Maniok Abelmos

2024 Autor: Gavin MacAdam | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 13:44

Abelmoschus manihot (łac. Abelmoschus manihot) - zielna roślina kwitnąca z rodzaju Abelmoschus (łac. Abelmoschus) z rodziny Malvaceae (łac. Malvaceae). Malowniczy wygląd rośliny wykorzystywany jest w ogrodnictwie ozdobnym. Krótkowłose strąki są niejadalne, ale młode liście tej rośliny są pożywnym warzywem, dla którego uprawia się maniok Abelmos. Pąki kwiatowe manioku Abelmos nadają się również do jedzenia. Ponadto korzenie rośliny są szeroko stosowane w papiernictwie w krajach takich jak Japonia i Korea. Maniok Abelmos jest również ceniony za swoje właściwości lecznicze stosowane przez tradycyjną medycynę orientalną.

Opis

Zewnętrzny wygląd manioku Abelmos jest bardzo podobny do innych gatunków z rodzaju, charakteryzujących się szybkim wzrostem, krzaczastością rośliny i osiąganiem wysokości do dwóch metrów w jednym sezonie. Mocne łodygi rośliny pokryte są dużymi, klapowatymi liśćmi wielkości talerza obiadowego. Ostro zakończone blaszki zamieniają liście w malowniczą naturalną dekorację. Korzystne warunki dla pomyślnego wzrostu rośliny to słoneczne miejsce i żyzna wilgotna gleba, z wyłączeniem stojącej wody.

Malownicze są też kwiaty w kształcie lejka z szarożółtymi płatkami i ciemną gardłem przypominającą źrenicę oka. Kwiaty rodzą się rano, a wieczorem ich życie się kończy. Jednak następnego ranka nowe kwiaty otwierają swoje korony, dzięki czemu krzew w okresie kwitnienia (od lipca do października) codziennie prezentuje obfite piękno. Kwiaty rośliny są biseksualne, to znaczy mają zarówno słupek, jak i pręciki. Roślina powierzyła zapylanie kwiatów owadom.

Oto tylko owoce strączkowe tego gatunku, których powierzchnia pokryta jest drobnymi włoskami, które łapią poranną rosę, nie są jadalne dla ludzi, w przeciwieństwie do owoców Jadalnego Abelmosu, znanego w różnych krajach pod różnymi nazwami, wśród których najbardziej powszechnie znane są takie jak Okra, Okra, Gombo czy Kobiece palce.

Stosowanie

Substancja skrobiowa zawarta w korzeniach rośliny wykorzystywana jest przez Japończyków do produkcji papieru, znanego na całym świecie pod japońską nazwą „washi”. W tym samym celu w Korei wykorzystuje się zakład do produkcji wysokiej jakości papieru zwanego „hanji”. Papier jest wykonany z wewnętrznej kory i młodych pędów morwy papierowej (lub Broussonetia papyrifera), a skrobiowy śluz z korzeni manioku Abelmos pomaga w zawieszeniu pojedynczych włókien drzewnych.

Maniok Abelmos to jedno z wyjątkowo pożywnych warzyw. Jej młode liście są bogate w witaminy „C” i „A”, żelazo i białko roślinne. Biorąc pod uwagę łatwość rozmnażania rośliny przez sadzonki, względną odporność na szkodniki i choroby, a także właściwości lecznicze manioku Abelmos, można zrozumieć popularność rośliny w wielu krajach świata, zwłaszcza w krajach południowo-wschodnich Azja. Roślina jest często sadzona wzdłuż granic ogrodów lub jako linia podziału w wielu tropikalnych tradycyjnych ogrodach.

Liście są spożywane na surowo, gotowane, duszone i smażone. W ten sam sposób do odżywiania wykorzystuje się pąki kwiatowe.

Zdolności lecznicze

Tradycyjna medycyna orientalna wykorzystuje różne części rośliny, pomagając zmniejszyć bolesny przebieg cyklu miesiączkowego, łagodzić ból zęba i skuteczniej leczyć skaleczenia i rany na skórze.

Na przykład sok z kwiatów stosuje się w leczeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli, a także w celu wyeliminowania bólu zęba. W Nepalu na zwichnięcia stosuje się podgrzany sok z korzenia.