Lewkoj

Spisu treści:

Wideo: Lewkoj

Wideo: Lewkoj
Wideo: Выращиваем левкой из семян 2024, Marsz
Lewkoj
Lewkoj
Anonim
Image
Image

Levkoy (łac. Matthiola) Jest kwitnącą i bardzo aromatyczną rośliną z rodziny Cruciferous. Jego drugie imię to mattiola (nazwę tę nadał Lewkojowi Robert Brown na cześć słynnego włoskiego botanika i lekarza Pietro Mattioli).

Opis

Levkoy to spektakularna roślina zielna o wysokości od dwudziestu do osiemdziesięciu centymetrów. Jego łodygi są wyprostowane lub lekko zakrzywione, z gęstym ulistnieniem i lekko rozgałęzionymi, a liście lewkoja mają kształt lancetowaty i mogą być całe lub ząbkowane.

Kwiaty Levkoy są zbierane w kwiatostanach w kształcie kolców lub racemose i wszystkie mają charakterystyczny wyraźny zapach, a ich kolor może być żółty, liliowy, biały lub różowy. Z reguły levkoy zaczyna kwitnąć po 70-110 dniach od momentu siewu. Jeśli chodzi o owoce tej rośliny, wyglądają jak płaskie, suche strąki z guzkami wystającymi z nasion.

W sumie rodzaj Levkoy ma ponad pięćdziesiąt gatunków.

Gdzie rośnie

W naturze Levkoy rośnie głównie na terytorium Eurazji i Afryki. Roślina ta jest szczególnie rozpowszechniona w południowej Europie, a także w basenie Morza Śródziemnego i wielu sąsiednich regionach.

Stosowanie

Niektóre gatunki Levkoy są z powodzeniem uprawiane na otwartym polu, ponadto roślina ta może również pochwalić się obecnością doskonałych odmian dekoracyjnych, jednak w warunkach środkowego pasa uprawia się ją głównie Levkoy szary i Levkoy dwurożny. Niektóre odmiany Lewkoya sprawdziły się dobrze w architekturze balkonów, a niepełne kwiaty ogrodowe pozwalają pszczołom miodnym na ekstrakcję imponujących ilości nektaru. Ponadto lewkoi są aktywnie wykorzystywane do ozdabiania klombów, a także do cięcia i pędzenia.

Uprawa i opieka

Levkoy najlepiej poczuje się na słonecznych obszarach o wystarczająco żyznych i absolutnie nie kwaśnych glebach. Do pełnego rozwoju tej rośliny szczególnie preferowane będą dobre gleby ogrodowe. Idealnie gleba powinna być dobrze osuszona, dostatecznie wilgotna, obojętna, wolna od świeżego obornika, średnio i lekko gliniasta. I zaleca się wzbogacenie go o wprowadzenie od jesieni kompostu, wapna, popiołu i różnych nawozów mineralnych.

Ponieważ wysychanie gleby jest szkodliwe dla levkoy, przy suchej pogodzie należy ją regularnie podlewać. Terminowe pielenie, a także rozluźnienie gleby i jej ściółkowanie nie będą zbyteczne. Aby piękna roślina nie straciła efektu dekoracyjnego, dolne kwiaty, które zwiędły, muszą zostać natychmiast wyrwane z kwiatostanów. Jeśli istnieje groźba ostrego zimnego zatrzaśnięcia, konieczne będzie odpowiednie przykrycie go levkoyem.

Rozmnażanie Levkoy odbywa się głównie przez nasiona - zwykle wysiewa się je na sadzonki z początkiem marca. Roślinę tę można jednak sadzić bezpośrednio do gruntu, tylko że robi się to już w maju, dopiero po przejściu groźby ewentualnych mrozów. A po około dziesięciu dniach od momentu sadzenia zaleca się karmienie roztworem azotanu amonu, wydając 15 gramów produktu na każdy metr bieżący łóżka.

Czasami levkoy może wpływać na kil roślin krzyżowych - zarodniki tej niebezpiecznej choroby grzybowej mogą długo utrzymywać się w glebie. Aby uniknąć tej choroby, kategorycznie nie zaleca się sadzenia levkoy na obszarach, na których wcześniej rosły jakiekolwiek inne rośliny krzyżowe.

Jeśli chodzi o szkodniki, czasami pchły krzyżowe mogą atakować levkoy, a także niektóre motyle (na przykład białka lub kapusta).