Azalia Japońska

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Azalia japońska (łac. Azalea japonica) - zbiorowa nazwa kwitnących krzewów ozdobnych z rodzaju Rodendron (łac. Rhododendron). Wcześniej roślina była zaliczana do odrębnego rodzaju Azalia z rodziny Heather. Do tej pory klan Azalea został rozwiązany, a wszyscy jego przedstawiciele weszli do klanu Rododendronów.

Charakterystyka kultury

Azalia to krzew liściasty lub zimozielony do 2 m wysokości z szeroko rozłożystą, gęstą koroną. Pędy owłosione lub nagie, kora szarawa. Pąki są szarobrązowe, jajowate, spiczaste, pokryte łuskami, wyposażone w białe rzęski. Liście zielone, podłużne lub lancetowate, z podstawą klinowatą, matowe lub ostro zakończone, po rozłożeniu mogą być lekko owłosione, często z rozproszonym pokwitaniem, osadzone na krótkich ogonkach o długości 0,5-1,0 cm.

Kwiaty są duże, proste lub pełne, kwitną jednocześnie z liśćmi lub przed ich pojawieniem się. Korona jest szeroka, lejkowata, z zewnątrz aksamitna, łososiowata, łososiowo-czerwona, pomarańczowo-czerwona, ceglasta lub dwukolorowa z żółto-pomarańczową plamką, osiągająca 6-7 cm średnicy. kapsułka, dojrzewa w październiku. Kwitnienie jest obfite i długie (około 30-40 dni).

Azalia japońska jest szeroko uprawiana w Japonii od kilkuset lat, roślina trafiła do krajów europejskich jako roślina pokojowa. Kwitnący krzew zyskał szczególną popularność w XX wieku, okres ten stał się początkiem ich aktywnej selekcji w różnych częściach świata.

Warunki uprawy

Azalia japońska jest rośliną dość kapryśną, ważne są dla niej absolutnie wszystkie parametry uprawy: oświetlenie, skład gleby i temperatura. Azalia japońska uprawiana jest w regionach o wilgotnym i łagodnym klimacie. Kultura nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, w przeciwnym razie słabnie, liście tracą kształt i marszczą się, a pąki opadają jeszcze przed kwitnieniem. Dlatego konieczne jest sadzenie azalii na obszarach o rozproszonym świetle.

Ogólny stan krzewów zależy od składu gleby. Preferowane są gleby żyzne, luźne, kwaśne. Zakwaszają gleby torfowe, piaszczyste i iglaste. System korzeniowy roślin jest powierzchowny i aby zapewnić im optymalne warunki można wymienić 50-60 cm wierzchniej warstwy gleby.

Reprodukcja

Azalia japońska jest rozmnażana przez nasiona i sadzonki. Druga metoda jest najczęstsza wśród ogrodników. Sadzonki wycina się z wierzchołka na wpół odświeżonych pędów. Wskazane jest przeprowadzenie zabiegu na przełomie marca i kwietnia, ponownie w zależności od warunków klimatycznych. Sadzonki powinny mieć co najmniej 2-3 zdrowe, nienaruszone pąki, a liście należy wyrzucić. Zaleca się cięcie pod kątem 45 stopni. Przed sadzeniem materiał traktuje się stymulatorami tworzenia korzeni.

Sadzonki sadzi się w małych pojemnikach wypełnionych torfem wysokim. Dno pojemnika musi być wyposażone w otwór spustowy. Po posadzeniu podłoże obficie rozlewa się, sadzonki spryskuje się i przykrywa folią. Ważne: okładka folii nie powinna dotykać sadzonek. Optymalna temperatura ukorzeniania to 18-22C. W przyszłości przeprowadzane jest regularne podlewanie i wietrzenie. Torf stosowany jako podłoże musi być stale nawilżany. Sadzonki zakorzeniają się w 1, 5-2 miesiące po posadzeniu.

Lądowanie

Sadzonki kultury można sadzić zarówno wiosną, jak i latem. Dół do sadzenia powinien mieć głębokość 50 cm i szerokość 70 cm, drenaż doprowadza się na dno dołu - połamaną cegłę lub gruboziarnisty piasek (warstwa około 15-20 cm). Nie jest zabronione stosowanie kruszonego wapienia jako warstwy drenażowej.

Opieka

Regularne podlewanie, terminowe przycinanie, karmienie i schronienie na zimę to główne procedury opieki nad japońską azalią. Przycinanie odbywa się 2 tygodnie po kwitnieniu. Z roślin usuwa się silnie zgrubiałe i zwiędłe pędy, pozostałe pędy przycina się o 1/3 części. Wszystkie nacięcia należy pokryć lakierem ogrodowym lub olejem schnącym. Azalie to rośliny kochające wilgoć, z braku wilgoci rośliny z czasem wysychają i w rezultacie umierają. Podczas kwitnienia kultury konieczne jest obfite podlewanie, ale w tej chwili nie zaleca się spryskiwania, w przeciwnym razie kwiaty zostaną pokryte plamami.

Azalie karmione są wiosną - roztworem dziewanny, a po kwitnieniu - nawozami fosforowo-potasowymi. Ponadto nawozy aplikuje się 20-25 cm dalej od środkowej części koła pnia. Nie należy stosować nawozów, w których dominuje wapno lub chlor. Na zimę kultura potrzebuje schronienia. A przede wszystkim dotyczy zimowego słońca. Rośliny mogą zostać poważnie spalone, jeśli nie zostaną przykryte. Gałęzie są przygięte do ziemi i pokryte gałązkami świerkowymi.