta kultura będzie się rozwijać na wielu różnych glebach - zarówno mokrej glinie, jak i ubogiej piaszczystej. Jednak wszystkie muszą być wzbogacone próchnicą i charakteryzować się umiarkowaną wilgotnością. Ale najlepiej unikać gleb wapiennych lub zasolonych.
Niemal wszystkie odmiany pigwy japońskiej mogą pochwalić się imponującą mrozoodpornością, dzięki czemu mogą bez trudu zimować bez schronienia. To prawda, że jeśli zima okaże się mało śnieżna i raczej surowa, roczne pędy i wrażliwe pąki kwiatowe mogą dość mocno zamarznąć. Dlatego najlepiej jest umieszczać drzewa w miejscach, w których tworzy się wystarczająca pokrywa śnieżna. A na obszarach o szczególnie ostrych zimach nie zaszkodzi przykryć drzewa wstępnie przygotowanymi gałęziami świerkowymi lub opadłymi liśćmi.
Młode drzewa sadzi się zwykle na wiosnę, gdy tylko gleba się roztopi. Jeśli chcesz je posadzić jesienią, najlepiej zrobić to w okresie masowego opadania liści. Jednak nawet w tym przypadku roślina ta może po prostu nie zakorzenić się przed nadejściem mrozu i umrzeć. Nawiasem mówiąc, dwuletnie sadzonki mogą pochwalić się najlepszym wskaźnikiem przeżycia.
W pierwszym roku pigwy japońskiej konieczne jest regularne podlewanie. Ogólnie pielęgnacja jest dość prosta i nieuciążliwa – polega głównie na systematycznym przycinaniu i nawożeniu.
